Το School of Rock.gr μεταλλάσσεται λόγω… υγείας

Νέος χρόνος λοιπόν, το ”διαστημικό” 2020 μας χτύπησε την πόρτα. Τα αυτοκίνητά πετάνε, αυτόματα μηχανήματα φαγητού βγάζουν έτοιμες μακαρονάδες με κιμά και μπάμιες με πατάτες αντί για σοκολάτες και η δισκοκήλη είναι ακόμα εδώ για να ταλαιπωρεί τις μέσες μας.

Ναι ξέρω, θα ξεκαθαρίσω.

Το 2019 έκλεισε για το School of Rock με τον ιλιγγιώδη (για το τι είχαμε αρχικά ονειρευτεί) αριθμό μοναδικών κλικ να σταματάει τελικά στα 728.285, με τα pageviews στα 2,5 εκατομμύρια. Και αυτά, από ένα site που έχει μόλις 8,5 χλδς likes στο FB.

Το μυστικό, δεν είναι καν μυστικό. Λέγεται καλό SEO και μιλήσει για αυτό ΕΔΩ.

Μόλις για μερικές ώρες κάθε μέρα και μόλις μέρα παρά μέρα καταφέρναμε να συναγωνιζομαστε στο google news και στο google discovery, κολοσσούς του χώρου αλλά και πάλι καταφέραμε αυτά τα νούμερα.

Και τώρα η απόφαση…

Παρά το γεγονός ότι στο site μας έχουν γράψει τόσοι εκλεκτοί άνθρωποι, ήταν πάντα ένα προσωπικό project. Έτσι, ο νέος χρόνος που μου κληροδότησε μια μεγάλη δισκοκήλη, με έκανε να σκεφτώ τις επιλογές μου.

Το School of Rock ξεκίνησε ως ένα site που μερικοί άνθρωποι θα γράφαμε την καύλα μας. Στην πορεία το κυνήγι των κλικς μας έκανε τύπου δημοσιογραφικό για την rock και geek κουλτούρα που τόσο αγαπάμε.

Ναι, δεν λέω έπιασε. Μας γνώρισε τόσος κόσμος. Αλλά φτάσαμε σε σταυροδρόμι.

Η κατάσταση της μέσης μου, παράλληλα με το χρόνο της δουλειάς μου αλλά και μιας σοκαριστικής διαπίστωσης, με έσπρωξαν στην απόφαση να επιστρέψουμε στις ρίζες μας.

Από το κρεβάτι του νοσοκομείου σας γράφω αυτή τη στιγμή για να σας ευχαριστήσω για την εξαετή στήριξη στο πνευματικό παιδί μου και να σας ανακοινώσω ότι θα κρατήσω την υπόσχεση στον επίλογο που έγραφα στο βιβλίο του School of Rock. Θα είμαστε μαζί για τα επόμενα δέκα, είκοσι και τριάντα χρόνια. Αλλά μόνο με έναν τρόπο θα γίνει αυτό εφικτό.

Θα ρίξουμε την παραγωγή μας στα 3-4 κείμενα την εβδομάδα, μπορεί και λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα την εποχή. Θα είναι όμως όλα δικά μας. Όχι άγονη μεταφορά ειδήσεων ή δελτίων Τύπου χωρίς τον δικό μας σχολιασμό ή έρευνα. Και φυσικά το κύριο μέλημα μας θα είναι να γράφουμε όλα όσα προκαλούν το ενδιαφέρον, σχετικά ή άσχετα με όσα μας έχετε συνηθίσει.

Θα μου πείτε τώρα, πώς συνδεσα τη δισκοκήλη μου με όλα αυτά;

Το σκεφτόμουν καιρό. Έλεγα στον εαυτό μου: και τώρα τι; Κυνήγι χορηγών; Αυτό θέλει ξεχωριστό άτομο να ασχολείται για να δουλέψει κανονικά. Απλώς ακόμα ένας χρόνος που θα κάνουμε high scores λες και παίζουμε videogame;

Εξέλιξη ήταν η απάντηση, μετά την πληθώρα έτσι κι αλλιώς, sites που κάνουν ακριβώς το ίδιο.

Απλώς δεν το έπαιρνα απόφαση πριν ξεμείνω από μέση και δεν γίνεται να συνεχιστεί ακριβώς η ίδια πορεία.

Είτε χειρουργηθώ τελικά, είτε όχι, θα αλλάξει η ζωή μου για να μπορέσω να έχω μια φυσιολογική ζωή. Τις τελευταίες 20 μέρες δεν μπορώ να κάτσω, που σημαίνει ότι δεν μπορώ να εργαστώ, να βγάλω χρήματα, να γράψω και να σερφαρω ασταμάτητες ώρες για μια ενδιαφέρουσα είδηση για κλικς. Χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν έκανα ξαπλωμένος να τρώω σαν κουτάβι.

Όσο και αν το πάλεψα, από το κρεβάτι μαζί με την γαμημενη ψυχοσύνθεση που σου αφήνει, δεν μπορώ να το κάνω για πολύ και με όρεξη από ένα λάπτοπ. Είτε μπει νυστέρι λοιπόν, είτε οχι, θα πρέπει να αφιερώσω ώρες σε φυσιοθεραπεία και γυμναστική συστηματικά. Από κάπου πρέπει να κοψω ώρες αν συνυπολογίσουμε τη δουλειά για να πληρώνω τους λογαριασμούς μου αλλά και ακόμα πιο σημαντικό για μένα…

Τη συγγραφή.

Τα τελευταία 5 χρόνια κυκλοφόρησα δύο βιβλία και συμμετείχα σε δύο συλλογές διηγημάτων. Εκτός από την ιστορία ‘Είμαι’ της συλλογής Ressurection (εκδόσεις i-write 2018), που γράφτηκε εν μια νυκτί και βραβεύτηκε, όλα τα άλλα αποτέλεσαν κείμενα μιας άλλης εποχής που έγραφα με περισσότερο πάθος και αφοσίωση. Ναι μεν πέρασαν πολλά χέρια επαναδιατύπωσης πριν κυκλοφορήσουν, αλλά το πάθος πίσω από τις ιδέες τους ήταν νεανικό.

Θέλω να ξαναβρώ αυτό τον εαυτό και να γίνουμε πάλι φίλοι. Σοκαρισμένος ανακάλυψα ότι από το 2015 έχω ολοκληρώσει μολις 12 καινούργια διήγηματα και κανένα μυθιστόρημα. Έχω πολλά στο 60%, 70% ακόμα και 80%, αλλά κανένα στο 100%. Όπως εγώ τα φαντάζομαι τουλάχιστον.

Έτσι, θέλω να αφοσιωθώ κάποιες μέρες της εβδομάδας εκεί, χωρίς να με απασχολεί αν έχουμε βάλει 2-3 ειδήσεις για τον Batman ή  το νέο trailer της νέας μαρβελοταινιας, που τα διαβάζετε κι αλλού.

Αν έχω να πω κάτι για τον Batman ή τους Iron Maiden θα είναι κάτι δικό μου ή των φίλτατων συνεργατών μου. Κάτι από καρδιάς σχετικό ή όχι με την επικαιρότητα.

Ελπίζω να με συμπαθάτε συνοδοιπόροι μου geeks. Δεν το βλέπω ως πισωγύρισμα, πραγματικά. Είναι μια μετάλλαξη. Μπορεί  να κρατήσει για πάντα μπορει και όχι. Σε λίγο καιρό θα έχουμε και νέο logo, νέο site, όλα φρέσκα για τη νέα μας πορεία.

Μέχρι τότε geek out hard, stay heavy και σας αγαπώ που έλεγε και η Αλιφέρη (ok boomer).

Σημαντικό ΥΓ: Η εκπομπή Αλλόκοσμες ιστορίες με τον Θανάση Παπαγεωργίου, επανέρχεται από αύριο, Τρίτη 14 Ιανουαρίου και κάθε Τρίτη, μέχρι όσο γουστάρει ό παραγωγός. Πάντα στο Sor Radio.