Στοιχειωμένα Ψυχιατρεία on screen: Τολμάς να μπεις;

Είμαστε πολλοί οι φανατικοί αυτών των ταινιών. Τα στοιχειωμένα ψυχιατρεία είναι must αν αγαπάς το horror. Ξεφλουδισμένοι τοίχοι, ταβάνια που έχουν καταρρεύσει, σπασμένα παράθυρα. Κτίρια-φαντάσματα με μοναδικούς κατοίκους τα περιστέρια και τις νυχτερίδες και ανήσυχα κακά πνεύματα είναι η βασική συνταγή αυτών των ταινιών!

Πάρτε μπύρες, απλωθείτε στον καναπέ σας. Το show ξεκινά… Στοιχειωμένα Ψυχιατρεία

Grave encounters (2011)

Σε παλιότερο αφιέρωμα (top 5 footage movies) είχα συμπεριλάβει το Grave Encounters, δε θα γινόταν να ξεκινήσω με κάτι καλύτερο.

Η ταινία ξεκινάει με τον παραγωγό ενός τηλεοπτικού σόου με τίτλο ‘Grave Encounters’ ο οποίος μας εξηγεί ότι η εκπομπή είχε μεγάλη επιτυχία στα 5 επεισόδια που κράτησε, καθώς το 6ο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Ωστόσο, αυτό που βλέπουμε είναι ένα video από 76 ωρών αμοντάριστο υλικό από την τελευταία τους εκπομπή. Ο παρουσιαστής Lance Preston και οι συνεργάτες του – που αποτελούνται από έναν τεχνικό υπεύθυνο για τις κάμερες και τα gadgets παρακολούθησης, δύο cameramen και έναν υποτιθέμενο μέντιουμ– επισκέπτονται έρημα μέρη που θεωρούνται στοιχειωμένα, κλειδώνονται για έξι ώρες μέσα και προσπαθούν να βρουν και να καταγράψουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη φαντασμάτων.

Αυτή τη φορά, σειρά έχει το Collingwood Psychiatric Hospital, ένα ψυχιατρείο που λειτουργούσε από το 1895 και έκλεισε το 1960 όταν ο διαβόητος γιατρός που έκανε λοβοτομές στους ασθενείς, δολοφονήθηκε άγρια από τους ίδιους τους τροφίμους της κλινικής.

Ξεκινώντας από τους χαρακτήρες, υπάρχει μια λεπτομέρεια που δεν σας είπα ακόμα. Οι πέντε είναι απατεώνες. Οι τύποι δεν πιστεύουν στα φαντάσματα, οπότε με το πρώτο paranormal που τους συμβαίνει αρχίζουν να ψάχνουν εξόδους διαφυγής (κλειδωμένοι, θυμάστε;;;;), έτσι η δράση αρχίζει νωρίς.

Το μοναδικό αρνητικό της ταινίας, ο παρουσιαστής είναι υπερβολικά κυνικός σε ότι αφορά τα φαντάσματα και τον χώρο γενικότερα.

Βρίσκεται κλειδωμένος σε ένα σκοτεινό πρώην τρελάδικο γεμάτο ήχους και κοροϊδεύει τα πάντα χωρίς ίχνος φόβου ή έστω κάποιου είδους σεβασμού (α, εδώ σφαγιάστηκε η κοπέλα;Χα χα!). Κάποιος που κάνει αυτή τη δουλειά, να κυνηγάει φαντάσματα δηλαδή, όσο άπιστος και να είναι, μια ανατριχίλα θα την έχει εκεί μέσα, δε μπορεί!!

Οι περισσότερες τρομακτικές σκηνές (και είναι πολλές, πολύ περισσότερες από πολλά μοντέρνα found footage μαζί) είναι πρωτότυπες και σίγουρα δεν τις έχετε ξαναδεί σε στοιχειωμένα σπίτια-νοσοκομεία-δάση κλπ.

Grave Encounters 2 (2012)

Η αλήθεια είναι ότι εμένα προσωπικά, δε με ενθουσίασε όσο το πρώτο. Υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία στο να κάνεις sequel σε found footage ταινία. Από την άλλη, η εξερεύνηση εγκαταλελειμμένων ψυχιατρείων είναι πολύ γαμάτη ιδέα για να την αφήσεις ανεκμετάλλευτη, ειδικά όταν η πρώτη σου ταινία είχε επιτυχία και πραγματικά ήταν πολύ καλή.

Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι Vicious Brothers, δημιουργοί του Grave Encounters, και ξεκίνησαν να γράφουν το Grave Encounters 2.

Η ταινία ξεκινάει με μερικές εξαιρετικά ανόμοιες κριτικές του πρώτου Grave Encounters, μέσω online videos.Η τελευταία από αυτές αποδεικνύεται ότι είναι ενός από τους σημαντικότερους χαρακτήρες του Grave Encounters 2, του φοιτητή σκηνοθεσίας Alex Wright. Ο Alex,ο οποίος δουλεύει και την δική του ταινία τρόμου, έχει εμμονή με την ιστορία της ταινίας Grave Encounters και στη πρώτη μισή ώρα τον παρακολουθούμε καθώς προσπαθεί να καταλάβει τι πραγματικά συνέβη στο τόσο τρομακτικό ψυχιατρικό ίδρυμα που εξελισσόταν.

Με τα πολλά, ο Alex και οι φίλοι του (όλοι πρωτοεμφανιζόμενοι) καταλήγουν να μπαίνουν κρυφά στο ψυχιατρικό ίδρυμα Collingwood Psychiatric Hospital του Καναδά, για να ανακαλύψουν τι συνέβη την τελευταία φορά.

Μαντεύετε τι γίνεται μετά; Χμ, όχι ακριβώς. Στοιχειωμένα Ψυχιατρεία

Έχουμε δει πάρα πολλές found footage ταινίες για να τρομάξουμε από ανθρώπους που ουρλιάζουν στο σκοτάδι σε πλάσματα/πνεύματα που εμείς δε βλέπουμε ή ακόμη με τις μελοδραματικές υστερικές εξομολογήσεις/μετάνοιες σε πρώτο πρόσωπο που παραδίδονται απευθείας στη βιντεοκαμέρα του πρωταγωνιστή, λίγο πριν αυτός βρει φρικιαστικό θάνατο.

Ακόμα κι έτσι όμως, και επηρεασμένοι από το καλό πρώτο φιλμ, θα διασκεδάσετε με τις περιπέτειες του συνεργείου στα δωμάτια που αλλάζουν και που δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής.

Session 9 (2001)

Ξεπροβάλλει από το δάσος σαν ένα κοιμώμενο τέρας. Επιβλητικά μεγάλο, εγκαταλελειμμένο και σε διάλυση, το Ψυχιατρικό Ινστιτούτο του Danvers State, κλειστό εδώ και δεκαπέντε χρόνια, τώρα ετοιμάζεται να δεχτεί πέντε νέους επισκέπτες.

Φορώντας προστατευτικό εξοπλισμό, οι άντρες μιας εταιρίας απολυμάνσεων βρίσκουν το θάρρος και μπαίνουν μέσα στο ανατριχιαστικό άσυλο που μπορεί να φαίνεται άδειο, το γεμίζει όμως ένα μυστηριώδες και απόλυτα κακό παρελθόν. Ασθενείς που τους κακοποίησαν βίαια, μεσαιωνικές ιατρικές μέθοδοι και φήμες για δαιμονισμένους είναι μόνο λίγα από τα σκοτεινά μυστικά που κρύβει το φρικιαστικό αυτό νοσοκομείο και δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που πρόκειται να ανακαλύψουν οι πέντε άντρες.

Μικρή παραγωγή που δεν έτυχε σοβαρής κινηματογραφικής διανομής( στην Ελλάδα κυκλοφόρησε κατευθείαν σε dvd) και ο σκηνοθέτης της ήταν τότε άγνωστος,

Το όνομά του έγινε γνωστό με την επομένη δουλειά του, το The Machinist (2004) με τον Cristian Bale.

Ένα πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ για τα παιχνίδια του μυαλού το οποίο δεν ήταν γνωστό ιδιαίτερα. Ατμοσφαιρικό, χωρίς πολλά εφέ και ξαφνικές τρομάρες,

Tip: Mία σκηνή της ταινίας χρησιμοποιήθηκε στο Silent Hill 3. Στοιχειωμένα Ψυχιατρεία

The Devil’s Chair (2007)

Ο Nick West (Andrew Ηοward, που μοιάζει με πολύ μικρότερο μυϊκό κλώνο του Jason Statham) τοξικομανής ο οποίος, μαζί με την bimbo φίλη του εισβάλλουν σε ένα εγκαταλελειμμένο ψυχιατρικό ίδρυμα για μια άγρια νύχτα του σεξ και ναρκωτικών. Ανακαλύπτουν μια παράξενη συσκευή, διασταύρωση ανάμεσα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και μηχάνημα σαδιστικού φετίχ.

Ξαφνικά χωρίς να συνειδητοποιούν σωστά τι έγινε, η κοπέλα παγιδεύεται και βασανίζεται στην καρέκλα πριν εξαφανιστεί εντελώς. Με ποινικό μητρώο και τις τσέπες γεμάτες ναρκωτικές ουσίες του, o Nick φυσικά καταδικάζεται για φόνο και κανείς δεν πιστεύει την ιστορία του.

Μετά από χρόνια ελευθερώνεται χάρη στη βοήθεια του ψυχίατρου, του Dr. Willard και μαζί με μερικούς μαθητές του και τη συνοδεία του ίδιου του ψυχίατρου, επιστρέφει στο άσυλο υποτίθεται για μια μελέτη της ψυχολογίας, αλλά ο Willard στην πραγματικότητα άλλα απαίσια πράγματα στο μυαλό του…

Το εσωτερικό του ασύλου φαίνεται πραγματικά εφιαλτικό και η καρέκλα είναι το τιμητικό κομμάτι του τοπίου. Όταν τεθεί σε λειτουργία, μετατρέπεται σε ένα διαβολικό μηχάνημα θανάτου. Ο ρυθμός είναι γρήγορος κάποιες φορές, και υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που συμβάλλουν στην ωραία ατμόσφαιρα της ταινίας, όπως η σύντομη αφήγηση του Nick στο ξεκίνημα. Η εμφάνιση του τέρατος και οι ωμές σκηνές βίας θυμίζουν λαμπρό Hellraiser 1 & 2.

Ταινία που σε κρατάει σε αγωνία, κάποιοι ίσως δυσανασχετήσουν από τα εφέ, καταφέρνει όμως να παίξει με το μυαλό σου.  Πολύ έξυπνη παρουσίαση της ψυχικής ασθένειας που κάποιες φορές δεν ξέρεις αν πρέπει να λυπηθείς ή να θυμώσεις.

Όσοι δεν αντέχετε την θέα του αίματος (του πολύ αίματος), μην το δείτε!

Death Tunnel (2005)

Πέντε φοιτήτριες θα περάσουν τη νύχτα τους κλειδωμένες σε ένα “στοιχειωμένο” σανατόριο. Χτισμένο το 1910, 63000 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο από μια ασθένεια γνωστή ως “Λευκή Πανώλη”. Κάτω από το κτίριο υπάρχει μια υπόγεια σήραγγα με το όνομα “Death Tunnel” (Σήραγγα του Θανάτου) που τη χρησιμοποιούσαν για να απομακρύνουν τους νεκρούς από το σανατόριο.

Αυτό που ξεκινά σαν μια τολμηρή πλάκα σύντομα γίνεται ένας θανατηφόρος εφιάλτης, καθώς οι πέντε κοπέλες ανακαλύπτουν τα ανατριχιαστικά μυστικά που στοιχειώνουν τους ζοφερούς διαδρόμους του ιδρύματος.

Γυρισμένη στο πραγματικό σανατόριο Waverly Hills το οποίο έχει παρουσιαστεί σε πολλά μεταφυσικά ριάλιτι της Αμερικανικής τηλεόρασης.

Το Waverly Hills είναι ένα κλειστό σανατόριο που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Louisville / Jefferson County στο Kentucky, άνοιξε το 1910 ως διώροφο νοσοκομείο για να φιλοξενήσει 40-50 ασθενείς με φυματίωση.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, η Jefferson County λεηλατήθηκε από ένα ξέσπασμα της φυματίωσης (“Λευκή πανούκλα»),η οποία οδήγησε την κατασκευή ενός νέου νοσοκομείου. Το νοσοκομείο έκλεισε το 1961,λόγω του αντιβιοτικού φαρμάκου Στρεπτομυκίνη που μείωσε την ασθένεια.

Αργή ταινία, κάποιοι ίσως δεν καταλάβουν κάποιες σκηνές…στο τέλος όμως στα εξηγεί όλα!

Death Tunnel (2005)