Ακούσαμε το The Astonishing και μείναμε παγωτά

Ακούσαμε το The Astonishing και μείναμε παγωτά

Εμείς σαν site επικροτούμε τα παγωτά τον χειμώνα. Όπως και την καλή μουσική. Παραδόξως, δεν είμαστε φίλοι των Dream Theater. Ούτε haters. Eίμαστε από αυτούς τους λίγους, που είναι κάπου στη μέση με αυτή τη μπάντα. Που τους δοκιμάζουν μετά από κάθε κυκλοφορία με το συναίσθημα στο μηδέν.

Η αλήθεια είναι πως όταν έμαθα ότι το νέο τους άλμπουμ, το The Astonishing είναι 2,5 ώρες (!), είπα ότι ποτέ δεν θα βρω χρόνο να το ακούσω όπως του αρμόζει. Δηλαδή, ξάπλα και ακουστικά. Και κάπως έτσι έγινε.

Έψαχνα προχτές τη μουσική που θα ντύσει το χώρο στον οποίο θα χανόμουν μέσα στη συγγραφή, ετοιμάζω το δεύτερο βιβλίο μου βλέπεται (να και η είδηση – μουχαχα) και αμέσως σκέφτηκα τους Dream Theater. Όχι ιδανική χρήση για να κρίνεις ένα δίσκο. Και όμως…

Το γεγονός ότι η ιστορία, το concept του άλμπουμ είναι σε μια δυστοπική κοινωνία όπου έχει απαγορευτεί η μουσική και που οκτώ χαρακτήρες θα παλέψουν για να το αναστρέψουν αυτό (με όπλο τους, την μουσική) ήταν στα υπέρ για το δικό μου… ταιριαστό concept. Και πως η έμπνευση του Petrucci ήταν το Game Of Thrones και το Star Wars, μου έδωσε μια εντύπωση πως το άλμπουμ θα έμοιαζε και με soundtrack (που συνήθως προτιμώ όταν γράφω).

You’re god damned right pου θα έλεγε και ο Walter White.

Μια απίστευτη μίξη, space rock, progressive και symphonic metal, με την απαράμιλλη τεχνική των Dream Theater και την αισθητική ενός ή και παραπάνω soundtracks. Το άλμπουμ έχει 2-3 τρομερά θέματα που παίζουν σε πολλά τραγούδια και που θα μπορούσαν άνετα να είναι σε επική ταινία φαντασίας του Hollywood.

Ξεφτίλισαν κάποιους συνθέτες εκεί στο L.A.

Από τους οργανοπαίκτες που στην περίπτωση αυτής της μπάντας πρέπει να αναφέρεις ξεχωριστά, μου έκανε εντύπωση το μεστό, χωρίς φλυαρίες παίξιμο του Petrucci. Άφηνε τα τραγούδια να αναπνεύσουν και δεν πίεζε την ταστίερα στα όρια της σε κάθε κομμάτι. Είχε πολλά και ευχάριστα μελωδικά περάσματα σαν ένας blues κιθαρίστας.

Δείτε και την κριτική του Metal Sucks εδώ που και μας, μας τράβηξε το ενδιαφέρον αρχικά και από κάτω είναι ολόκληρος ο δίσκος. Ελάτε τώρα, δεν έχετε δικαιολογία να μην απολαύσετε αυτό το αριστούργημα.

Ξεφτίλισαν κάποιους συνθέτες εκεί στο L.A.
4.3

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *