Τα καλύτερα ισπανικά θρίλερ και ταινίες τρόμου

Τα καλύτερα ισπανικά θρίλερ και ταινίες τρόμου

Για μια δεκαετία στην Ισπανία, από το 1967 έως το 1976 και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο, εκατοντάδες ταινίες δημιουργήθηκαν και σχεδόν «υποσυνείδητα» αποτελούσαν μια σκιαγράφηση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης της χώρας.

Λίγες δεκαετίες αργότερα, η Ισπανία αναδείχθηκε σε κορυφαίο «παίκτη» της κινηματογραφικής βιομηχανίας και συγκεκριμένα, στην κατηγορία θρίλερ και τρόμος.

Το ισπανικό σινεμά διακρίνεται για τις ταινίες ψυχολογικών θρίλερ, με πολλές να αγγίζουν το μεταφυσικό. Το σίγουρο είναι ότι ο ισπανικός κινηματογράφος κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος.

Πάμε λοιπόν να δούμε λοιπόν τα καλύτερα ισπανικά θρίλερ και ταινίες τρόμου.

 La Piel que Habito / The Skin I Live In (2011)

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως θα ξεκινούσαμε με την καλύτερη ταινία του Pedro Almodovar! Στην συγκεκριμένη ταινία βλέπουμε τον Antonio Banderas στο ρόλο του Robert, ένας πολύ πλούσιος και επιτυχημένος γιατρός.

Η ιστορία ξεκινάει με τον γιατρό να κάνει απαγορευμένα πειράματα πάνω στο ανθρώπινο δέρμα και να αναλύει τα αποτελέσματα σε ένα συνέδριο γιατρών. Ο Robert έχει ένα πολύ άσχημο παρελθόν καθώς έχει χάσει την γυναίκα του άλλα και την κόρη του με πολύ άσχημο τρόπο.

Η γυναίκα του αυτοκτονεί ύστερα από ένα ατύχημα στο οποίο κάηκε ολοσχερώς και η κόρη του τρελαίνεται ύστερα από τον βιασμό της. Η κουβερνάντα τού είναι ο μόνος άνθρωπος που ξέρει τα πάντα, από την αγάπη της γίνεται συνεργός. Ο πρωταγωνιστής  μεταμορφώνει κατ’ εικόνα της γυναίκας του ένα άμοιρο πλάσμα και το ερωτεύεται.

Ακραίο ψυχολογικό θρίλερ! Oλη η διαστροφή του Almodovar σε μια ταινία! Σίγουρα θα ενοχλήσει, σίγουρα θα προκαλέσει ΑΛΛΑ μιλάμε για την καλύτερη του ταινία και για μένα ήταν εξαιρετικά έξυπνη. Μια σύγκρουση του ναρκισσισμού του Almodovar με την καταπιεσμένη λατρεία του σώματος και την σεξουαλική απόλαυση – στέρηση χωρίς όρια αλλά με τραγικά αποτελέσματα. Υποβλητική από το πρώτο δευτερόλεπτο, καθηλωτική μέχρι το τελευταίο. Κάθε φορά αυτός ο σκηνοθέτης καταφέρνει να σοκάρει αλλά και να με ξαφνιάζει ευχάριστα. Όσο μεγαλώνει τόσο ωριμάζει σαν το καλό κρασί. Αλλά και ο Banderas στάθηκε αντάξιος των προσδοκιών του δημιουργού.

 

 

La Cara Oculta / The Hidden Face (2011)

Η Belen και ο Andrian είναι ένα ευτυχισμένο ζευγάρι που ζει στην Ισπανία. Όταν ο ταλαντούχος μαέστρος Andrian προσλαμβάνει στην φιλαρμονική την Κολομβίας για ένα χρόνο, η Belen, κατόπιν δικής του πρόσκλησης τον ακολουθεί. Διαμένουν σε ένα πανέμορφο σπίτι και όλα πάνε καλά μέχρι ώσπου η Belen τον  εγκαταλείπει, αφήνοντας του ένα μήνυμα πως δεν αντέχει άλλο την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με μια βιολονίστρια της ορχήστρας. Απογοητευμένος ο Andrian το ρίχνει στο αλκοόλ και μετά τις απέλπιδες προσπάθειές του να την βρει, ειδοποιεί την αστυνομία για περαιτέρω έρευνα.

