Διαβάσαμε: Ψυχοπλάνης Φαινόμενα

Το Ψυχοπλάνης Φαινόμενα δεν είναι απλά μια ακόμα συλλογή διηγημάτων. Είναι μια καλλιτεχνική πρόσμιξη γραφών και φαντασίας ταλαντούχων συγγραφέων, γύρω από τον μύθο που ο Γιώργος Μπελαούρης έστησε και έμελε να τον κουβαλήσει μέσα στα μυαλά μας. Τον μύθο της Ψυχοπλάνης.

Τι είναι ακριβώς αυτό θα ρωτήσετε; Ας αφήσουμε τον ίδιο το συγγραφέα να μας εξηγήσει:

Από την αρχή της ανθρωπότητας, μια μικρή ομάδα ατόμων ανέπτυξε μία ακατανόητη ανάγκη, μεγαλύτερη από αυτή της τροφής, του νερού, της στέγης ή του ρουχισμού. Ήταν η ανάγκη της έκφρασης. Αυτά τα άτομα, αυτή η ‘’ανωμαλία’’ στα μάτια των υπολοίπων, ονομάστηκαν καλλιτέχνες.

Πέρασαν αιώνες και αυτή η ανάγκη για έκφραση εξελίχτηκε σε κάποια άτομα σαν ιός. Θεωρούσαν ότι ζούσαν για να υπηρετούν την Τέχνη και ότι κάθε τους ανάσα της ανήκει. Οπότε η Μοίρα, η Τύχη, οι Θεοί, ποιος ξέρει, ίσως και η ίδια η Τέχνη θεοποιημένη πια, αποφάσισε να ανταμείψει τους πιστούς της με ένα χάρισμα: την ψυχοπλάνη.

7 ιστορίες ψυχοπλάνων που έζησαν, έβλαψαν ηθελημένα κι άθελα τους. 7 διαφορετικές προσεγγίσεις.

Από την εφιαλτική και ταυτόχρονα σατυρική οπτική, εν είδη prequel (του grande έργου του, LC DLVI) του mastermind Μπελαούρη με το Φάτε Μάτια Ψάρια, μέχρι την ονειρική και ερωτεύσιμη του John Crabs με το Βυθισμένος στα Όνειρα του Παρελθόντος και από την western αισθητική της Francine Queen με το The Carpenter ή τη δραματική-horror-revenge του Γιώργου Γυφτάκη με το «Η κατάρα της ύπαρξης» του Λίον Γουλφ, στην crime-noir του Γιώργου Αγγελίδη με το Ναίμα. Μήπως τα Χρώματα της Χρύσας Μπαχά που σαν καταραμένο ποίημα σε στοιχειώνει στο πλαίσιο του ή ανήμπορος να αντιδράσεις σαν τα ανδρείκελα του Σωκράτη Σίδερη με το Η Σκοτεινή Πλευρά του ήλιου;

Το βιβλίο είναι μικρό στο δέμας (μόλις 158 σελίδες), μα μεγάλο στο εύρος των συναισθημάτων, των νοημάτων και της καλλιτεχνικής προσφοράς στη λογοτεχνία του Φανταστικού. Οι εικόνες του είναι ζωντανές και πολλές φορές ενοχλητικές, δεν φοβάται να προκαλέσει. Η κοινή «ανίερη» συμφωνία των δημιουργών να αναδείξουν την ψυχοπλάνη μέσα από όλες τις πτυχές της, προσφέρει το έδαφος για την κατάλληλη συνύπαρξη ιδεών όπου είναι δυνατό αλλά και διαφοροποίηση της γλώσσας, όπου επιβάλλεται.

Όταν κι ολοκληρώνεις την τελευταία του σελίδα, είσαι γεμάτος από πληροφορίες και σχεδόν νιώθεις πως αυτό που μόλις διάβασες, δεν ήταν γραμμένο από έναν συγγραφέα -και πώς θα ήταν αυτό δυνατό- αλλά σίγουρα, από μια κοινή οντότητα. Σε κάποια αόρατη διάσταση, οι καλλιτέχνες του δικού μας κόσμου, αυτοί που υπογράφουν τούτο το βιβλίο, συνάντησαν αυτούς που περιγραφούν με λέξεις και προτάσεις. Τα είπαν και τα ήπιαν, πριν επιστρέψουν και πάλι στο δικό μας κόσμο και τελέσουν την «ανίερη» όπως προείπα, συμφωνία τους να μας τα μεταφέρουν εδώ σε χαρτί και μελάνι.

Είναι μια οντότητα, μια κατακερματισμένη καλλιτεχνική ψυχή που προσπαθεί να γίνει και πάλι ένα, υπό τις αντίξοες συνθήκες του κόσμου μας.

Η Χρύσα Μπαχά, ο Γιώργος Γυφτάκης, ο Γιώργου Αγγελίδης, η Francine Queen, ο John Crabs, ο Σωκράτης Σίδερης δένουν αρμονικά με τον Γιώργο Μπελαούρη, βγάζοντας ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα από κάθε άποψη που δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση, τις συνηθισμένες συλλογές διηγημάτων.

Ενώ, επειδή πια το βιβλίο είναι (και από πάντα έπρεπε να είναι) μια συνολική καλλιτεχνική πρόταση, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω το εξώφυλλο από τα χέρια της Lena Decay. Όχι μόνο δεν είναι απλά μια ακόμα συνθετική γραφιστική δημιουργία, αλλά είναι η απεικόνιση, τα πρόσωπα, των χαρακτήρων που θα βρείτε μέσα στο βιβλίο.

Καλή ανάγνωση.

Αγοράστε το Ψυχοπλάνης Φαινόμενα από το Eshop της Rising Star εκδοτικής