Queens Of The Stone Age | Stoner rock φόρος τιμής με hard πινελιές ήχου

Προσοχή προσοχή: To Yπουργείο Υγείας προειδοποιεί οι Queens Of The Stone Age ωφελούν ιδιαιτέρως την υγεία… 🎶 🎶 🎶 Μια μοναδική μπάντα που όπως καταλαβαίνετε και από το όνομα της αποδίδει stoner rock φόρο τιμής με hard πινελιές ήχου, τους τελευταίους μήνες αυτόματα έχουν γίνει ο,τι πιο εθιστικό-απολαυστικό έχω ακούσει να κυκλοφορεί στη μουσική βιομηχανία τα τελευταία 20 χρόνια (περίπου).

Γράφει η Μαρία Ουρεϊλιδου

Καταρχάς, εδώ να κάνουμε και μια πρώτη αναφορά στον frontman Josh Homme (φιλαράκι του Grohl είναι τι περιμένατε;) που με το ταλέντο του έχει ξεχωρίσει, έχει δώσει τη ψυχή του στην γκρουπάρα που έχει δημιουργήσει και έχει συνεισφέρει τόσο πολύ και στους Queens Of The Stone Age , όσο και σε άλλα projects που έχει βάλει το χεράκι του όπως οι Eagles of Death Metal, Foo Fighters, Arctic Monkeys, The Strokes, U.N.C.L.E, PJ Harvey, Mastodon, Iggy Pop (συνεργασία που ”κάνει διάρρηξη στην καρδία μας” με ένα άλμπουμ έκπληξη post pop depression <3, ) κ.α είναι μερικά από τα ονόματα που έχουν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του.

Η δισκογραφία τους, ναι μεν δεν είναι μεγάλη, αλλά είναι θαυματουργή και θα σας πείσει να ασχοληθείτε παραπάνω με τους Queens… Φυσικά αυτό που ακολουθεί είναι απλά ένα δείγμα της δουλειάς τους.

Όλα ξεκινούν το 1998 με το εκρηκτικό ομώνυμο πρώτο άλμπουμ Queens of the Stone Age, τα τραγούδια που θα ξεχωρίσουν εδώ είναι: Αvon, How to handle a rope, If only, Μexicola, Regular John, The bronze.

H συνέχεια έρχεται με το σημαντικότατο Rated R (2000) με διακριτές επιτυχίες είναι τα: I think I lost my headache, Feel good hit of summer, Lightning Song (με χαρακτηριστικά βαρύτερα ήχο που φλερτάρει με τη μέταλ), Τhe lost art of keeping a secret, Better living through chemistry.

To 2002 σηματοδοτείται από ένα ακόμα σημαντικό άλμπουμ: Songs for the Deaf, με τα First in giventh, go with the flow, no one knows, a song for the dead είναι απλά μερικά από τα μεγάλα Hits ενός από τους καλύτερους alternative δίσκους της δεκαετίας.

Το 2005 μια αξιοπρεπέστατη συνέχεια δίνεται με το Lullabies to Paralyse: Ι never came, Burn the witch, In my head, Little sister, Long slow goodbye είναι τα τραγούδια που θα ξεχωρίσουμε.

Το 2007 έρχεται το Era Vulgaris, ένα άλμπουμ που προσωπικά είναι το μόνο που θεωρώ, όχι απαραίτητα κακό, αλλά κάπως ανισόρροπο ηχητικά. Βέβαια το 3’s and 7’s, Sick sick sick, Into the hollow, River in the road και I’m designer είναι κάποια από τα αξιοπρεπή κομμάτια του άλμπουμ αυτού.

Το 2013 επιστρέφουν δισκογραφικά με το Like Clockwork: Η απόλυτη κομματάρα που μας δίνει να καταλάβουμε το εύρος της ηχητικής τους γκάμας είναι φυσικά το άψογο αριστούργημα Ι appear missing τόσο στιχουργικά όσο και συνθετικά μαγεύει, αλλά και το instrumental κομμάτι είναι εντυπωσιακό, Ι sat by the ocean, My God is the sun, The vampyre of time and memory (κομματάρα επίσης) είναι υπέροχα.

Και φέτος, το 2017, το Villains, που ίσως άκουσα και περισσότερες φορές… ένα διαολεμένα καλό άλμπουμ που έχει φανερώσει την πολύπλευρη ταυτότητα των Queens Of The Stone Age και την πολυμορφία του μουσικού τους στυλ και ύφους… Feet don’t fail me now, the way we used to do, Domesticated animals, fortress (μάλλον το αγαπημένο μου του άλμπουμ) hideaway είναι ήδη κλασικά σε λίγα χρόνια θα με θυμηθείτε…

Αυτοί λοιπόν ήταν οι αγαπημένοι πλέον QOTSA ένα όνομα από τα πιο επιτυχημένα στο χώρο που μας έχει σκλαβώσει με τη δισκογραφία του (Ναι, Era Vulgaris μπορούσαν και καλύτερα, αλλά δεν βαριέσαι…είναι σύγχρονοι βασιλιάδες της alternative rock σκηνής)

Εμπορικοί; Εμπορικότατοι θα λέγαμε αλλά σε καμία περίπτωση δεν έριξαν ποτέ αισχρά την ποιότητα των δίσκων τους, χαίρονται την επιτυχία που τους αξίζει, έχουν τη τρέλα, ξέρουν να πουλάνε αυτό που είναι, γνωρίζοντας ακριβώς τον τρόπο να το πετύχουν, εύκολα σκαρφαλώνουν στο billboard, έχουν φανατικό κοινό, κάνουν μουσική που να ευχαριστεί αρχικά τους ίδιους και (άρα) και εμάς.

Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας… βάλτε ακουστικά, ξεκινήστε να ακούτε τα κομμάτια τους, χοροπηδήστε, χορέψτε, δώστε του να καταλάβει εν ολίγοις… Και θα γίνει κάτι μαγικό, θα ζήσετε τη μέρα της Μαρμότας, αφού κάθε μέρα πρωί-μεσημέρι-βράδυ θα τα ακούτε ξανά και ξανά έχοντας ένα υπέροχο μουσικό déjà vu.