Tehkan World Cup | Η πρώτη μας αγάπη και παντοτινή

Tehkan World Cup | Η πρώτη μας αγάπη και παντοτινή

Θες ένα post ενός φίλου στο FB, θες το μουντιάλ και η καλοκαιρινή αύρα του ποδοσφαίρου που στα μάτια μου ακόμα έχει περισσότερο ενδιαφέρον από τη χειμερινή, θες ότι πρόσφατα το λιώσαμε και πάλι, αυτό το κείμενο είναι μια κατάθεση ψυχής για το Tehkan World Cup ή Tecmo World Cup Soccer όπως το γνώρισαν οι νεότεροι όταν και κυκλοφόρησε σε PS2 και Xbox. 

Πρώτη μου επαφή με αυτό το ποδοσφαιράκι, ήταν ένα μικρό εξοχικό λούνα παρκ στην Σταμάτα (όποιος ξέρει). Εκεί στην πλατεία. Μπορεί να ήταν μικρούλι, αλλά είχε ωραία πραγματάκια για έναν πιτσιρικά 5-6 χρονών ή και λίγο παραπάνω. Είχε ωραία αυτοκινητάκια και αεροπλανάκια (με μοχλό που πετούσαν) με κέρμα, τραινάκι, μίνι καρτ, στόχους, μπασκέτες με κέρμα και 3-4 καμπίνες με ηλεκτρονικά. Για κάποιον λόγο οι γονείς μου δεν με άφηναν αρχικά να πλησιάζω στα ηλεκτρονικά. Μάλλον ήξεραν το πόσο εθιστικά μπορούσαν να γίνουν. Αργότερα θα το συναντούσα και σε κάθε καράβι για κυκλάδες που σεβόταν τον εαυτό του (μαζί με το Power Spikes).

Απ’ όλες τις καμπίνες, φυσικά μου είχε κάνει εντύπωση εκείνη με το παράξενο σχήμα, αφού δεν ήταν όρθια αλλά «ξαπλωτή» (πανοραμική θα πουν οι μύστες) και μαντράχαλοι ούρλιαζαν από πάνω της. Ούρλιαζαν για την μαγεία της απλότητας του Tehkan World Cup.

Ένα ποδοσφαιράκι χωρίς φάουλ, χωρίς πέναλτι, χωρίς διαιτητή, χωρίς να μπορείς να διαλέξεις τουρνουά· χωρίς να μπορείς να διαλέξεις ομάδα διάολε. Το μόνο που μπορούσες να κάνεις είναι να αντιμετώπιζες τις 7 προεπιλεγμένες ομάδες ή να παίξεις διπλό. Να παίξεις με διαγώνιες καραβολίδες, σέντρες, κόρνερ και τσάτσικο. Τι είναι το τελευταίο ρωτάτε; Ήταν η τεχνική που θα δείτε και το βίντεο παρακάτω (για πρώτη φορά στη ζωή μου έβγαλα on screen video, μόνο για σένα Tehkan World Cup), που ξεγελούσες τον τερματοφύλακα για να αφήσει την εστία του και να σκοράρεις χωρίς σουτ.

Tehkan World Cup

Η ομάδα με τα κόκκινα που σου έδινε το παιχνίδι από προεπιλογή, ήταν πάντα η Ολλανδία στο μυαλό μου. Φυσικά υπάρχουν πολλές θεωρίες πως μπορεί να είναι και η Σοβιετική Ένωση κι αυτό καθώς το παιχνίδι δεν είχε τα δικαιώματα για να αναφέρει ονόματα και εθνόσημα, οπότε μάντευες από τα χρώματα και το παρουσιαστικό. Όσο για τους αντιπάλους; Πιθανότατα η σειρά πήγαινε: Σκωτία – Αγγλία – Βραζιλία – Ιταλία – Γαλλία – Αργεντινή – Δυτική Γερμανία.

Αυτή η λεγόμενη trackball τεχνολογία που στηρίχτηκε το παιχνίδι αλλά και οι περιορισμοί του εν έτει 1985, σύμφωνα με άρθρα που διάβασα, το έκανε να γεράσει πριν την ώρα του στο εξωτερικό. Μάλιστα κατηγορήθηκε από μερικούς καθώς απεικόνιζε το ποδόσφαιρο σαν μια απλή, αέναη τρεχάλα. Στην Ελλάδα όμως κρατάει μεγάλο μέρος των αναμνήσεών μας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κάθε ομάδα σε αυτό το ποδοσφαιράκι είχε μόνο 9 παίκτες + 1 τερματοφύλακα, πράγμα παράδοξο, καθώς ειδικά στις 2 τελευταίες πίστες με Αργεντινή και Δυτική Γερμανία, φαίνονταν για πολλοί παραπάνω έτσι πως σε κυνηγούσαν σε κάθε εκατοστό της οθόνης.