Καταρχάς η ταινία δεν ενδείκνυται για κλειστοφοβικά άτομα! Δεύτερον, μην δείτε το trailer, δείτε την ταινία απευθείας (γι’ αυτό και δεν το παραθέτω). Αποκαλύπτει πράγματα που καλό είναι να μην τα γνωρίζει κάποιος που θέλει να την δει… Πραγματικά όποιος ετοίμασε το trailer ήθελε να καταστρέψει το έργο.

Το Hidden Face είναι μια καλή ταινία. Πολύ μυστήριο, αγωνία, ενώ υπάρχει και αρκετό δράμα… Το περιβόητο μυστικό ήταν αρκετά έξυπνο και αναπάντεχο.

Καλές ερμηνείες και απλό αλλά ταυτόχρονα εξελίξιμο σενάριο που σε κρατάει σε αγωνία μέχρι το τέλος. Μην περιμένετε να φοβηθείτε, μιλάμε για ένα πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ.

La habitación del niño / The Baby’s Room (2006)

Ο αθλητικός δημοσιογράφος, Juan, έχει μια τέλεια ζωή με τη σύζυγό του Sonia: Eχουν μόλις αποκτήσει ένα μωρό και μετακόμισαν σε ένα παλιό σπίτι που χρειάζεται επισκευή σε μια φανταχτερή γειτονιά. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο Juan και η Sonia ακούνε φωνές στο δωμάτιο του μωρού αλλά δεν βρίσκουν κανέναν.

Την επόμενη ημέρα, ο Juan βάζει ένα σύστημα συναγερμού στο σπίτι και μια κάμερα στο δωμάτιο του μωρού. Όταν ο Juan βλέπει έναν άνδρα στο δωμάτιο, παίρνει ένα μαχαίρι για να προστατεύσει το γιο του. Ωστόσο, η Sonia πιστεύει ότι ο σύζυγός της είναι παράλογος και μετακομίζει στο σπίτι της μητέρας της. Ο Juan ερευνά το γεγονός με ένα πρώην δημοσιογράφο, τον Domingo, ο οποίος του εξηγεί το παράδοξο πείραμα *”Schrodinger’s cat”  και την ύπαρξη παράλληλων κόσμων…

 

Άλλο ένα Ισπανικό διαμαντάκι. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, είναι πολύ καλή. Αν το παραφυσικό υπήρχε, τότε αυτή θα ήταν η πραγματική εκδοχή του. Το σενάριο είναι αρκετά σουρεαλιστικό, βασισμένο σε διάφορες θεωρίες. Πολύ καλές και οι ερμηνείες, ενδέχεται κάποιους να σας μπερδέψει, το τέλος ίσως να μη σας ενθουσιάσει όμως το happy end δε γίνεται να υπάρχει πάντα!

*Schrodinger’s cat: Γάτα του Schrοdinger. Είναι ένα πείραμα σκέψης, μερικές φορές περιγράφεται ως ένα παράδοξο. Επινοήθηκε από τον Αυστριακό φυσικό Erwin Schrοdinger το 1935.Δείχνει αυτό που είδε ως το πρόβλημα της ερμηνείας της Κοπεγχάγης, της κβαντικής μηχανικής που εφαρμόζεται σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Το σενάριο παρουσιάζει μια γάτα που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ζωντανή και νεκρή, μια κατάσταση γνωστή ως κβαντική υπέρθεση ,ως αποτέλεσμα της να συνδέεται με ένα τυχαίο υποατομικά γεγονός που μπορεί ή δεν μπορεί να συμβεί.

El Orfanato /  The Orphanage (2007)

Η Laura μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Αποφασίζει να επιστρέψει εκεί με την οικογένειά της, με σκοπό να αγοράσει το οίκημα και να το μετατρέψει σε σπίτι για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Σύντομα, ο υιοθετημένος γιος της Simon εξαφανίζεται και θεωρείται νεκρός. Η Λάουρα ωστόσο, πιστεύει ότι ζει και κάνει τα πάντα για να τον βρει.

Εντυπωσιακά δομημένο θρίλερ, στα ίχνη του The Others, με σκηνοθέτη τον Juan Antonio Bayona και παραγωγό τον Guillermo del Toro.

Τα παιδιά θέλουν απλά να παίξουν..Το ίδιο επιθυμεί και ο πανέξυπνος σκηνοθέτης του Ορφανοτροφείου. Μια μακάβρια ιστορία φαντασμάτων που ταρακουνάει τα θεμέλια του είδους “στοιχειωμένο σπίτι” και βρίσκει θαμμένο ολόφρεσκο (κινηματογραφικό) ψητό.

Η ταινία είναι μία σκοτεινή παραλλαγή της “Χώρας του Ποτέ”. Παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ, ένας φανταστικός φίλος που θέλει να παρασύρει τον μικρό ήρωα σε ένα πιο “όμορφο” κόσμο και μία οικία-πύλη προς την άλλη πλευρά.

Η προστατευτική φιγούρα της μητέρας να αγωνιά για τη τύχη του μικρού και η ανάγκη να του προσφέρει αγάπη και φροντίδα την κάνουν να δει τον κόσμο με τα μάτια ενός μικρού παιδιού, όπου το να παίζεις με φαντάσματα είναι μία ρεαλιστική επιλογή. Ο κόσμος όμως των νεκρών δεν είναι φτιαγμένος για παιχνίδια, ειδικά για τους ζωντανούς.

Από τις καλύτερες Ισπανικές ταινίες τρόμου… Πολύ δυνατή ιστορία, γεμάτη ανατροπές, σασπένς, συγκινητικές στιγμές και μία εξαιρετική ερμηνεία από την Belen Rueda.

Δεν λείπουν και οι τρομακτικές σκηνές, ειδικά στο πρώτο μισό της ταινίας. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν το φινάλε, όχι επειδή η ανατροπή δεν ήταν καλή, αντιθέτως ήταν πολύ απρόβλεπτη, απλά ήθελα κάτι λιγότερο δραματικό (ΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΚΛΑΨΑ).

Ελπίζω ο Del Toro να μην επιτρέψει να γίνει remake!

Los Ojos de Julia / Julia`s Eyes (2010)

Η Julia, μια γυναίκα που χάνει σταδιακά την όρασή της, βρίσκει τη δίδυμη αδερφή της Sarah, κρεμασμένη στο υπόγειο του σπιτιού της. Η Sarah είχε ήδη τυφλωθεί από την ίδια αρρώστια. Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η νεαρή γυναίκα αυτοκτόνησε, αλλά η Julia αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση, μιας και διαισθάνεται πως πρόκειται για δολοφονία.

Πρόκειται για την δεύτερη συμμετοχή του Guillermo del Toro στην παραγωγή ισπανικής ταινίας.

Την ποιότητα σίγουρα την βρίσκουμε στο εν λόγω φιλμ παρότι δεν είναι και η…OYAOY  δουλειά της ισπανικής horror σκηνής. Η εξαιρετική Belén Rueda η οποία είχε διαπρέψει με την παρουσία της στο «The Orphanage» πρωταγωνιστεί και εδώ υποδυόμενη μια ταλαιπωρημένη από μια ασθένεια γυναίκα που σταδιακά χάνει την όρασή της.

H υπόθεση είναι ιδιαίτερα ελκυστική και μετά το ανατριχιαστικό ξεκίνημα όπου παρακολουθούμε την «αυτοκτονία» της αδερφής της Julia σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, η ταινία θέτει ισχυρά θεμέλια για μια δυναμική συνέχεια. Σίγουρα και στο υπόλοιπο μέρος συναντάμε πολλές τρομακτικές σκηνές που συμπορεύονται με μια ατμόσφαιρα μυστηρίου. Σε αυτό συνεισφέρουν οι ερμηνείες, η μουσική υπόκρουση, η επιλογή χώρων και ο φωτισμός, στα όρια του ασπρόμαυρου!

Στιγμιότυπα μιας ζωής πάντοτε αόρατης αλλά προκλητικά σημαντικής. Οι ήρωες παίζουν με το φως, αρνούμενοι να είναι παρόντες. Αλλά οι αλήθειες όσο και να τις κρύβεις, όλα τα ξεκλειδώνουν και ξεβολεύουν από τις ευκολίες. Μια ταινία για το προφανές και το αφανές.

El secreto de sus ojos / The Secret in Their Eyes (2009)

Μπουένος Άιρες: Ο αστυνομικός Μπενχαμίν Εσπόζιτο αναλαμβάνει τη διερεύνηση της βάναυσης δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας, η οποία βρίσκεται νεκρή στο σπίτι της.

Ο σύζυγός της Ρικάρντο Μοράλες είναι συγκλονισμένος από την είδηση και πιέζει τον Εσπόζιτο να του ορκιστεί ότι θα βρει τον δολοφόνο και θα τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη.

Ο Μπενχαμίν στηρίζεται στη βοήθεια του συναδέλφου και φίλου του Πάμπλο, ο οποίος αν και αντιμετωπίζει πρόβλημα με το ποτό είναι ιδιαίτερα έμπειρος και σχολαστικός, και της νεαρής γοητευτικής προϊσταμένης του Ιρένε Μενέντεζ-Χέιστινγκς. Η Ιρένε έχει μόλις επιστρέψει στη χώρα μετά από σπουδές στην Αμερική και του έχει δείξει μια ιδιαίτερη συμπάθεια και εμπιστοσύνη.

Ύστερα από εντατικές προσπάθειες, καταφέρνουν να συλλάβουν τον ύποπτο Ισίντορο Γκόμεζ και να τον οδηγήσουν στην ανάκριση. Οι διασυνδέσεις όμως του Γκόμεζ με το παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών, στέκονται εμπόδιο στο έργο τους και παρότι η έρευνά τους δεν ολοκληρώνεται, αναγκάζονται να αρχειοθετήσουν το έγκλημα χωρίς να το εξιχνιάσουν.

25 χρόνια αργότερα, ο Εσπόζιτο, ο οποίος αποχώρησε από το αστυνομικό σώμα και ήταν σε εξορία, επιστρέφει στο Μπουένος Άιρες, συναντά ξανά την Ιρένε και της ζητά τη βοήθειά της προκειμένου να γράψει ένα βιβλίο για την υπόθεση που ακόμα τον στοιχειώνει…

Το The secret in their eyes,στην Αργεντινή έμεινε στο Νο1 του Box Office για τρεις μήνες, την είδαν περισσότεροι από δύο εκατομμύρια θεατές και τα συνολικά της έσοδα της που ξεπέρασαν τα οκτώ εκατομμύρια δολάρια, την φέρνουν στην πρώτη θέση με τη λίστα των πιο επιτυχημένων ταινιών στην ιστορία της Αργεντινής (συμπαραγωγή με Ισπανία).

Θρίλερ με πολιτικές προεκτάσεις, που πήρε Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2010.

Συνδυάζει τα πάντα: έχει μυστήριο, έχει αίμα, έχει χιούμορ, έχει αγάπη και σχολιάζει τα ιστορικά τεκταινόμενα επί χούντας στην Αργεντινή. Οι ερμηνείες υπέροχες, όλων των πρωταγωνιστών ακόμα και η μεταμόρφωσή τους σε μεγαλύτερη ηλικία είναι πολύ προσεγμένη. Yπέροχη μουσική, αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ σκηνοθεσία του Campanella…

Η ταινία κρατάει πάνω από 2 ώρες και δεν βαριέσαι ούτε λεπτό, αφού δεν υπάρχει τίποτα περιττό. Αφηγείται κυρίως μία ιστορία μυστηρίου, αλλά και μία ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα, που έχει και μεγαλύτερη σημασία.

Καθηλωτικές, σκληρές, τρυφερές, συγκινητικές σκηνές, αυτή η ταινία τα έχει όλα.

Ο Campanella προβληματίζει σχετικά με το πόσο η δικαιοσύνη πράττει σωστά το έργο της, αλλά και για το πόσο πολύ το παρελθόν επηρεάζει τις ζωές μας.

