Ακούσαμε το νέο, ιδιαίτερο άλμπουμ των Arctic Monkeys

Ακούσαμε το νέο, ιδιαίτερο άλμπουμ των Arctic Monkeys

To νέο άλμπουμ των Arctic Monkeys, Tranquillity Base Hotel & Casino, είναι πλέον γεγονός, μετά από πέντε χρόνια μουσικής απουσίας, επιστρέφουν στο στούντιο για να μας προσφέρουν ένα ακόμα ιδιαίτερο άλμπουμ.

Γράφει η Μαρία Ουρεϊλιδου

Το Tranquillity Base Hotel & Casino θα μπορούσε να είναι κάποιο project του Αlex Turner είτε εξατομικευμένο, είτε με τη συνοδεία του Miles Κane, μέσω των Last Shadow Puppets. Αντίθετα σε αυτό όμως, είναι το επόμενο θαρραλέο μουσικό βήμα, μετά από τη σίγουρη εμπορική επιτυχία του προηγούμενου τους album ΑΜ σε μια περισσότερη λυρική μουσική υπόσταση με vintage τόνους, πιο χαμηλό tempo, έντονη παρουσία του πιάνο που δίνει έμπνευση στον Αlex Turner πλέον περισσότερο από την κιθάρα.

Τα σημερινά ροκ σχήματα φαίνεται ότι κατευθύνονται με βάση τον πειραματισμό προς άλλους ηχητικούς συνδυασμούς, ο Turner είναι ο δεύτερος φέτος (βλ Matt Bellamy) που υποστηρίζει την ενίσχυση της χρήσης διαφορετικού οργάνου πέρα της κιθάρας, που για χρόνια δέσποζε στις μουσικές συνθέσεις.

Σε αυτό το άλμπουμ λοιπόν, τα τραγούδια συνοδεύουν νοηματικά το ένα το άλλο, καθώς οι Arctic Monkeys ωθούν το μουσικό κοινό να ακούσει εξολοκλήρου τον δίσκο και όχι μεμονωμένα τα κομμάτια. Περισσότερο θα μπορούσε να ληφθεί ως προσωπικό θεματικό άλμπουμ-χωρίς να είναι-, όπου ο καλλιτέχνης εκφράζει τις ιδέες του περί της ζωής, κάνει αναφορές σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας (science fiction), υμνεί το καλλιτεχνικό του πρότυπο (Τhe Stokes), μιλά με κινηματογραφικές αναφορές (Βlade Runner), σχολιάζει κοινωνικές σχέσεις.

Η αίσθηση που μας δίνει η ακρόαση του άλμπουμ είναι ιδιαίτερα εξομολογητική, καθώς νιώθεις ότι ακούς ένα φίλο να ανοίγει τις σκέψεις του προς κάθε πορεία και να εκφράζει αυτά που αισθάνεται με νοσταλγική διάθεση, αναπολώντας, ενώ πίνετε το ποτό σας.

Σίγουρα, μιλάμε για μια τολμηρή αλλαγή στροφής του ήχου τους που έχει αρχίσει και διχάζει το κοινό αφενός τον περισσότερο κόσμο που τους αγάπησε από τα χαρακτηριστικά ανεβαστηκά προηγούμενα τραγούδια τους (όπως το Arabella, R U mine, When the sun goes down, Old yellow bricks κτλ) και αφετέρου το υπόλοιπο πιστό κοινό τους που αναρωτιέται για την ζωντανή εκτέλεση του άλμπουμ και για το κατά πόσο θα γίνει έμπρακτη η προώθηση του που δεν στοχεύει σε ραδιοφωνική επιτυχία, σε πιασάρικα singles, ούτε και είναι εύκολο να τραβήξει την προσοχή σε live.

Απ’ ότι φαίνεται είναι ένας δίσκος που χρειάζεται το χρόνο του (αν και να πούμε την αλήθεια ως φανατικούς μας έπεισε ξεκάθαρα ως μια ώριμη μορφή εξέλιξης), αρκετές ακροάσεις έτσι ώστε να καλλιεργηθεί μέσα μας. Με σήμα κατατεθέν και σημεία αναφοράς προηγούμενους πετυχημένους τραγουδιστές και μουσικά σχήματα των ‘70s για παράδειγμα Leonard Cohen, Beach Boys, Dion, David Bowie κ.α, ο Alex Turner εμπνέεται για αυτό το νέο δημιούργημα ξεδιπλώνοντας όλη του τη μουσική δημιουργικότητα, για να οδηγήσει τους υπόλοιπους συνταξιδιώτες του σε ένα καινούργιο μονοπάτι, που απ’ ότι καταλάβαμε θα αποδείξει την αξία της μπάντας αυτής σε πιο ευρεία κλίμακα πέραν της mainstream επιτυχίας. Ήταν καιρός εξάλλου, για να απαντήσουν μουσικά στους επικριτές της εκτοξευτικής επιτυχίας του ΑΜ, ότι «ότι και να λένε οι άνθρωποι ότι είμαι, δεν είμαι».

Ανέκαθεν οι Arctic Monkeys είναι από τα πιο hot new age σχήματα και έφτασε η στιγμή να τους λάβουμε ακόμα πιο σοβαρά υπόψιν μας, γιατί καλλιτεχνικά το αξίζουν.

Best of the album:

Tranquillity Base Hotel & Casino, Star treatment, American Sports, Four Out of Five, She Looks Like Fun, Science Fiction.

4

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *