To God of War 4 είναι το καλύτερο παιχνίδι που έχει βγει για το Playstation 4

2010. Η χρονιά, όπου το God of War 3 κυκλοφορεί αποκλειστικά για το Playstation 3. Πολλοί gamers ενθουσιάζονται με το παιχνίδι και την ιστορία του Kratos, ο οποίος έχει βάλει σκοπό της ζωής του να εκδικηθεί τους θεούς του Ολύμπου και να τους σκοτώσει έναν προς έναν, για όλο αυτό το κακό που του προξένησαν τα χρόνια της συνύπαρξης του με αυτούς. Το τέλος μας αφήνει με πολλά αναπάντητα ερωτήματα που έπρεπε να απαντηθούν άμεσα. Δυστυχώς πέρα από το God of War: Ascension το 2013, όπου ήταν prequel όλων αυτών των γεγονότων, δεν είχαμε κάποια απάντηση.

2016. E3. Η μεγαλύτερη gaming οργάνωση του πλανήτη. Νέα, αποκαλύψεις ολοκαίνουργιων παιχνιδιών που δεν έχουμε ξαναδει. Κάπου εκεί έρχεται και η σοκαριστική αποκάλυψη του καινούργιου κεφαλαίου του God of War. Ο απόλυτος παροξυσμός. Οι gamers που ήταν εκεί καθώς και όλοι όσοι παρακολουθούσαν από υπολογιστή την εκδήλωση, είχαν χάσει το μυαλό τους. Ένα νέο, διαφορετικό και πιο σοβαρό από τα άλλα God of War, με έναν ολοκάθαρα αλλαγμένο Κράτο και τον μικρό του γιο, τον Ατρέα.

Δύο χρόνια μετά, το God of War 4 έχει κυκλοφορήσει εδώ και μερικές ημέρες και επειδή είναι αδικία να μην υπάρχουν και gaming reviews εδώ στο School of Rock, ανέλαβα αυτό το δύσκολο εγχείρημα· έκατσα στο Playstation 4, έπαιξα το God of War και σας μεταφέρω τις πρώτες μου εντυπώσεις για αυτό στο άρθρο.

Σκανδιναβία-Ελλάς σημειώσατε διπλό

Καταρχάς θα πούμε μερικά λόγια για το setting του παιχνιδιού καθώς και την πλοκή του. Το παιχνίδι διαδραματίζεται αρκετά χρόνια μετά τα γεγονότα του God of War 3 στην Σκανδιναβία. Φεύγουμε από την Αρχαία Ελλάδα και μεταφερόμαστε στα χιονισμένα όρη της Σκανδιναβίας και πιο συγκεκριμένα σε αυτά της Midgard και της Asgard (yep, όπως και στο Thor: Ragnarok). Ο Κράτος, έχει ξεφύγει από το παρελθόν του, ως Θεός του Πολέμου και ως ένας άγριος εκδικητής και σφαγέας όλων των θεών του Ολύμπου. Μαζί με τον γιο του Ατρέα, προσπαθούν να αναπτύξουν την σχέση ενός φυσιολογικού πατέρα-γιου, αφού η σύζυγος του Kratos, μόλις έχει φύγει από την ζωή. Ωστόσο, νέες απειλές θα εμφανιστούν μπροστά στον έμπειρο πολεμιστή, αλλά και το παρελθόν θα περιμένει σε κάθε γωνιά προκειμένου να “σπάσει” ψυχολογικά τον άνδρα γνωστό κάποτε ως Ghost of Sparta.

Η αλήθεια είναι πως μόλις είχα ακούσει για την τοποθεσία του παιχνιδιού είχα φανταστεί ότι θα έχουμε ομηρικές μάχες. Ούτως ή άλλως, η σκανδιναβική μυθολογία έχει πολλούς θεούς και φανταστικά πλάσματα, που μπορούσε να “φέρει στο τραπέζι”. Πιο γνωστά τα ονόματα των Odin, Thor, Loki & Valkyries. Ωστόσο, δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο ακόμα, αλλά περισσότερο μας το teasάρανε σε πάρα πολλά σημεία του παιχνιδιού. Και όποιος είναι καλό παιδί, μπορεί να ανακαλύψει πολλά περισσότερα, αν ψάξεις παντού για μια μάχη ή για ένα σωστό ending χωρίς να πω πολλά πολλά. Βλέπουμε ωστόσο πολλά πλάσματα της μυθολογίας τους, όπως για παράδειγμα το World Serpent (που έχουμε δει και στο trailer του παιχνιδιού) καθώς και πρόσωπα όπως τους δύο γιούς του Thor.

Πατέρας και γιος ενωμένοι!

Η πλοκή έχει ένα πολύ όμορφο και δομημένο σενάριο, ωστόσο ξεκινάμε απλά. Βλέπουμε τον Κράτο μαζί με τον γιο του Ατρέα να ταξιδεύουν στην κορυφή ενός βουνού, προκειμένου να εκπληρώσουν την τελευταία επιθυμία της συζύγου του ήρωά μας. Μέσα σε αυτό το ταξίδι βλέπουμε πολλές “διακλαδώσεις” της προσωπικότητας των δύο χαρακτήρων. Ο Kratos παρουσιάζεται πιο συναισθηματικός από ποτέ και σε αυτό βοηθάει ίσως και η αλλαγή του voice actor του καθώς και τα γραφικά του παιχνιδιού, που είναι λιγότερο “καρτουνιστικά” και έχουν περισσότερο ρεαλισμό. Έχει ωριμάσει και προσπαθεί να κάνει το οτιδήποτε για να προστατέψει τον μικρό του γιο από τις απειλές που εμφανίζονται στον δρόμο τους, αλλά και από το ίδιο του το παρελθόν.

Βαθιά μέσα του, βλέπουμε πολλές φορές μια σύγκρουση ανάμεσα στο παρελθόν και τον ίδιο. Έχει επιλέξει να κρύψει όλα όσα είχαν συμβεί από όλους, ακόμη και από τον ίδιο του τον γιο, με αποτέλεσμα ο μικρός να νιώθει τον πατέρα του λιγάκι απόμακρο. Μπορεί να μην μιλάει, ωστόσο το βλέμμα και οι κινήσεις του Kratos (κάτι που μου θύμησε και την ερμηνεία του Andy Serkis στο Planet of The Apes franchise) δείχνουν πολλά και μιλάνε πολύ δυνατά. Ο Kratos προσπαθεί να προστατέψει τον γιο του, από τις πράξεις του ως Ghost of Sparta και ως Θεός του Πολέμου, ωστόσο καταλαβαίνει, πολλές φορές ότι αυτό έχει μια αρνητική επίδραση στην σχέση του μαζί του. Ο Kratos όμως είναι πολεμιστής. Δεν έχει μάθει να δείχνει συναίσθημα και αυτό φαίνεται από την πρώτη στιγμή του παιχνιδιού.

Εδώ όμως έρχεται η αντίθεση του μικρόυ Ατρέα. Ένας πιτσιρίκος, που προσπαθεί να βαδίσει στα παπούτσια ενός άντρα, ενώ είναι ένα μικρό παιδί. Ένα παιδί που θέλει να κερδίσει την αγάπη και τον σεβασμό του πατέρα του και να του αποδείξει την αξία του, σκοτώνοντας και κάνοντας αυτά που κάνει και ο Kratos. Ταυτόχρονα, ωστόσο έχει μια καλή καρδιά, έχει την δυνατότητα να βλέπει πιο αθώα το θέμα της επιβίωσης και δεν μπορεί να σκοτώσει τόσο εύκολα όσο ο πατέρας του. Σε ορισμένα σημεία ωστόσο, ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα μικρό παιδί και γίνεται ένα όπλο αρκετά χρήσιμο στις μάχες μας με τους εχθρούς μας.

Οι σχέσεις πατέρα και γιου έχουν εντάσεις και συγκρούσεις. Ο Kratos προσπαθεί να σκληραγωγήσει τον γιο του, προκειμένου να αντέξει όλα όσα πρόκειται να περάσουν μαζί και ο Ατρέας πιέζει τον εαυτό του και τον φθάνει στα όρια του, προκειμένου να αποδείξει την αξία του στον σκληρό του πατέρα. Λίγες φορές, ωστόσο θα δούμε και την σχέση πατέρα-γιου, την αγάπη που έχει ο Kratos για το σπλάχνο του, την λαχτάρα που έχει ο μικρός και τον ενθουσιασμό του να βρίσκεται στην ίδια μάχη μαζί με τον μπαμπά του. Στην τελική μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα μικρό παιδί, που αναγκάζεται να βαδίσει στα πολεμικά χνάρια του πατέρα του από πολύ νωρίς. Δίχως να έχει προλάβει να ζήσει μια παιδική ηλικία.

Γενικά γίνεται μια πολύ καλή δουλειά στο να καταλάβουμε το πόσο πολύπλοκη και δύσκολη είναι η θέση του Kratos και πως αυτό επηρεάζει την σχέση του με τον γιο του. Ταυτοχρόνως, ο Kratos επιτέλους ξεφεύγει από το τρυπάκι του “μονοδιάστατου χαρακτήρα”, που λέγανε πολλοί (εγώ δεν το έλεγα) και καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα τα κίνητρα του καθώς και την προσωπικότητα του, που παλέυει με τους ίδιους της τους δαίμονες. Ο Ατρέας πλαισιώνει πολύ ωραία τον πρωταγωνιστή μας και έτσι βλέπουμε ένα άριστο storytelling παραμύθι, με πρωταγωνιστή έναν πατέρα και τον γιο του.

Πριν προχωρήσω στο gameplay, άξιο αναφοράς είναι γεγονός ότι στο παιχνίδι υπάρχει, αν θέλετε, ελληνική μεταγλώττιση καθώς και ελληνικοί υπότιτλοι. Καλό αυτό το χαρακτηριστικό, μας θυμίζει λίγο από Ελλάδα και μας βάζει στην ατμόσφαιρα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν Έλληνα θεό, αλλά η φωνή του Ατρέα (στην ελληνική μεταγλώττιση) μας ξενίζει και δεν μας κάνει για αυτήν ενός μικρού παιδιού.

Gameplay με… μπόλικο Spartan Rage

Στo gameplay κομμάτι του παιχνιδιού, όλα είναι εντελώς διαφορετικά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια του God of War franchise. Η κάμερα είναι τρίτου προσώπου και δεν έχουμε κανένα κόψιμο της δράσης. Όλα γυρίζονται (cutscenes & gameplay) με μία μόνο κάμερα, η οποία όποτε, έχουμε cutscenes απλά εστιάζει περισσότερο στα πρόσωπα που περιλαμβάνονται σε αυτήν, δίνοντας έναν άλλον τόνο ρεαλισμού στο παιχνίδι. Δεν έχουμε κανένα loading screen, η δράση και η ροή της είναι fast-paced και δεν μας αφήνει σε καμία περίπτωση να επαναπαυτούμε.

Κατά τα άλλα, όλα τα υπόλοιπα είναι ίδια. Βία παντού. Ο Kratos πλέον στο οπλοστάσιο του, διαθέτει μια μεγάλη ασπίδα και το Leviathan Axe καθώς και έναν παλιό… γνώριμο φίλο, χωρίς να θέλω να σας πω περισσότερα, γιατί θα σας χαλάσω την εμπειρία που θα βιώσετε. Το Leviathan Axe είναι ένα αρκετά βίαιο όπλο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πετσοκόψετε τους αντιπάλους σας. Στο ταξίδι σας, θα βρίσκεται σεντούκια τα οποία είτε θα ανοίγετε μονομιάς, είτε με γρίφους προκειμένου να ξεκλειδώνετε νέες κινήσεις, health upgrades και πολλά άλλα, ακριβώς σαν ένα RPG.

To combat system μέσω αυτών των σεντουκιών αναβαθμίζεται και ταυτόχρονα είναι και πιο εντυπωσιακό, αφού ξεκλειδώνονται πολλές κινήσεις για να κάνεις, με όλα σου τα όπλα. Επίσης, ο Ατρέας βοηθάει σημαντικά στο gameplay και δεν φαίνεται σαν ένας “άχρηστος” χαρακτήρας, αφού πετάει τα βέλη του, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή των εχθρών. Επίσης, μιας και ο Kratos δεν γνωρίζει την γλώσσα, ο ίδιος διαβάζει τα σύμβολα που μπορεί να συναντήσουμε σε τυχόν γρίφους, κάνοντας μια πολύ fluid, θα έλεγα, (με την μεταφορική έννοια) ροή. Πλέον, επίσης έχουμε ένα βελάκι που μας προειδοποιεί για τυχόν εχθρούς που έρχονται από όλες τις κατευθύνσεις. Τέλος, έχουμε φυσικά το Spartan Rage, το οποίο θα ήθελα ωστόσο να διαρκεί περισσότερο, όπου εκεί το μόνο που χρειαζόμαστε είναι τα χεράκια μας και απόλυτες κραυγές οργής από τον Σπαρτιάτη πολεμιστή.

Ένα αρνητικό που μπορώ να βρω είναι ότι τα boss fights (τα περισσότερα από αυτά) είναι λίγο εύκολα. Δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη πρόκληση και καταλαβαίνεις μέσα σε λίγα λεπτά την στρατηγική των αντιπάλων σου. Επίσης, κάποιες φορές, βαριέσαι να κάνεις τα ίδια και τα ίδια combo. Αλλά βέβαια αυτή η παράγραφος είναι για να δικαιολογήσω την ύπαρξη της ετικέτας “REVIEW” και όχι αυτής της “ΠΑΡΑΛΉΡΗΜΑ” οπότε, στις υπόλοιπες θα δείτε πάλι να ζητοκραυγάζω God of War (αντικειμενικό σου λέει μετά).

Πέρα από τα boss fights, το παιχνίδι περιλαμβάνει side missions, τα οποία σε κάνουν να δεις σε ακόμη περισσότερο βάθος, την ιστορία της Νορβηγικής Μυθολογίας, η οποία έχει πολλά πράγματα να σου δείξει. Γρίφοι και puzzles υπάρχουν φυσικά, αλλά δεν είναι και “τόοοοσο” δύσκολα. Ούτως ή άλλως έχουμε και ένα πετσόκομμα να κάνουμε, δεν είμαστε Tomb Raider! Επίσης, πριν προχωρήσω στην σύνοψη, το ending ήταν λίγο flat, που δεν μας έδειξε πολλά πράγματα για να έχουμε μια βάση για επόμενο sequel (με εξαίρεση ένα secret ending, αυτό, χωρίς πολλά), ωστόσο, αν λάβω υπόψην μου το υπόλοιπο παιχνίδι, ξέρω ότι κάτι καλό χτίζεται εκεί στην Santa Monica Studios.

Αυτό πάντως που μου άρεσε είναι ότι ο Cory Barlog, director του παιχνιδιού και η ομάδα του, σεβάστηκαν τις μυθολογίες και των δυό χωρών (Ελλάδας-Νορβηγίας) καθώς και τον χαρακτήρα του παιχνιδιού. Μπορεί να άλλαξαν πολλά, ωστόσο η βία, το gameplay και εννοείται η παρουσία και ο χαρακτήρας του Kratos, κρατούν ίδιο το παιχνίδι και την μαγεία που σου έχουν αφήσει τα 3 προηγούμενα. Γιατί στην τελική God of War παίζεις, όχι κάποια βελτιωμένη έκδοση του Horizon: Zero Dawn με τον Kratos για DLC.

THE VERDICT

Το νέο God of War αποτελεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για τα παιχνίδια του PS4, για το ίδιο το franchise και συνάμα για μια ολόκληρη γενιά κονσολών. Μέσα στις 35 ώρες που θα καθίσεις να ασχοληθείς μαζί του, καταφέρνεις να ζήσεις μια πολύ έντονη και συναισθηματική storytelling εμπειρία, που αφηγείται τις περιπέτειες πατέρα και γιου καθώς και ένα παιχνίδι γεμάτο μπόλικη βία και πολλές ικανότητες. Σίγουρα περιμένουμε περισσότερα παιχνίδια God of War για τις κονσόλες νέας γενιάς, ωστόσο αν αυτό θεωρείται το πρώτο δείγμα του πως θα είναι τα παιχνίδια του franchise από δω και μπρός τότε το μόνο που έχω να πω είναι: Mission Accomplished. To νέο God of War αποτελεί ίσως ένα από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) παιχνίδια της τωρινής γενιάς κονσολών.

Ταυτότητα παιχνιδιού:

Κονσόλα που χρησιμοποιήθηκε: Playstation 4
Είδος: Αction-Adventure-RPG
Κυκλοφορεί για: Playstation 4 (exclusive)
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20/04/18
Εταιρεία Ανάπτυξης: SIE Santa Monica Studio
Εταιρεία Έκδοσης: Sony Interractive Entertainment

Θετικά παιχνιδιού:

+ Δυνατό storytelling
+ Οι δύο χαρακτήρες
+ Μπόλικη βία
+ Combat System
+ Ο σεβασμός προς τις δύο μυθολογίες
+ Ο σεβασμός προς τον χαρακτήρα του God of War
+ Κανένα loading screen
+ Ο Kratos (μία κατηγορία από μόνος του ναι)
+ H ελληνική μεταγλώττιση αν και…

Αρνητικά παιχνιδιού:

– Η φωνή του Ατρέα σίγουρα δεν έμοιαζε με μικρού παιδιού
– Μερικά αδύναμα boss fights
– Flat ending για πρώτο παιχνίδι
– Λίγος χρόνος για το Spartan Rage (ναι, ήθελα και άλλο, σταυρώστε με)
– Τίποτα άλλο, απλά έτσι να υπάρχει