Όταν ο George Miller προσπάθησε να κάνει την Justice League το 2007
Μιλάμε για μια εποχή που το MCU ή το Dark Knight υπήρχαν στα χαρτιά και στα γυρίσματα. Μια εποχή που οι X-Men και το Batman Begins ήταν ό,τι καλύτερο υπήρχε από σύγχρονες super hero ταινίες. Τότε ήταν που η Warner, η DC και ο George Miller, o σκηνοθέτης πίσω απ’ όλα (κυρίως) τα Mad Max, παλιά και καινούργια, θέλανε να φέρουνε στη ζωή μια ταινία για την Justice League με κωδικό τίτλο: Justice League: Mortal.
Ήταν άραγε μια χαμένη ευκαιρία να πάρουμε μια σπουδαία ταινία, σε μια εποχή χωρίς ιδιαίτερη πίεση σε αυτό το είδος ταινιών; Σίγουρα πάντως, αυτή που είδαμε 10 χρόνια μετά από τα χέρια των Snyder/Whedon έφερε διφορούμενες συζητήσεις και όχι για καλούς λόγους.
Η Justice League: Mortal λοιπόν, για να επιστρέψουμε το 2007, δεν ήταν απλώς μια ιδέα ή ένα σενάριο. Ήταν ένα κινηματογραφικό project αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων (σχεδόν όσο κόστισε και η τωρινή) όπου ήδη είχε προχωρήσει αρκετά η προπαραγωγή του.
Τα κοστούμια και τα σκηνικά ετοιμάζονταν και τα γυρίσματα θα ξεκινούσαν εκείνο το χρόνο στην Αυστραλία. Κάπου εκεί, όλα έγιναν δύσκολα. Μόλις λίγες μέρες πριν γυριστεί η πρώτη σκηνή, όλα τελειώσαν. Κρίμα…
Για αρχή το σενάριο
Το σενάριο για την Justice League: Mortal το είχαν γράψει οι Michele και Kiernan Mulroney (Sherlock Holmes: A Game of Shadows). Το έδωσαν στη Warner τον Ιούνιο του 2007 και αμέσως εγκρίθηκε αφού λέγεται πως ήταν μια solid ιστορία, με χιούμορ, πολύ δράση και γρήγορη πλοκή. Κι όχι μόνο.
Η Warner είδε την ευκαιρία από το merchandising αφού οι χαρακτήρες, είχαν (σχεδόν) όλοι ίσο χρόνο στην ταινία να λάμψουν και αργότερα θα τους έκανε από ταινία solo. Ναι, ήταν έτοιμοι να το κάνουν πριν την Marvel αλλά είπαμε, δεν έγινε. Κάποιοι προέβλεπαν την επιτυχία του MCU και βιάζονταν να προλάβουν, άλλοι πάλι δεν ενδιαφέρονταν γι’ αυτό (στρατόπεδο Nolan).
Σαν μια αντίθετη version του Watchmen, αυτή η Justice League λάμβανε μέρος σε έναν πλανήτη γη όπου το έγκλημα είχε μειωθεί σχεδόν στο 0%, οι super heros ήταν πραγματικοί χωρίς να εξερευνάται το backstory (αυτό θα γινόταν στις solo ταινίες) και ήταν ελπιδοφόρο, ίσως και λίγο αφελές σαν επεισόδιο της animated Justice League. Ωστόσο η ιστορία ξεκινούσε με την κηδεία ενός σούπερ ήρωα, που δεν μάθαινες ποιος είναι παρά μόνο στο τέλος της ταινίας.
Στην Justice League: Mortal, ο Flash / Barry Allen έμοιαζε λίγο με τον Barry Allen της τωρινής σειράς Flash στον χαρακτήρα, με λίγες δόσεις από τον Flash της animated Justice League, με τον ανιψιό Wally West (που ήταν ο Flash στο animated) να είναι κι αυτός στην ταινία. Λιγάκι αστείος αλλά και συνεχώς σε κατάσταση σοκ με την ύπαρξη άλλων υπερ-ηρώων, σχεδόν θεών. Ήταν ο βασικός χαρακτήρας και ο σύνδεσμος της πλοκής μεταξύ του τι σκέφτονται και πράττουν οι ήρωες και πώς το βλέπουν αυτό οι άνθρωποι.
Η Wonder Woman από την άλλη, ήταν η πιο cool χαρακτήρας και ήδη είχε συνεργαστεί off screen με τους Superman, Aquaman (που έπαιζε και φλερτάκι) και τον Martian Manhunter. Ήταν η εκπρόσωπος των Metahumans και το παρελθόν της ως αμαζόνα, είχε μια light αναφορά.
“I am Mars’ sole survivor. There is a reason for that.” – J’onn J’onzz – The Martian Manhunter. #JusticeLeagueMortal pic.twitter.com/myHMjdiukz
— JL Mortal (@JLdoco) 31 Μαΐου 2015
Η βασική πλοκή
Τα αρχεία του Batman με όλους τους Metahumans χακαρίστηκαν και έτσι όλοι οι ήρωες βρέθηκαν εκτεθειμένοι. Πρώτο θύμα ο Martian Manhunter, που δέχτηκε επίθεση με μια άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή τεχνολογία, που ανακαλύπτει αυτόματα την αδυναμία των ηρώων. Για αυτόν ήταν το οξυγόνο, όπου τον έκανε να αυταναφλέγεται. Αλλά ακολούθησαν κι οι υπόλοιποι που πήγαν να τον σώσουν.
Πίσω από το χακάρισμα; Η Talia al Ghul στο όνομα του Maxwell Lord, που ήθελε εκδίκηση για τα πειράματα που υπέστει όταν ήταν παιδί για το OMAC Project, αφήνοντάς τον με χαμηλού επιπέδου ικανότητες στο να διαβάζει και να καθοδηγεί σκέψεις.
Στα comic, το OMAC Project είχε διερευνηθεί σε ένα mini series 4 τευχών το 2005 από την πένα του Greg Ruca (πολύ διαφορετικό origin από το OMAC του Jack Kirby to 1974) και είχε βρει την Wonder Woman να εξερευνεί τους σκοπούς του. Αυτό είχε αναδείξει την βίαιη πλευρά της αμαζόνας (στα κόμικ, σκότωσε στο γόνατο τον Maxwell Lord, πρώην σύμμαχο της Justice League που προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο) και στο τέλος των 4 τευχών, βρίσκει τους ανθρώπους να είναι εξοργισμένοι με τους metahumans και ξεκινούσε το storyline του Infinite Crisis, όπου έφερε στην επιφάνεια super hero ιστορίες, πιο σκοτεινές από ό,τι τις ξέραμε. Ότι γίνεται τώρα με τις ταινίες δηλαδή, ενώ για ακόμα μια φορά ο Batman ήταν ένα κρυψίνος τρομολάγνος που είχε κατασκευάσει το Brother Eye (που με τη σειρά του «λειτουργούσε» το project OMAC) για να φακελώνει τους metahumans, ωστόσο τα πράγματα ξέφυγαν με έλεγχο νου και συμπεριφορών, έτοιμα για να πέσουν στα χέρια ενός σατανικού σχεδίου.
Στην Justice League: Mortal, αρχικά ο Batman είναι ένας δακτυλοδεικτούμενος φασίστας που κανείς δεν ήξερε ότι κρατούσε αυτά τα αρχεία, αλλά κάποια στιγμή συνδράμει και αυτός στην ομάδα και κατά του Maxwell Lord και των Cyborg του. Χμ… Ποιο Avengers Age Of Ultron μας θυμίζει αυτό;
Ωστόσο τα καλύτερα έρχονταν. Ο Superman πέφτει στον έλεγχο του Maxwell Lord και μετατρέπεται σε έναν αφιονισμένο εχθρό, ενώ ο πρωταγωνιστής που προκύπτει από αυτό το υπέροχο πολύχρωμο χάος, είναι ο Flash που είναι κι αυτός που θυσιάζεται – η κηδεία που λέγαμε- τρέχοντας με όλη την ταχύτητα που μπορούσε να πιάσει για να αφανίσει την απειλή. Έτσι στο τέλος της ταινίας, παίρνει τα ηνία ο Wally West. Γενικά στο σενάριο, ο πιο stable χαρακτήρας είναι ο Barry Allen και όχι μόνο σαν Flash, αλλά και σαν άνθρωπος. Με αδυναμίες και προτερήματα, όπως η σχέση του με την Iris West.
To cast
Το φοβερό διαβάζοντας το σενάριο αυτής της Justice League είναι η ισορροπία μεταξύ των επιρροών από τα comic και τη μεταφορά στην κινηματογραφική οθόνη. Δεν «ντρεπόταν», όπως ντρέπονται οι σύγχρονες ταινίες, να παρουσιάσουν ένα κόσμο με establisehed ήρωες όπου τα προβλήματα, υπάρχουν ναι και προκύπτουν από άλλες πτυχές της καθημερινότητας. Σε κόσμους πιο φανταστικούς.
Η ομάδα απαρτιζόταν από τους Superman (DJ Cotrona), Batman (Armie Hammer), Wonder Woman (Megan Gale), The Flash (Adam Brody), Aquaman (Santiago Cabrera), Green Lantern (Common) και τον Martian Manhunter (Hugh Keays-Byrne).
Η Zoe Kasan θα ήταν η Iris, ο Jay Baruchel ο Maxwell Lord και η Teresa Palmer θα ήταν η Talia Al Gul.
Ναι, δεν θα είχε σχέση με το cosmos του αστυνομικού θρίλερ του Cristopher Nolan και του Cristian Bale, ούτε φυσικά του Supeman Returns με τον Brandon Routh και καλύτερα. Δεν χρειάζονται όλα να συνδέονται. Ωστόσο, στο μυαλό των κάποιον ιθυνόντων υπήρχε το γεγονός πως δεν ήθελαν να φορτώσουν αγορά με διαφορετικούς ηθοποιούς για τους ίδιους χαρακτήρες. Κάποιοι ήξεραν πως το Dark Knight θα γινόταν big hit και δεν ήθελαν μια παρόμοια ταινία -δική τους- να της κόψει τη φόρα.
Μάλιστα ο ίδιος ο Bale είχε δείξει ενοχλημένος από το project (θα λέγαμε όπως και ο Jared Leto για την ύπαρξη δεύτερου Joker– αν γίνει ποτέ) και έλεγε δημόσια πως καλό θα ήταν η ταινία να βγει μετά την ολοκλήρωση της δική του τριλογίας.
Τι συνέβη;
Αν μπορούσε να απαντηθεί αυτή η ερώτηση με μια πρόταση πέρα τη συνωμοσιολογία για το Dark Knight, θα ήταν: Πολύ μπροστά για την εποχή της. Ήταν πιο φιλόδοξο από τους X-Men και πιο φωτεινό από το Batman Begin, συν τα πολλά λεφτά και η οργάνωση παραγωγής που δεν είχε γίνει σε τέτοιο scale ξανά για αυτού του είδους ταινιών. Το παράδειγμα της Marvel, επί του πρακτέου, δεν υπήρχε ακόμα.
Δυστυχώς φωτογραφικό υλικό από τα κοστούμια και σκηνικά για το Justice League: Mortal δεν υπάρχουν αλλά έχουν μείνει ζωντανές περιγραφές των Armie Hammer (Batman) και Adam Brody (Flash) για το πόσο προσεγμένες και cool ήταν.
Ένας ακόμα λόγος που δεν κυοφόρησε η διαδικασία ήταν και γραφειοκρατικός σύμφωνα με τον George Miller που τόνισε, πως εκείνη την εποχή υπήρχε στην Αυστραλία όπου θα γίνονταν τα γυρίσματα μια επιτροπή που… δυσκόλευε τα πράγματα για όσους ήθελαν να κάνουν ταινίες, ως προς τους φόρους και τον έλεγχο της παραγωγής. Ενώ μέσα σε αυτό, έγινε και η, γνωστή πια, απεργία των σεναριογράφων του 2007-2008.
Η μεγάλη ερώτηση είναι αν θα το ξαναέκανε αυτό το εγχείρημα το George Miller και η απάντηση είναι, ελαφρώς διφορούμενη:
«Είμαι άνθρωπος της DC. Όπως πολλά πράγματα των comic, έτσι και οι ιστορίες της DC έχουν βάση τους την Ελληνική μυθολογία και μου αρέσει αυτό. Έχω πολλά να κάνω και λίγο χρόνο για να τα κάνω. Αν μου δινόταν μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία, κάτι που να έμοιαζε με κάτι νέο και φρέσκο, θα το έκανα. Κάτι που να ήταν το μεγαλύτερο μου έργο».
Concept Art της ταινίας
Ότι οπτικό υλικό έχει μείνει από τότε είναι το concep art που αποδεικνύει πως το Justice League: Mortal δεν ήταν απλώς ένα όνειρο που έσβησε οριστικά το 2009. Όπως αυτός ο Aquaman ή μερικές σκιτσαρισμένες σκηνές από το stοryboard. Κι αυτή ήταν μια ιστορία που κλείνει σε λίγο καιρό τα 11 χρόνια.
Πόσα θα ήταν διαφορετικά αν είχε πετύχει; Μπορεί να ήταν η DC που θα έκανε κουμάντο και η Marvel με τα προβλήματα που είχε στις αρχές να μην τα είχε καταφέρει.
Ή ίσως,.. Να ήταν και πάλι το ίδιο αν είχε αποτύχει ο George Miller. Ποιος ξέρει; Διαβάστε το σενάριο ΕΔΩ.