El habitante incierto / The Uninvited Guest (2004)

Τι θα συμβεί αν αφήσετε ένα ξένο να μπει στο σπίτι σας για να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνό σας αλλά ενώ εσείς περιμένετε υπομονετικά στην κουζίνα, αυτός εξαφανίζεται;

Ο Félix, ένας αρχιτέκτονας που έχει μόλις χωρίσει με την κοπέλα του και κατοικεί σε ένα τεράστιο αρχοντικό στη Βαρκελώνη, ανακαλύπτει πόσες πολλές κρυψώνες υπάρχουν πραγματικά στο σπίτι του. Αλλά είναι αρκετές για να κρύψουν ένα άλλο πρόσωπο, ένα παράξενο παράσιτο του χώρου πουν ζουν ή ο Félix αρχίζει να τρελαίνεται;

Συνδυασμός «Twilight Zone» και «Funny Games» σε μια ταινία που καλύτερα να μην δεις μόνος. Αν έχεις δει έστω δύο ισπανικές ταινίες, ξέρεις ότι αγαπούν τις ανατροπές συνεπώς μυρίζεσαι από πολύ νωρίς τι θα παίξει.

Περίεργο, ασυνήθιστο και μπερδεμένο θρίλερ μυστηρίου που πιθανώς θέλει και δεύτερη παρακολούθηση για να το κατανοήσεις εξ ολοκλήρου.

Mientras duermes / Sleep Tight (2011)

Ξυπνάτε καθημερινά στην άνεση και την ασφάλεια του σπιτιού σας. Όμως πόσο ασφαλές είναι το σπίτι σας τελικά;

Ο Σεζάρ εργάζεται ως θυρωρός σε ένα μεγάλο συγκρότημα πολυκατοικιών στη Βαρκελώνη. Κι ενώ περνά απαρατήρητος από τους ενοίκους, ο Σεζάρ γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους, για κάθε έναν ξεχωριστά, αλλά ειδικά για έναν…

Η Κλάρα είναι μια νεαρή κοπέλα που βλέπει από την θετική πλευρά τη ζωή. Αυτή η στάση για τη ζωή όμως εκνευρίζει τον Σεζάρ ο οποίος δεν θα χαρεί αν δε σβήσει αυτό το χαμόγελο από τα χείλη της μια για πάντα

Luis Tosar. Από τα αξιολογότερα ονόματα του νέου ισπανικού κινηματογράφου, σε παράσταση για έναν ρόλο. Άμα καταφέρετε να μην τον μισήσετε στον συγκεκριμένο ρόλο, ε σας θαυμάζω! Για εμένα, πέτυχε αυτό που ήθελε. Έπαιξε άψογα τον ρόλο του και TON ΜΙΣΗΣΑ ΤΟΝ ΚΑΡΙΟΛΗ!

Ο συγγραφέας Alberto Marini πρέπει να είναι ΠΟΛΥ διεστραμμένος!

Τρομερά πρωτότυπο σενάριο, αξιολογότατες ερμηνείες, αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Point το μη αναμενόμενο φινάλε…!

Tip: Aπομακρύνετε αντικείμενα που μπορούν να σπάσουν την tv σας!

El Cuerpo / The Body (2012)

Ένας φύλακας νεκροτομείου, βγαίνει τρέχοντας στο κεντρικό δρόμο και τον χτυπάει ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Η αστυνομία  ανακαλύπτει ότι από το νεκροτομείο λείπει το σώμα της εκατομμυριούχου Mayka Villaverde, που απεβίωσε από έμφραγμα.

Ειδοποιούν τον άντρα της που δείχνει σοκαρισμένος αλλά ο αστυνομικός που ερευνά την υπόθεση πιστεύει ότι δε λέει όλη την αλήθεια.

Άλλο ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον Ισπανικό Θρίλερ. Πρωταγωνίστρια η εξαιρετική Belen Rueda και στη σκηνοθεσία ο Oriol Paulo.

Ερμηνευτικά κινείται σε καλά επίπεδα όπως και σκηνοθετικά με πολλές επιρροές από Hitchcock. Ένα από τα καλύτερα θρίλερ εκείνης της χρονιάς. Λίγο αργό που και που και με κάποια σημεία στο σενάριο να μένουν λίγο μετέωρα αλλά το τέλος του έρχεται να σε λυτρώσει αφού νομίζω ότι 9 στους 10 δε θα μπορούσαν να το υποψιαστούν, ίσως γιατί είναι κάπως…αρρωστημένο.

Tο El Cuerpo κρατάει τα μυστικά του και την πραγματική ιστορία της ταινίας σε δεύτερο επίπεδο, κάτι που διαισθάνεσαι από την υποβλητική ατμόσφαιρα και τις έξοχες ερμηνείες, που φτάνουν σε βάθος συναισθημάτων και χαρακτήρων πραγματικά εντυπωσιακό. Ωραίο ψυχολογικό θρίλερ που σε όλη την ταινία σε πείθει πως έχεις καταλάβει τι γίνεται… και έρχονται αυτά τα λίγα τελευταία λεπτά που σε κάνουν να λες…ε οχι!

Murasanas Shrews (2014)

Δυο αδελφές ζουν μαζί στην Μαδρίτη της δεκαετίας του 50 αφού η μητέρα τους έχει πεθάνει και ο πατέρας τους χάθηκε στον πόλεμο. Η Montse ως μεγαλύτερη, έχει αναλάβει τη φροντίδα της μικρότερης αδελφής και ταυτόχρονα προσπαθεί να καταπολεμήσει την ασθένεια της αγοραφοβίας που την ταλαιπωρεί.

Είναι ένα άτομο με αρκετά ψυχικά τραύματα που οφείλονται σε γεγονότα του παρελθόντος που την στοιχειώνουν ακόμα. Όταν ένας γοητευτικός γείτονας ο  Carlos χτυπήσει τη πόρτα τραυματισμένος, οι ήδη τεταμένες ισορροπίες θα ανατραπούν ολοσχερώς.

Τη σκηνοθεσία ανέλαβαν οι πρωτάρηδες Juanfer Andrés και Esteban Roel που κατάφεραν μάλιστα να αποσπάσουν βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και το καστ περιλαμβάνει γνωστούς και καλούς ηθοποιούς.

Η ταινία δεν είναι ιδιαίτερα τρόμου αλλά ψυχολογικό θρίλερ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το gore στοιχείο απουσιάζει. Τα γεγονότα εκτυλίσσονται, ως επί το πλείστον, μέσα σε ένα σπίτι ενώ η βαρύτητα δίνεται στη σχέση των δυο αδελφών και πως αυτή επηρεάζεται από την εμφάνιση του νεαρού άντρα.

Τεχνικά έχουμε πραγματικά μια πολύ καλή δουλειά. Το soundtrack ταιριάζει απόλυτα στο φιλμ, η ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 50 έχει αποδοθεί πολύ σωστά ενώ ειδική έμφαση πρέπει να δοθεί στο αποτελεσματικό μακιγιάζ. Το δυνατό χαρτί όμως είναι η υποκριτική, ειδικά της Macarena Gómez που βγάζει αξιοπρεπώς εις πέρας τον απαιτητικό ρόλο της Montse.

Η κάθε έκφραση του προσώπου της περνάει στο θεατή έντονα τα συναισθήματα που νοιώθει η ηρωίδα είτε πρόκειται για χαρά, είτε για οργή και απόγνωση. Ίσως κάποιες φορές να φάνηκε λίγο υπερβολική, αλλά όχι τόσο ώστε να χαλάσει τη συνολικά καλή απόδοση της στο ρόλο.

Η σκηνοθεσία βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα και πετυχαίνει μια ατμόσφαιρά απελπισίας σε όλη τη διάρκεια που δεν αφήνει τον θεατή να πάρει το βλέμμα του από την οθόνη.

Los Otros / The Others (2001)

 Νήσος  Jersey του 1945. Η Grace ζει με τα δυο της παιδιά σε απομονωμένο σπίτι, περιμένοντας τον άντρα της να επιστρέψει από τον πόλεμο. Τα παιδιά πάσχουν από μια σπάνια μορφή φωτοευαισθησίας, οπότε είναι αναγκασμένα να ζουν στο σκοτάδι αφού το φως του ήλιου είναι επικίνδυνο για την υγεία τους.

Μετά από την άφιξη τριών νέων υπηρετών θα αρχίζουν να συμβαίνουν παράξενα γεγονότα στο σπίτι και η θρησκόληπτη Grace θα πειστεί σταδιακά ότι μαζί τους κατοικούν κάποιοι άλλοι…

Πρόκειται για συμπαραγωγή Ισπανίας – ΗΠΑ και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς του Alejandro Amenábar που σκηνοθέτησε, έγραψε το σενάριο και τη μουσική. Απειλητική ατμόσφαιρα, επιβλητική φωτογραφία, καταπληκτική απόδοση της εποχής, άριστες ερμηνείες και ένα ανατρεπτικό φινάλε δοσμένο δεξιοτεχνικά από έναν ταλαντούχο σκηνοθέτη.

Eskalofrío (2008)

Ο Santi είναι ένας έφηβος μαθητής λυκείου που έχει μια σοβαρή ευαισθησία στο φως του ήλιου. Για να τον προφυλάξει η μητέρα του, αποφασίζει να μετακομίσουν σε ένα ορεινό χωριό της Ισπανίας που μάλλον δε το πιάνει τόσο πολύ το φως (what?? ).

Οι κάτοικοι όμως του χωριού δε φαίνονται να χαίρονται και πολύ με την άφιξη των ξένων στη κλειστή τους κοινωνία. Όταν μάλιστα θα αρχίσουν να γίνονται κάποιες δολοφονίες, το νεαρό αγόρι θα θεωρηθεί κύριος ύποπτος. Ευθύνεται όντως αυτός ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο που οι κάτοικοι σκοπίμως αποκρύπτουν;

Μια ιδιαίτερη ιστορία, που επίτηδες το πάει αλλού αρχικά, για να πάρει στη συνέχεια μια τελείως διαφορετική τροπή. Το φυσικό τοπίο και ιδιαίτερα το σκοτεινό δάσος, λειτουργούν πολύ καλά στη δημιουργία ατμόσφαιρας ενώ οι ερμηνείες βρίσκονται σε πολύ καλά επίπεδα.

Το βασικό πρόβλημα είναι, ότι αποκαλύπτεται σχετικά γρήγορα η ταυτότητα του ενόχου και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί η αγωνία του θεατή. Και έτσι όμως, είναι ένα καλό θρίλερ με αρκετή ένταση και ανατροπές.

El Espinazo del Diablο / The Devil’s Backbone (2001)

Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου, ένα δεκάχρονο αγόρι ο Carlos, εγκαταλείπεται σε ένα ορφανοτροφείο. Στην αρχή θα αντιμετωπίσει ψυχρότητα από τα υπόλοιπα παιδιά αλλά και από τον επιστάτη Jacinto που φαίνεται να τον αντιπαθεί.

Στη συνέχεια όμως, θα καταφέρει να εγκλιματιστεί στη νέα του ζωή και να κάνει φίλους. Ένα βράδυ που θα πάει στη κουζίνα για να γεμίσει την κανάτα με νερό θα ακούσει κάποιον να τον φωνάζει με το όνομα του. Είναι το φάντασμα ενός παιδιού που έχει δολοφονηθεί από τον επιστάτη.

ΒΕΒΑΙΩΣ  Guillermo del Toro! Σκηνοθετεί και γράφει το σενάριο σε αυτή τη τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του και όπως αναμένεται το αποτέλεσμα είναι τεχνικά αξιόλογο.

Τα πολιτικά μηνύματα και συγκεκριμένα η φρίκη του φασισμού, είναι χαρακτηριστικά νοήματα που αποδίδει ο σκηνοθέτης και εδώ παρουσιάζονται με έναν ιδιαίτερα ευφάνταστο τρόπο. Εξαιρετική φωτογραφία, λαμπρές ερμηνείες από ένα cast καταξιωμένων Ισπανών ηθοποιών και υποβλητική ατμόσφαιρα συνδυάζονται περίτεχνα σε ένα σκοτεινό παραμύθι, που μπορεί να μη σε τρομάξει αλλά θα σε συντροφεύσει μοναδικά.

Secuestrados / Kidnapped (2010)

Ο Jaime μετακομίζει με τη γυναίκα του Marta και την έφηβη κόρη τους Isa, στο νέο τους σπίτι στην εξοχή. Τα σχέδια τους για μια ήρεμη βραδιά θα ανατραπούν εντελώς όταν τρεις κακοποιοί θα εισβάλουν στο σπίτι τους για να τους ληστέψουν.

Στην αρχή θα κάνουν ότι τους πουν ώστε να σώσουν τη ζωή τους και ο πατέρας θα φύγει με τον έναν για να σηκώσει λεφτά από την τράπεζα, αφήνοντας ομήρους τη γυναίκα και τη κόρη του. Τα πράγματα όμως θα ξεφύγουν τελείως και θα πάρουν μια εφιαλτικά απρόβλεπτη τροπή.

Για ακόμη μια φορά οι Ισπανοί επιβεβαιώνουν τα πολύ καλά δείγματα γραφής που μας δίνουν, στην κατηγορία των θρίλερ τα τελευταία χρόνια. Ένα απλούστατο σενάριο που στα χέρια όμως του Miguel Αngel Vivas (η 2η σκηνοθετική του απόπειρα), ξεπερνά τα συμβατικά κλισέ και δίνει μια άλλη διάσταση, με την κάμερα να χωρίζεται στη μέση και να παρουσιάζει δύο διαφορετικά χρονικά γεγονότα την ίδια στιγμή! Ευφυέστατο με δεδομένη την εξέλιξη της ταινίας και τις ανατροπές.

H ταινία καταλήγει σε μερικές σοκαριστικές σκηνές που θα χαροποιήσει τους φανατικού του είδους. Οι ερμηνείες βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδα, με αυτή της κόρης να είναι οριακά υστερική αλλά στο σύνολο ρεαλιστική. Μια γρήγορη και ενοχλητικά ρεαλιστική ταινία που δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.

Rec 1+2

Εντάξει, εμένα προσωπικά δε με ενθουσίασαν, ΟΜΩΣ κατανοώ ότι άρεσε σε πολλούς και ειδικά ίσως στους zombie fans.

Μια νεαρή δημοσιογράφος και ένας καμεραμαν κάνουν ένα ντοκιμαντέρ για τις συνθήκες εργασίας των πυροσβεστών. Σε μια κλήση ρουτίνας για τον απεγκλωβισμό μιας ηλικιωμένης από το διαμέρισμα της,ακολουθούν τους πυροσβέστες για να καταγράψουν τα γεγονότα. Φτάνοντας όμως στη πολυκατοικία από την οποία έγινε η κλήση, συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ’ όσο φαντάζονταν. Αυτό που πρόκειται σύντομα να ζήσουν είναι ένας πραγματικός εφιάλτης και οι πιθανότητες επιβίωσης θα είναι ελάχιστες.

Κατηγορία στα found footage / zombie movies, αλάνθαστη σκηνοθεσία με κανένα αδικαιολόγητο πλάνο όσον αφορά τη χρήση της κάμερας, καλές ερμηνείας που βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό, πετυχημένη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα  και  ωραία εφέ, σε μια πραγματικά τρομακτική ταινία.

Ο αγωνιώδης ρυθμός καθηλώνει και το ευρηματικό φινάλε είναι ένα από τα καλύτερα που έχουν υπάρξει σε ταινίες τρόμου. Φυσικά το συγκεκριμένο είδος δεν απευθύνεται σε όλους τους θεατές (κλειστοφοβικοί, δείτε κάτι άλλο).

Το δεύτερο μέρος αποτέλεσε μια μεγάλη έκπληξη γιατί ήταν αρκετά καλό, (η αλήθεια είναι ότι μ’ άρεσε κάπως παραπάνω από το πρώτο) κάτι που δε συμβαίνει συνήθως με τα σίκουελ. Δε μπορώ να πω δυστυχώς το ίδιο για τα επόμενα.

Πραγματοποιώντας τις αγορές σας από το βιβλιοπωλείο μας,
μάς στηρίζετε και σας ευχαριστούμε!

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *