Οι Masquera Di Ferro παίζουν Heavy Metal και καραγουστάρουμε

Οι εκπλήξεις στην Ελληνική σκηνή συνεχίζονται. Και όταν μιλάμε για μια μπάντα που δημιουργήθηκε στα τέλη του 2012 και τον Φεβρουάριο του 2014 έχει έτοιμο υλικό στα χέρια της, είναι μεγάλη έκπληξη.

Και δεν μιλάμε για μουσικούς περασμένης ηλικίας, αλλά για νέα παιδιά. Τι διαφορά μπορεί να κάνει η ηλικία; Εκτός φυσικά από την εμπειρία και την τεχνική στα μουσικά όργανα και τη σύνθεση, είναι πιο “εύκολο” για τους “έμπειρους” να συνεργαστούν σε μικρό χρονικό διάστημα. Θεωρητικά πάντα, γιατί τούτοι εδώ οι πιτσιρικάδες μας δείχνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτά που λέω.

band1

Οι Masquera Di Ferro, ηχούν στα αυτιά μου με μπάντα που δουλεύει χρόνια μαζί.

Καταρχάς η κιθαρίστικη προσέγγιση των κομματιών με κέρδισε αμέσως, μιας και είμαι φίλος του Heavy/Power. Οι τύποι δεν παίζουν απλά καλά, παίζουν έξυπνα και μελωδικά. Πολύ καλά rythm sections και άριστα solo, που συνδυάζουν τη μελωδία με την τεχνική. Μισώ τα solo-επίδειξη τεχνικής και το Reflection δεν έχει τέτοια. Σαφώς και δείχνουν δείγματα του ταλέντου τους, συνδυασμένα όμως με πολύ, μα πολύ ουσία. Και κάτι άλλο. Αν στα live τους οι δυο κιθαρίστες (Φάνης Μπάδας – Κώστας Μπιρμπουτσάκης) έχουν τη χημεία που δείχνουν να έχουν στο studio, μιλάμε για δίδυμο που φέρνει στο μυαλό “μεγάλα τέρατα”.

Τα κομμάτια από μουσικής άποψης είναι άρτια. Οι συνθέσεις είναι μεστές, δουλεμένες, χωρίς “κουλά” σημεία, βγάζοντας ένα επικό συναίσθημα. Όχι το επιτηδευμένο “Epic Metal”, άλλα κάτι πιο φυσικό. Το ομώνυμο Reflection, το Final Realease και το instrumental Masquera Di Ferro είναι ήδη στην playlist μου, χωρίς να σημαίνει ότι τα άλλα κομμάτια υστερούν. Προσωπικά γούστα, you know…

Αυτό που με εντυπωσίασε επίσης είναι ο “γλυκός” ήχος των τυμπάνων. Δεν ξέρω αν είναι δουλειά του studio ή του drummer (Πάνος Θωίδης), αλλά αξίζουν συγχαρητήρια. Ήχος δυνατός αλλά όχι εκκωφαντικός. Νισάφι πια με το gain σε snare και toms. Ειδικά στο heavy metal. Δεν υπάρχει χειρότερο από μπάντα που παίζει heavy, να υιοθετεί deathcore ήχο. Φυσικά και εδώ το “δίδυμο” και ραχοκοκαλιά του ρυθμού, τύμπανα-μπάσο είναι άριστο. Σε εκτέλεση και ήχο. Βέβαια, λίγο πιο δυνατό μπάσο (Θοδωρής Καραλής) δεν θα με χάλαγε, αλλά και αυτό πάει στα υποκειμενικά γούστα.

Γενικά η μίξη και η παραγωγή είναι σε πολύ καλά επίπεδα για πρώτη δουλειά και όχι μόνο. Tο Noisebox Studio ο Σάκης Μπάστας πιστεύω ότι μπορούν να έχουν το Reflection ως διαφήμιση. Έχουμε ακούσει παραγωγές εκατομμυρίων από γνωστές μπάντες (ονόματα δεν λέμε) να είναι για τα σκουπίδια. Στο πακέτο συμπεριλαμβάνω και το artwork που είναι minimal και εντυπωσιακό ταυτόχρονα.

Για τελευταίο άφησα τη φωνή (Τάσος Ψιλοβασιλόπουλος). Και αυτό γιατί είναι στο μόνο που έχω κάτι “αρνητικό” να πω. Η χροιά είναι τέλεια για το στυλ και η τεχνική πολύ καλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνεται καλύτερη και αυτό γιατί κάνει μπαμ ότι ότι τραγουδιστής έχει δύναμη στα πνευμόνια. Ξέρετε που το πάω τώρα όμως… Στην προφορά, αφού μιλάμε για μπάντα με ξενόγλωσσο στίχο. Η αδυναμία που έχει τσακίσει πολλές προσπάθειες στο παρελθόν για “εξαγωγή” μια μπάντας σε κοινό που τα αγγλικά είναι η μητρική του γλώσσα.

Φυσικά, αυτό είναι κάτι που διορθώνεται. Και ΠΡΕΠΕΙ να γίνει από τη στιγμή που υπάρχει η πρώτη ύλη (καλή φωνή). Είναι κρίμα να μη δοθεί βάρος εκεί, στην προφορά. Είναι κρίμα για αυτά τα τραγούδια και το ταλέντο αυτής της μπάντας. Ναι, οι Helloween ή οι Scorpions είχαν και έχουν Γε-γ-μανική προφορά ή οι Rhapsody Ιταλική, αλλά αυτές είναι λατινογενείς γλώσσες (με ολίγη από βόρειες διαλέκτους). Η Ελληνική γλώσσα και προφορά, ευτυχώς ή δυστυχώς (ευτυχώς) είναι ξεχωριστή και θέλει προσπάθεια να ακούγεσαι σαν αυτούς.

Αλλά το ξαναλέω, η δουλειά που έχει πέσει και το ταλέντο που ξεχειλίζει σε κάνει να το προσπερνάς αυτό το εμπόδιο και να σε πείθει ότι θα καλυτερέψει αυτή η “αδυναμία”.

Σαν κλείσιμο δεν νομίζω ότι μπορώ να πω κάτι άλλο πέρα από συγχαρητήρια στα παιδιά. Ναι, ξέρω δεν είναι αρκετό ένα μπράβο αλλά το λέω από καρδιά, όχι για κάποιο άλλο λόγο αλλά γιατί ξέρω από πρώτο χέρι, τι “μπελάς” είναι η ομαδική δουλειά σε μια τόσο προσωπική τέχνη όπως η μουσική. Ολόκληρο vlog έκανα…

Πατήστε ΕΔΩ για να στηρίξετε την μπάντα με το Like σας στο Facebook και γιατί όχι και να αγοράσετε το άλμπουμ τους ΕΔΩ, μέσω bandcamp. Για μένα αξίζει…

Masquera Di Ferro line up:

Τάσος Ψιλοβασιλόπουλος (Φωνητικά-Στίχοι)
Φάνης Μπάδας (Κιθάρα)
Κώστας Μπιρμπουτσάκης (Κιθάρα)
Πάνος Θωϊδης (Τύμπανα)
Θοδωρής Καραλής (Μπάσσο)
Εξώφυλλο

3

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *