Γιατί έπαψα να βλέπω Gotham
Δεν έχω όρεξη να το υπεραναλύσω το θέμα, αλλά η έμπνευση για αυτό το μικρό κείμενο μου ήρθε χτες σε μια συζήτηση με ένα φίλο, όταν και προσπαθούσε να με πείσει να αρχίσω και πάλι να βλέπω Gotham.
Ήμουν πραγματικά από τους πρώτους που είδα και είχα γράψει για το πιλοτικό του επεισόδιο τρία χρόνια πριν, όταν και μου είχε φανεί λιγάκι γρήγορο και μπουκωμένο. Η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος κύκλος με κράτησε αρχικά γιατί πέρα από του αστυνομικού τύπου -βαρετή – δομή (κάθε εβδομάδα καινούργιο κακό βρίσκει την πόλη μας), υπήρχε αυτό το μυστήριο για τον δολοφόνο του πατέρα του Bruce Wayne, υπήρχε η δολοπλόκα Fish Mooney πριν γίνει κι αυτή ένα καρτούν όπως όλοι τους και υπήρχε και η κόντρα των Carmine Falcone και Salvatore Maroni.
Και το πρώτο πρόβλημα στα μάτια μου είναι αυτό που είπα για την Mooney. Είναι όλοι τους cartoons. Το όλο σκηνικό μοιάζει με μια καλοστημένη animated series. Από τη στιγμή που το Gotham είναι η ζωή του James Gordon, ξέρεις ότι δεν θα του συμβεί τίποτα όσο στραβά και αν πηγαίνουν τα πράγματα. Όπως επίσης και του μικρού Bruce Wayne.
Το δεύτερο και βασικό πρόβλημα όμως είναι, αυτό που πάρα πολύ όμορφα μας έχουν δώσει να καταλάβουμε τόσο η DC στην τριλογία του Batman από τον Nolan, όσο και η Marvel σε μια ατάκα του Vision στο Age Of Ultron.
Αρχικά, η DC, στο τέλος του Batman Begins όταν και μας τιζάρουν τον Τζόκερ, o James Gordon (του Gary Oldman) λέει στον Batman πάνω στην ταράτσα, ότι όταν η αστυνομία αποκτά ένα όπλο, οι κακοποιοί βρίσκουν τότε ένα ισάξιο. Από τη στιγμή που ένας μασκοφόρος μπαμπούλας βάλθηκε να φέρει ειρήνη στο Gothan, τότε ένας άλλος… Joker, έρχεται για να φέρει αναρχία.
Καλή ώρα όπως έλεγε ο Vision (κάπως έτσι): «Το 2008 όταν και ο Tony Stark έφερε στη ζωή τον Iron Man, ήταν μια πρόσκληση/πρόκληση για όλους να αναπτυχθούν και να τον βάλουν στο στόχαστρό τους».
Με λίγα λόγια Gotham, δεν μπορείς να έχεις τους Villains του Batman χωρίς τον Batman τον ίδιο. Και το ξέρω πως δεν λέω κάποια μεγάλη σοφία εδώ, αφού οι haters από την πρώτη στιγμή είπαν αυτά τα λόγια, ωστόσο ήθελα να δώσω μια ευκαιρία και να δω την κατεύθυνση που θα πάρει η σειρά. Και μοιάζει σαν να έχουν ξεσκονίσει όλα τα τεύχη του μασκοφόρου εκδικητή και έχουν βρει κάθε πιθανό και απίθανο αντίπαλο, έτσι απλά για να βάλουν το όνομα του στη μαρκίζα.
Αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή τη σειρά είναι σίγουρα ο ηθοποιός που κάνει τον Jerome / Joker. Δηλαδή Jared Leto έλεος, πάρε μαθήματα.
Και γενικά οι characters δεν είναι τόσο κακοί. Η πλοκή και η ροή το χαλούσε στα μάτια μου. Και ο James Gordon είναι συμπαθητικός και η Deadpooλενα γκόμενα του.
Επίσης καλοί, μέσα στο πλαίσιο της μετριότητας όμως της σειράς, είναι η Selina Kyle, ο Alfred αλλά και οι Penguin και Nygma.
Και μη μου πει κανείς για το gay-friendly προφίλ τους. Ναι, μπορεί ένας super hero ή super villain να είναι gay ή λεσβία. Ξεκολλάτε… Δεν είναι ούτε σωστό, ούτε λάθος. Είναι η πραγματικότητα.
