Βυθίστηκα στην μαγεία των Lavalanche…
Το έχω ξαναγράψει και θα το γράφω κάθε φορά, το μεγαλύτερο κέρδος που έχω από όταν ξεκίνησα στο School of Rock και η αναγνωρισιμότητα του μεγάλωνε, είναι η επαφή με τις ελληνικές μπάντες. Αυτές μόνο μπορούν να σου κρατούν τόσο ζεστό το ενδιαφέρον για την αγαπημένη μας μουσική.
Κακά τα ψέματα. Όσους τέλειους δίσκους να βγάλουν τα αγαπημένα μας μεγαθήρια, η μπάντα της διπλανής πόρτας με το πάθος και τον κόπο τους είναι σε κάνουν να αγαπάς και πάλι αυτό το είδος μουσικής.Δεν είμαι πολύ έμπειρος με το prog rock/metal αλλά διάολε μπορώ να ξεχωρίσω ότι αυτό που φτάνει στα αυτιά μου, ικανοποιεί τους νευρώνες μου και θέλω να πατήσω το repeat.
Είναι μερικοί δίσκοι που θέλουν το χρόνο τους για να κατασταλάξουν, είναι και το Poverty Of The Stimulus των Lavalanche από το πρώτο τραγούδι σου λέει: «προσδεθείτε και μην καπνίζετε!».
Μετά το εύηχο intro ξεκινάει το Singularity που λες, «δεν μπορεί, Opeth έβαλα να ακούσω!».
Οι Lavalanche στα αυτιά μου ηχούν σαν την μοντέρνα φάση που περνάνε οι Opeth με μια δόση… Anathema. Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσουν τα παιδιά, αλλά τα μελαγχολικά σημεία και οι «κραυγές» μου θύμισαν πολύ τους Βρετανούς.
Νομίζω πως πια κουράζει να ασχολούμαστε με τον ήχο αυτών των άλμπουμ απο ελληνικές μπάντες. Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι μέρες οι οποίες τα ελληνικά rock/metal κομμάτια ακούγονταν… κάπως. Όπως και σε όποια μπάντα και αν έκανα review, ο ήχος ήταν διαμαντένιος με τις κάθε ιδιαιτερότητες από είδος, σε είδος.
Αν θέλετε μερικά σχόλια, είναι πως τα τύμπανα είναι απίστευτα προσεγμένα (αφού και το παίξιμο είναι ιδιαίτερα τεχνικό και χωρίς πολύ βαβούρα).
Όλες οι συνθέσεις είναι σαν μακάβρια παραμύθια. Σαν να εξερευνάς μια σκοτεινή πλευρά ενός όμορφου τοπίου, όπου η φωνή του τραγουδιστή (Nikos Loukidis) σε στοιχειώνει (θυμίζει τρομερά Mikael Åkerfeldt). To Poverty Of The Stimulus δεν ξέρω τι κριτικές έχει λάβει από άλλα ‘zines, αλλά εγώ αν έβαζα βαθμό θα έδινα 10 δαγκωτό. Δεν βάζουμε όμως καθώς δεν γίνεται να βαθμολογείς την πνευματική δουλειά ενός ανθρώπου με μια στεγνή βαθμολογία.
O δίσκος κυκλοφόρησε στις 23 Μαίου του ’14 και η μπάντα απότελείται από τους: Nikos Loukidis – Vox, Guitar Kostas Vassalos – Guitars Christos Kanellos – Bass Michalis Kasvikis – Drums κα η σελίδα τους στο FB είναι η παρακάτω: https://www.facebook.com/lavalancheband.
Ας δούμε τι λένε και οι ίδιοι για την δουλειά τους:
1) Παιδιά καταρχάς ευχαριστώ για το ταξιδάκι που μου προσφέρατε. Αν θέλετε συστηθείτε στο κοινό του School of Rock.
Κι εμείς σας ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για τη φιλοξενία και τα καλά σας λόγια! Είμαστε οι Lavalanche, μια τετραμελής μπάντα, με έδρα την Αθήνα. Ο ήχος μας εφάπτεται, σε μια ευρύτερη έννοια, με αυτόν της post metal σκηνής ενώ σαν είδος θα το τοποθετούσαμε σε κάποιο από τα σύνορα της progressive μουσικής.
2) Τι σημαίνει το όνομα της μπάντας; Πως προέκυψε;
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ιστορία πίσω από το όνομα, είναι η αλήθεια. Προέκυψε ύστερα από αρκετή αναζήτηση, ψάχναμε κάτι εύηχο και νοηματικά εύστοχο, οπότε όταν ακούσαμε τη λέξη avalanche (χιονοστιβάδα) θεωρήσαμε πως ικανοποιούνταν και τα δύο κριτήρια που είχαμε θέσει. Όμως στη συνέχεια μας άρεσε και λέξη lava, ούσα μικρή και …ορμητική. Έτσι, εξετάσαμε το ενδεχόμενο κάποιου συνδυασμού αυτών των δύο και εν τέλει χαρήκαμε αρκετά όταν συνειδητοποιήσαμε ότι απαιτούνταν μία απλή πρόσθεση του ‘l’ στο ‘avalanche’ ώστε να έχουμε και τα δύο!
3) Πόσο καιρό δουλέψατε τις συνθέσεις;
Το υλικό που περιέχεται στο πρώτο μας lp είναι μία μίξη παλαιότερων και πιο νέων ιδεών μας. Μιας και είναι δεδομένο πως ο τρόπος έκφρασης του ανθρώπου μεταβάλλεται στο πέρασμα του χρόνου, προσπαθήσαμε νε προσαρμόσουμε τις παλαιότερες συνθέσεις μας ηχητικά και δομικά ούτως ώστε όλο το σύνολο των δημιουργημάτων μας να χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια και να είναι στρατευμένο σε ένα μοναδικό πλαίσιο. Προσδιορίζοντας σε γενικές γραμμές τα χρονικά πλαίσια που «περιτύλιξαν» την προσπάθειά μας θα λέγαμε πως αυτά διήρκησαν κοντά στα δύο έτη.
4) Υπάρχει βασικός συνθέτης;
Βάσει της τακτικής που ακολουθούμε, η οποία αντανακλάται στην πεποίθησή μας πως η ομαδικότητα φέρνει πάντα καλύτερα αποτελέσματα, όλες οι συνθέσεις μας τυγχάνουν συλλογικής επεξεργασίας. Παρ’ όλα αυτά θα ήταν ψέμα αν λέγαμε πως τη «μαγιά» για κάθε μία από αυτές δεν προσφέρουν οι δύο κιθαρίστες μας…
5) Στιχουργικά είναι κάτι σαν Concept με την ευρεία έννοια; Από που αντλεί ο στιχουργός έμπνευση;
Ναι, μπορούμε να ισχυριστούμε πως υπάρχει ένας βασικός άξονας σκέψης γύρω από τον οποίο κινούμαστε στιχουργικά. Επειδή δεν μας αρέσει για πολλούς και διάφορους λόγους ο όρος «πολιτικοποιημένη στιχουργία» θα χαρακτηρίζαμε τους στίχους μας κοινωνιοκεντρικούς, με ένα “γκρο πλαν” στον τρόπο με τον οποίο βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος τις ανισότητες και την αδικία. Αναγνωρίζοντας και τους ίδιους μας τους εαυτούς ως μέλη αυτής της κοινωνίας και συνάμα βιώνοντες αντίστοιχα προβλήματα με την πλειοψηφία των συνανθρώπων μας, παίρνουμε ξεκάθαρα θέση υπέρ του αγώνα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων για μία αξιοπρεπέστερη ζωή. Βεβαίως, με την επιλογή μας αυτή εξυπακούεται πως προκρίνουμε μία μορφή τέχνης που μπορεί να εμψυχώσει, να εμπνεύσει, να δημιουργήσει εν τέλει, ακόμα και αν χρειαστεί πρωταρχικά να αμφισβητήσει, να αποδομήσει και να καταστρέψει.
6) Πόσο καιρό μετράει η τωρινή σύνθεση των Lavalanche;
Συνυπάρχουμε μουσικά περί τα τέσσερα έτη, αν και συστηματικά εργαζόμαστε υπό του παρόντος καλλιτεχνικού πλαισίου κοντά στα τρία έτη.
7) Πόσο καιρό σας πήρε η ηχογράφηση;
Η καθ’εαυτήν ηχογράφηση διήρκησε όχι πάνω από ένα μήνα, παρ’ όλα αυτά μαζί με τη διαδικασία προπαραγωγής και μίξης/mastering απαιτήθηκε ένα χρονικό διάστημα περίπου 5-6 μηνών.
8) Ο παραγωγός σας είχε λόγο στο σύνολο της δουλειά σας ή βγάλατε ακριβώς αυτό που είχατε στο μυαλό σας;
Όχι, είχαμε ένα ολοκληρωμένο και σαφές πλάνο στο μυαλό μας, το οποίο εξετελέσθη άρτια από τους παραγωγούς μας. Άλλωστε ενεργό ρόλο στην παραγωγή είχαμε όλοι αλλά κυρίως ο τραγουδιστής μας, ο οποίος κινείται επαγγελματικά στο χώρο αυτόν.
9) Τι αποδοχή είχε από Ελλάδα και εξωτερικό;
Προς το παρόν η μόνη ένδειξη αποδοχής που έχουμε στα χέρια μας είναι οι καλές κριτικές που έχουμε λάβει από πολλές μουσικές ιστοσελίδες, όπως και τη δικιά σας. Θεωρώντας όμως τους εαυτούς μας ως τους αυστηρότερους εξ όλων των κριτών πιστεύουμε πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε!
10) Κλισέ ερώτηση αλλά πρέπει να γίνει. Ο Έλληνας οπαδός στηρίζει την σκηνή;
Έτσι όπως το θέσατε, ναι. Ο «Έλληνας οπαδός» τη στηρίζει και μάλιστα υπέρ το δέον. Αν η ερώτηση ήταν αν ο Έλληνας στηρίζει τη σκηνή τότε η απάντηση θα ήταν απογοητευτική…
11) Πείτε μας τα μπάντα για το artwork!
Η σύλληψη και η δημιουργία του εξωφύλλου ανήκει αποκλειστικά στο γραφίστα μας, στον οποίο δόθηκε ελεύθερος χώρος για δημιουργία, δηλαδή δεν τον οδηγήσαμε εμείς προς κάποια κατεύθυνση. Άκουσε τη μουσική μας και αποτύπωσε καλλιτεχνικά ό,τι του “έβγαλε” το άκουσμά του, αλλά και ο τίτλος που δώσαμε στο album μας “Poverty of the Stimulus”. Συνοπτικά, μιας και δεν επιθυμούμε να μπούμε σε λεπτομέρειες ανάλυσης ενός καλλιτεχνικού έργου του οποίου δεν είμαστε εμείς οι δημιουργοί, να αναφέρουμε ότι το εξώφυλλο παραπέμπει στον Πλάτωνα και στη θέση του ότι η γνώση προϋπάρχει στην ψυχή του ανθρώπου, όπως αυτή υπερκαλύπτει νοηματικά το έργο του “Μένων”. Μέσω ενός κοινωνικοπολιτικού παραλληλισμού, εφόσον η γνώση είναι εγγενές χαρακτηριστικό όλων, τότε αυτό συνεπάγεται την ισότητα των ανθρώπων, θέση που στηρίζουμε άλλωστε και στιχουργικά σε όλο το εύρος της δουλειάς μας.
12) Έχετε κάποια live εμφάνιση τώρα κοντά;
Τα προγραμματισμένα live για την περίοδο αυτή είναι δύο. Tο πρώτο θα λάβει χώρα την ερχόμενη Κυριακή, 8 Μαρτίου, στο six dogs, παρέα με κάποιες εκ των κορυφαίων μπαντών της σκηνής, τους Kalpa, τους Kevel και τους Mock the Mankind. Έπειτα, στις 5 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί το επίσημο release του album μας, πάλι στο six dogs, μαζί με τους Blame the Trees, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησής μας. Σίγουρα θα πραγματοποιηθούν και άλλες ζωντανές εμφανίσεις, μιας και για την περίοδο αυτή αποτελεί προτεραιότητά μας η συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά επίσημα δεν έχει ανακοινωθεί κάτι ακόμη.
13) Τα σχέδια σας για το μέλλον;
Η εξέλιξη είναι βασική έννοια που μας εκφράζει και μας συσπειρώνει. Αυταπάτες δεν τρέφουμε, κατανοούμε ότι οικονομικά δεν θα αποκατασταθούμε ποτέ από αυτό! Δεν είναι και αυτοσκοπός άλλωστε. Αντιθέτως, πειθαρχώντας στην έμφυτη τάση του ανθρώπου για μεταβολή προς το καλύτερο, θέλουμε στο μέλλον ποιοτικότερη δουλειά από τους εαυτούς μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και σε οποιοδήποτε σκέλος των δραστηριοτήτων μας (ζωντανές εμφανίσεις, επικοινωνία με τον κόσμο, καλλιτεχνική παραγωγή) μπορεί αυτό να αποτυπωθεί.