Θυμάμαι όταν τελικά κατάφερα να έχω πρόσβαση σε αυτό το παιχνίδι, στο συγκεκριμένο λούνα παρκ, να παίρνω ένα πολύτιμο μάθημα ζωής. Θες η τύχη του πρωτάρη, θες ότι γενικά τα παίρνω εύκολα τα «γράμματα» (σε ένα παιχνίδι που δεν έχει και πολλά να κάνεις), έτσι με ένα μόλις 20αρικο (20 δραχμές! Αυτό το κέρμα το τεράστιο με τους κίονες) την πρώτη μου φορά, έφτασα μέχρι τον τελικό. Μάλιστα είχα νικήσει και με 2-0 στον ημιτελικό, κι αφού δεν είχα φάει γκολ ήταν δείγμα μεγάλου παίκτου.

Η Γερμανία στο τέλος όμως μου φυλούσε χουνέρι και ρούφηξα, όχι 1, όχι 2, αλλά έξι μπαλάκια μπροστά στο πεινασμένο για νεανική νερντουλοεπιδερμίδα κοινό και έφυγα κλαμένος τρέχοντας. καθότι αυτό το κωλοπαιχν…. εχμ, το Tehkan World Cup δεν σου έδινε και τη δυνατότητα να επιστρέψεις από εκεί που έχασες με ένα κέρμα. ΌΧΙ! Αν έχανες, πάλι από την αρχή!

Κι αυτό είναι το μέγιστο μυστήριο. Τι μάγια μας έχει κάνει ο Michishito Ishizuka (προγραμματιστής) με την Sports Game; Μήπως ήταν ότι για πολλά χρόνια, μόνο σε αυτό το ποδοσφαιράκι μπορούσες να χειριστείς (τρόπος του λέγειν) τον τερματοφύλακα; Μήπως ήταν το εθιστικό μουσικό θέμα του Tsukasa Masuko; Μήπως ήταν η απολαυστική πρασινάδα του τερέν;

Το Tehkan World Cup είχε τα μυστικά του στο σκοράρισμα κι όχι μόνο. Μέχρι και τον αγώνα με την Ιταλία (4ος), έπιαναν τα πάντα. Μπορούσες να ξεγελάσεις για κόρνερ (κοντά στην γραμμή της μεγάλης περιοχής) ή πλάγιο άουτ σαν κόρνερ (κοντά στο σημαιάκι) ή διαγώνια σουτ από μακρινές αποστάσει ή ακόμα και ευθείες βολίδες από το κέντρο. Όταν όμως έσφιγκαν τα γάλατα και όλο το παιχνίδι σε κυνηγούσε για να σε ποδοπατήσει, μπορούσες να είσαι απλώς ψύχραιμος. Αν κατάφερνες και έμπαινες στην περιοχή για διαγώνιο σουτ, θα το έβαζες κατά πάσα πιθανότητα. Ενώ και πάλι μπορούσες με κόρνερ, αλλά όχι απλώς να στέκεσαι για να το κερδίσεις, καθώς σε μάρκαραν από έξω προς τα μέσα πια. Ωστόσο πλησίαζες προσεκτικά τη γραμμή και έκανες δεξιά και αριστερά κινήσεις για να φας τάκλιν.

Επίσης υπήρχε ένα γκλιτσάκι που δεν έπιανε πάντα και παντού, ίσως υπήρχαν και διαφορετικές εκδόσεις… όταν έκανες κοντινό σουτ και το μπλόκαρε το τερματοφύλακας, για το μισό δευτερόλεπτο που σου έδινε το παιχνίδι για να κινήσεις ελεύθερα τον παίκτη, τον έστηνα ακριβώς μπροστά από τον keeper και με αυτό ελεύθερο που έκανε αυτός, την έριχνε πάνω μου. Μετά η παραβίαση ήταν σίγουρη. Κάτι που έπιανε ακόμα και στον τελικό κάποιες φορές.

Σάββατοβράδο ξεκίνησα αυτό το άρθρο και ήδη έχω παίξει 4 φορές μέχρι τον τελικό. Έχω κερδίσει τους 3, ισοπαλία στον 1 και είναι αυτός που μαγνητοσκόπησα. The Road To Fail για μια μοναδική μας, ιδιαίτερη αγάπη. Το Tehkan World Cup.

Δείτε τη μαγική πορεία μου προς τον τελικό όπου τα έκανα θάλασσα
(επειδή το έπαιζα online, δεν μου είχε τα εφέ και έτσι στο μοντάζ έβαλα το soundtrack του):

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *