Οι 8 κορυφαίοι γρίφοι που συναντήσαμε σε videogames

[dropcap size=dropcap]Π[/dropcap]άντα τα video games ήταν ο καλύτερος τρόπος ψυχαγωγίας/χαλάρωσης/απασχόλησης αν ένιωθες ευχαρίστηση να ξεκληρίζεις χιλιάδες εχθρούς με όπλο της επιλογής σου ή βάζοντας γκολ/τρίποντα να κάνεις ασήκωτο τον Player 2 που συνήθως ήταν ο nerdy γείτονας (εκτός αν ήσουν σπίτι του, τότε αυτός ήταν ο Player 1). Ή τον μικρότερο αδερφό σου γουατέβερ…

Υπήρχουν όμως και κάποιες «ιδιαίτερες» στιγμές που ενώ κυλούσαν ομαλά και ευνόητα ξαφνικά βρισκόμασταν σε αδιέξοδο. Εκεί, να μας έρχεται για πρώτη φορά η μισητή λέξη στο gamer λεξιλόγιο. «Κόλλησα». Συνήθως είχε αποτελέσει αφορμή να παρατήσουμε το game, να σπάσουμε το controller, να διαγράψουμε το save ή ακόμα και να σπάσουμε το CD. Το School of Rock φέρνει ξανά στην επιφάνεια κάποια από τα κορυφαία Puzzles/Riddles που στοίχειωσαν την αγνή, παιδική ηλικία μας και μας δίδαξαν πολύτιμα μαθήματα για τη ζωή (τι; όχι;)…

Final Fantasy IX – Τα κεριά του Desert Palace

Ναι, σωστά διαβάσατε. Είναι το μέρος που η παρέα μας από διάφορα races πιάνεται αιχμάλωτη από τον σατανικό Kuja στο τρίτο CD του παιχνιδιού, αναγκάζοντας μας να χωρίσουμε τους ήρωες μας σε δύο parties. Το ένα party στάλθηκε στον Forgotten Continent στο φρούριο της Oeilvert για να συλλέξει το Gulug Stone. Το άλλο party όμως για να δραπετεύσει έπρεπε να περάσει μέσα από το Desert Palace. Ένα 3D Rendered περιβάλλον το οποίο για να περάσεις στο επόμενο sequence έπρεπε να πετύχεις τον σωστό συνδυασμό αναμμένων-σβηστών κεριών. Υπήρχαν τα Bloodstones τα οποία ήταν item rewards που γινόντουσαν collectable σε συνδυασμούς διαφορετικούς από της ολοκλήρωσης του sequence το οποίο έκανε το όλο σκηνικό πολύ χρονοβόρο παρέα φυσικά με τα τέρατα των random encounters. Tα Bloodstones ήταν σχετικά μέτρια items για κάποιον που είχε ασχοληθεί με Sidequests στο playthrough του, με αποτέλεσμα να μην τα κάνει equip κανείς στους χαρακτήρες. Το όλο πρόβλημα της υπόθεσης που την είχαμε πατήσει όλοι, ήταν ότι μόλις άναβες το τελευταίο κερί ακολουθούσε Boss fight με το Security System του Kuja που αν έβρισκε ενεργά Bloodstones έπεφταν ραγδαία τα στατιστικά του κάνοντας το αρκετά πιο χαλαρό. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Firaga/Blizzaga/Thundaga του Boss μας ξεφτίλιζαν στο damage.

Resident Evil – Ο Γρίφος με τους πίνακες

Πέσαμε στα βαριά… Μιας και μιλάμε για γρίφους και puzzles δεν μπορούσε να λείπει το Resident Evil, το πρώτο παιχνίδι περιείχε πολλά puzzles αλλά πιστεύω αυτό που μας στιγμάτισε όλους ήταν το δωμάτιο με τους πίνακες και τα κοράκια.  Με την όμορφη Jill ή με τον εύπορο νεανίσκο Chris (πριν αρχίσει τα steroids), αφού περάσαμε τα πάνδεινα για να βρούμε το Armor Key, καταλήξαμε σε ένα δωμάτιο χωρίς μουσική συνοδεία πράγμα που μας είχε φανεί περίεργο μιας και σχεδόν όλα τα rooms στο παιχνίδι είχαν την δικιά τους μουσικάρα. Απλά ακουγόντουσαν τα κοράκια να κράζουν και το δωμάτιο ήταν γεμάτο πίνακες. Ο κάθε πίνακας είχε ένα κουμπί που έπρεπε να πατήσουμε και εκπροσωπούσε ένα από τα ηλικιακά στάδια του ανθρώπου, ανακατεμένα πάντα. Από νεογέννητο μωρό μέχρι μισοπεθαμένος γέρος. Έπρεπε να πατήσεις τα κουμπιά έτσι ώστε να έβγαινε η σωστή σειρά. Ο τελευταίος πίνακας ήταν η «κηδεία» και αν είχες κάνει λάθος την σειρά, τα κοράκια σου έκαναν… τη δικιά σου. Αν τα κατάφερνες, ο πίνακας έπεφτε και σου αποκάλυπτε το πολύτιμο Star Crest.

Silent Hill – Ο γρίφος με το πιάνο

Όπως καταλαβαίνετε το συγκεκριμένο franchise θα απασχολήσει αρκετά το συγκεκριμένο άρθρο γιατί είναι μακράν ό,τι καλύτερο σε αυτό τον τομέα. Ξεκόλλα! Επιλέγεις το επίπεδο δυσκολίας παιχνιδιού όταν κάνεις New Game και σε βάζει να επιλέξεις επίπεδο δυσκολίας των γρίφων με το κανονικό επίπεδο να βρίσκεται σε λογικά πλαίσια (αυτή την ελάχιστη λογική που μπορεί να έχει το Silent Hill) και το δύσκολο επίπεδο να ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της φρίκης και της τελευταίας μορφής σαδομαζοχισμού. Στην αρχή ακόμα του παιχνιδιού, όταν ο Harry Mason καταφθάνει στο γυμνάσιο του Midwitch, πρέπει να συγκεντρώσει δύο μενταγιόν για να μπει στο Clock Tower του προαυλίου. Το χρυσό μενταγιόν το έβρισκες στο Chemistry Lab ρίχνοντας οξύ στο statue of hand. To ασημένιο μενταγιόν όμως το έβρισκες στο Music Room ΑΝ έλυνες τον γρίφο με το ματωμένο πιάνο. Φυσικά και υπήρχαν hints… Τα μισά πλήκτρα του πιάνου ήταν χαλασμένα και δίπλα βρισκόταν ένας πίνακας με ματωμένες σημειώσεις… Ένα ποίημα που μιλάει για πουλιά… Να μην βγαίνει απολύτως κανένα νόημα με τίποτα από τα παραπάνω. (Προσωπικά είχα κολλήσει για μήνες και μόνο με την βοήθεια του οδηγού από το Playstation TIPS κατάφερα να βρω την σωστή ακολουθία των πλήκτρων).

Resident Evil 3: Nemesis – Ο Γρίφος με την πίεση του νερού

Ίσως το δυσκολότερο Puzzle σε όλο το franchise μέχρι σήμερα, αφού σε ένα ολόκληρο playthrough έχουμε λιώσει σόλες από το κυνηγητό με τον Nemesis και το backtracking στα item boxes. Προς το τέλος του παιχνιδιού η κεντρική χαρακτήρας Jill Valentine, καταλήγει σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο και αργότερα σε μια κλειδωμένη πόρτα που για να δούμε τι κρύβεται από πίσω πρέπει να λύσουμε έναν γρίφο με την πίεση του νερού. Πρέπει να βάλεις σε ένα μηχάνημα το Water Sample και εκείνο σου δίνει τυχαία ένα template διάγραμμα του Water Pressure που χρειάζεται η πόρτα για να ανοίξει. Με το διάγραμμα του Water Sample χωρισμένο σε τρία μέρη (A, B, C) πρέπει να συγκρίνεις οπτικά το διάγραμμα σου για να έχεις το ίδιο αποτέλεσμα με το template, οι συνδυασμοί είναι εκατοντάδες σε περίπτωση που κάποιος θα προσπαθούσε να το λύσει με τον κλασσικό τρόπο «χαρτί, στυλό και όλες οι πιθανές επιλογές» θα γέμιζε 50φυλλο τετράδιο χωρίς υπερβολή μέχρι τελικά να του καεί το μυαλό. Φυσικά η CAPCOM έχει δώσει στον γρίφο τέσσερα πιθανά templates επομένως κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι όταν θα ξαναπαίξεις το παιχνίδι θα συναντήσεις τον ίδιο γρίφο με τον ακριβώς ίδιο τρόπο λύσης!

Silent Hill 2 – Ο γρίφος με τις 6 κρεμάλες

Το δεύτερο και σπουδαιότερο παιχνίδι της σειράς είχε πάρα πολλά riddles και αρκετές ήταν οι φορές που θα έλυνες ένα δύσκολο puzzle το οποίο τελικά ήταν optional και η ανταμοιβή ανέρχονταν σε δύο κουτάκια handgun ammo. Με τον έλεγχο του James Sunderland κάπου στην μέση του παιχνιδιού (στο Labyrinth συγκεκριμένα), συναντάμε δύο παρόμοια δωμάτια. Στο ένα βρίσκουμε έξι πτώματα που ανήκουν σε εγκληματίες με inscriptions για το τι αδίκημα είχε διαπράξει ο καθένας και στο άλλο δωμάτιο βρίσκουμε έξι κρεμάλες. Για τη λύση του γρίφου ο παίχτης έπρεπε μέσω μιας ιστορίας που μας έδινε σαν στοιχείο να ανακαλύψει ποιος από τους έξι εγκληματίες ήταν τελικά αθώος και εκτελέστηκε άδικα τραβώντας την κρεμάλα που αντιστοιχεί σε αυτόν. Αν ο παίχτης επέλεγε λάθος κρεμάλα τότε δεχόταν επίθεση από τα Lying Figures, ενώ αν κατάφερνε να λύσει τον γρίφο εκεί που ήταν το πτώμα του αθώου εγκληματία τον περίμενε το Key of the Persecuted για να μπορέσει να συνεχίσει το παιχνίδι.

Dino Crisis 2 – Το κυνήγι του Compsognathus

Εντάξει… Puzzle δεν μπορείς να το πεις και να το συγκρίνεις με τα υπόλοιπα, αλλά ήθελε πάρα πολύ τέχνη για τον καταφέρει κάποιος με την πρώτη φορά. Με τον έλεγχο του Dylan λοιπόν όταν επισκεπτόμαστε το Old Research Facility και ο ήρωας μας βγάζει την Facility Keycard για να ξεκλειδώσει την πόρτα. Eμφανίζεται από το πουθενά ένα μικροσκοπικό δεινοσαυράκι, αρπάζει την κάρτα από τα χέρια του Dylan και γίνεται λούης. Σκοπός του παίχτη ήταν να βάλει τον κλεπτομανή δεινόσαυρό μέσα σε ένα μικρό κλουβί για να τον αιχμαλωτίσει και να του πάρει την κάρτα. Το θέμα είναι ότι ο Compsognathus ήταν πολύ πιο γρήγορος από τον παίχτη και μπορούσε να μεταφέρεται σε άλλα δωμάτια μέσω μικρών αεραγωγών. Για να καταφέρεις να τον αιχμαλωτίσεις έπρεπε ουσιαστικά να πήγαινες κόντρα στην σχετικά υψηλή (για το 1999) Artificial Intellingence του παιχνιδιού, καθώς όταν ο παίχτης έμενε ακίνητος ο δεινόσαυρος έκανε ακριβώς το ίδιο, περιορίζοντας τον Compy στο δωμάτιο με το κλουβί. Κλείνοντας τους σωστούς αεραγωγούς, δεν άφηνες το rage και το άθλιο music score στο background να σε κυριεύσουν και ο δεινόσαυρος έμπαινε στο κλουβί δίνοντας πίσω την Facility Keycard και το Dino File του!

Silent Hill 3 – Ο γρίφος στο αποτεφρωτήριο

Άλλος ένας κορυφαίος γρίφος, αυτή τη φορά στο τρίτο κεφάλαιο της γνωστής Horror σειράς με πρωταγωνίστρια την Heather Mason, κόρη του θρυλικού Harry από το πρώτο Silent Hill. Καθώς βρισκόμαστε στην παράλληλη διάσταση του φρικτού Brookhaven Hospital, όταν μπαίνουμε στο ασανσέρ μας δίνει την επιλογή να επισκεφθούμε το Β3 επίπεδο του νοσοκομείου το οποίο δεν αναγράφεται στον χάρτη μας. Μπαίνουμε λοιπόν σε ένα δωμάτιο με δέκα πτώματα σε bodybag και μια πόρτα με λουκέτο που για να ανοίξει θέλει έναν 4-ψήφιο αριθμό. Κάθε πτώμα συνοδευόταν από έναν αριθμό από το 0 έως το 9 και το μόνο στοιχείο ήταν ένας πίνακας με δώδεκα κουτιά από τα οποία τρία από αυτά ανέγραφαν από έναν αριθμό σε λατινικούς χαρακτήρες (ΙΙ,ΙV,IX). Το πραγματικό μπέρδεμα όμως ήταν ότι μέχρι να καταλάβεις ότι τελικά οι λατινικοί αριθμοί αντιστοιχούσαν στα πτώματα και όχι στους αριθμούς τους, σου είχαν έρθει οι πρώτες φονικές προθέσεις πιθανότατα σε συγγενικά πρόσωπα ή άλλα άτομα που βρισκόντουσαν στον χώρο.

Silent Hill – Ο γρίφος με τα ζώδια

Παρόλο που οι παραπάνω γρίφοι δεν πάνε με σειρά δυσκολίας αφήσαμε τον καλύτερο για το τέλος του άρθρου. Έχει αναφερθεί/παρουσιαστεί σε διάφορα forums και blogs ως «σχεδόν αδύνατον» να καταλάβει ο παίχτης το ζητούμενο του γρίφου. Όσοι έχετε όντως ολοκληρώσει το παιχνίδι θα θυμηθείτε αμέσως τον λόγο που το είχατε παρατήσει για ένα διάστημα.  Επιστρέφουμε στο πρώτο Silent Hill με τον Harry Mason στην τοποθεσία του «Πουθενά» μετά από ένα σάπιο FMV με την Lisa Garland, ο γρίφος έχει να κάνει με μια κολόνα που πάνω της αναγράφονται εφτά ζώδια και εφτά αριθμοί αντίστοιχα με τρία ζώδια να είναι χωρίς αριθμό. Εκεί όλοι δοκιμάσαμε να κοιτάξουμε το πίσω μέρος του Τηλεθεατή για να δούμε αν οι αριθμοί των υπόλοιπων ζωδίων συμπίπτουν με κάποια ημέρα ή έστω κάποιον μήνα για να βρούμε την λύση. «Μα καλά τι χρειάζεται επιτέλους να γνωρίζουμε;». Τίποτα εκτός από το να ξέρουμε να μετράμε από το ένα μέχρι το 10 μιας και οι αριθμοί δίπλα από τα ζώδια συμβόλιζαν τον αριθμό από τα άκρα τους (π.χ. ο δίδυμος είχε το νούμερο 8 δίπλα) δείχνοντας μας έτσι οι ψυχοπαθείς σαδιστές που βρισκόντουσαν πίσω από το production του Silent Hill, την μεγαλύτερη περίπτωση παραπλανητικού γρίφου στην μέχρι σήμερα ιστορία του gaming.