Οι Skandal μπαίνουν δυναμικά στην playlist μας

Οι Skandal μπαίνουν δυναμικά στην playlist μας

Ξέρεις τι είναι να χαλαρώνεις στην παραλία, ακούγοντας τα φτηνό-μπιτάδικα του (ελληνικού) πανηγυριού από το διπλανό Beach Bar και ξαφνικά να σε προσγειώσει μια ελληνική rock πραγματικότητα; Να σου τρίψει την μούρη στην άμμο.

Έτσι από το πουθενά, πριν μερικές μέρες θυμήθηκα το e-mail των Scandal που μας είχαν στείλει στις 15 Αυγούστου και μέσα στη ρέκλα μου και την αναζήτηση καταφυγίου από τη μουσική που προανέφερα, έβαλα ακουστικά και πάτησα να τους ακούσω και να πάρω μια πρώτη άποψη για το αν άξιζε να αφήσω τις ξάπλες και να κάτσω μπροστά απ’ το λάπτοπ να γράψω.

Τα τρία πρώτα δευτερόλεπτα του φρέσκου EP τους με το ομότιτλο κομμάτι, Year Of Cicada, με έκανε να ανασηκωθώ από την ξαπλώστρα μου. Κανένας γαλάζιος ορίζοντας ή sexy μπραζίλιαν δεν μου αποσπούσε πια την προσοχή.

Στο δεύτερο κομμάτι, Erinys, ένα υπέροχο instrumental soundtrack με παραδοσιακά όργανα που θα μπορούσε να είναι το theme του Uncharted 4, απλά επιβεβαίωσα το κόλλημα μου. Τόσο πολύ, που όταν το τάμπλετ μου για κάποιο λόγο δεν έπιανε πια wi-fi και η ακρόαση του επόμενου τραγουδιού, Motordeath κόλλησε στα πρώτα δευτερόλεπτα με την τρελή μπασιά, δεν το σκέφτηκα και χρησιμοποίησα τα δεδομένα μου για να συνδεθώ και πάλι.

Και θέλω να μείνω σε αυτό το κομμάτι λίγο παραπάνω. Ένα οργασμικό Lemmy-κό rock n’ roll, με το μήνυμα για τους νεκρούς που αφήνει πάνω της η ελληνική άσφαλτος. Τα riffs σου παίρνουν το κεφάλι (όπως και το Year Of Cicada) αλλά εδώ έχουμε και λυσσασμένα φωνητικά, που ο ηγέτης των Motorhead θα ήταν πολύ περήφανος.

Το EP κλείνει με το Stillwater Servant που δεν υπολείπεται σε τεχνική, πάθος και δομή από τα υπόλοιπα. Συνολικά, ένα εντυπωσιακό entry για τους Scandal που έρχονται να επαληθεύσουν πως η χώρα μας παράγει ποιοτική σκληρή μουσική και χωρίς τις παιδικές ασθένειες του παρελθόντος.

Ποιες ήταν αυτές; Προφορά, εφόσον μιλάμε για αγγλικό στίχο και φυσικά ήχο (τα παιδιά έκαναν mix και mastering με τον Γιώργο Μπόκο (Stone Cold Dead/ex-Rotting Christ).

Δεν βαριέμαι να τονίζω κάθε φορά τις άψογες παραγωγές που μας στέλνουν μπάντες κατά καιρούς. Ευτυχώς, είναι πολλές.

Είχαμε την τύχη να μιλήσουμε λίγο και με τον ιδρυτή των Skandal, Γιώργο Σκανδαλάκη για την ιδέα πίσω από τη μπάντα, τα όνειρα και το όραμα του εγχειρήματος:

Ποια είναι η ιστορία των Skandal;

Η ιδέα πίσω από τη μπάντα δημιουργήθηκε το 2010, μετά από μια συναυλία WASP, Orange Goblin, & Planet of Zeus που παρακολούθησα ως μαθητής τότε. Ήμουν ήδη σε άλλες μπάντες με τις οποίες παίζαμε δυνατά αλλά με καμιά δεν rock-αραμε όπως θα ήθελα. Όπως οι προαναφερθείσες μπάντες. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω κάτι ο ίδιος ευελπιστώντας να βρω τα κατάλληλα άτομα όταν θα ερχόταν η στιγμή των συναυλιών. Οπότε έγραψα ένα EP με 2 κάλους φίλους μου. Ονομαστικά, τον Φοίβο Ανδριόπουλο (Trendy Hooligans/3fold Pain/Underworld Dreams) στα τύμπανα, και τον Βαγγέλη Θεοδωράκη (Revolted Masses/Magic de Spell) στις κιθάρες. Οι ηχογραφήσεις ολοκληρωθήκαν το 2012, τη χρονιά που μετακόμισα στην Αγγλία για αναζήτηση μονίμων μελών. Βλέπετε είχα την εντύπωση ότι οι αγαπημένες μπάντες των Άγγλων της γενιάς μου θα ήταν ίδιες με τις δικές μου. Deep Purple, Black Sabbath, Iron Maiden, Led Zeppelin, μεταξύ πολλών άλλων. Έφαγα ένα χαμηλοκουρδισμενο emo/scream-core στο πρόσωπο και συνειδητοποίησα το «λάθος» μου. Παρόλα αυτά, την ίδια χρόνια, η μπάντα έκανε την πρώτη της εμφάνιση επί Ισλανδικού εδάφους. Από τότε υπήρξαν πολλές ανακατατάξεις μέχρι να φτάσουμε στο σημερινό σχήμα, που αποτελείται από έμενα και τον Alex Clayden-Spence στα τύμπανα τα τελευταία σχεδόν 3 χρόνια. Στις συναυλίες εμφανιζόμαστε με session κιθαρίστες από το 2014, και είμαστε σε αναζήτηση μονίμου μέλους-χείριστη της εξάχορδης και όχι μονό. Οπότε οποίον τον βαστάει ας επικοινωνήσει με την μπάντα.

Πως προέκυψαν τα κομμάτια;

Η σύνθεση δεν έχει κάνονες. Ίσως κάποια μοτίβα, άλλα ποτέ δεν έχουμε μπει στην διαδικασία να βάλουμε εμπόδια εκεί που δεν χρειάζονται. Πολλές φορές μου αρέσει να δουλεύω μονός πάνω σε μια ιδέα, και όταν την παρουσιάσω στον Alex, θα αρέσει και στον ίδιο αυτούσια οπότε δεν την αλλάζουμε. Άλλες φορές δοκιμάζουμε εναλλακτικές στις πρόβες. Κάποια από τα καλύτερα/αγαπημένα μας σημεία έχουν βγει και σε πρόβες, άλλα και σε μοναχικές στιγμές. Πάντως πηγή έμπνευσης είναι οι εμπειρίες μας, δυστυχώς συνήθως αρνητικές.

Και ερχόμαστε στην ιστορία πίσω από το κομμάτι Motordeath;

Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε χάσει η καρδιοχτυπήσει για κάποιον γνωστό σε τροχαίο. Μετά από τόσες περιπτώσεις στον κύκλο μου, μου είναι πλέον αδύνατο να μην συναισθάνομαι τους συγγενείς των θυμάτων. Αλλά μου είναι επίσης αδύνατον να δείξω την επιείκεια που θα έδειχνα παλιότερα σ αυτόν που τις προκαλεί, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να «πάρει» κάποιον δικό μου. Είναι ανήκουστο αυτό που συμβαίνει σ αυτήν την χωρά. Έχουμε περισσότερους νεκρούς από τροχαία απ όσους Έλληνες σκοτωθήκαν σε τροχαία αθροιστικά σε 2 παγκόσμιους πολέμους και εμφύλιο. Αν θέλετε να πολεμήσετε τους Ελληνες λοιπόν μην αρματωθείτε. Δώστε τους διπλώματα.

Πίσω στο κομμάτι τώρα. Έπρεπε κάπως να εκφράσω το θύμο μου. Και για να μην ταράξω στις καρπαζιές τους υπόλοιπους στο δρόμο, μαζί και με τον εαυτό μου σε κάποιες περιπτώσεις, το διοχέτευσα στους στίχους, τους οποίους στην ερμηνεία μοιράζομαι με τον Γιώργο Μπόκο (Stone Cold Dead). Σκοπός ήταν να ευαισθητοποιήσω όσους το ακούσουν. Μπορεί και να πετύχει. What can I say? I’m a dreamer.

[embedvideo id=”RQfJo32O_fQ” website=”youtube”]

Year Of The Cicada λοιπόν… Σε τι ποσοστό χρειάζεται το ταλέντο του Τζιτζικιού και σε τι, η εργατικότητα του μυρμηγκιού για να πετύχεις; Υπάρχει αποτέλεσμα μόνο με το ένα συστατικό;

Μπορεί να είσαι τυχερός και να πετύχεις με ένα από τα δυο, δεν ξέρω. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο παράδειγμα πάντως επιτυχίας χωρίς τον συνδυασμό των δυο χαρακτηριστικών. Έχω πολλά παραδείγματα ατόμων που έχουν ταλέντο άλλα καμιά όρεξη για άλλες κατακτήσεις, συμπεριλαμβανόμενης και της βελτίωσης του εαυτού τους. Κι έτσι χάνονται κάπου στην αφάνεια. Απογοητεύονται πολύ εύκολα. Πρέπει να γίνουμε πιο χοντρόπετσοι, και μια στο τόσο να κοιτάμε τον εαυτό μας με ειλικρίνεια. Χωρίς αποφασιστικότητα και σκέψη, κατά κανόνα δεν παράγεις έργο.

Τι μπορεί να κινήσει εν έτη 2016 μια μπάντα να ξεκινήσει να γράφει (καλή) ροκ/μέταλ μουσική, όταν ξέρει ότι η προβολή θα είναι μόνο από ΜΜΕ επιπέδου (λίγο πολύ) fanzines, ενώ τα πραγματικά μεγάλα (π.χ. ροκ ραδιόφωνα) θα αδιαφορήσουν επιδεικτικά;

Ο συνδυασμός περιοριστικών μέτρων, καθώς και της ανθρωπινής απληστίας, μεταμορφώσαν την τέχνη σε μια βιομηχανία. Όταν ο πόθος του ακροατή για συγκινήσεις είναι ακόρεστος, τότε τα standards πέφτουν. Και έτσι σαν τοξικομανείς ψάχνουμε πώς να «γαργαλήσουμε» περιοχές του εγκεφάλου μας εύκολα. Παρεκτρέπομαι όμως, η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερο συντηρούμε αυτόν τον τύπο διασκέδασης, τόσο περισσότερο τα ραδιόφωνα θα προσπαθούν να ανταποκριθούν στη ζήτηση με τον τρόπο τους. Μια μπάντα θα έπρεπε να γράφει καλή μουσική για να εξυπηρετήσει τις δικές της ανάγκες, όχι του μέσου ακροατή.

Ποια είναι τα βραχυπρόθεσμα σχέδια της μπάντας;

Συναυλίες σε όσες περισσότερες χώρες γίνεται, σύνθεση, και στοχευμένη σάτιρα/επίθεση κατά καιρούς.

Σου παίρνουν τα μυαλά
3.5

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *