Με την έκρηξη των ταινιών της Marvel τα τελευταία χρόνια θα φαίνεται απίστευτο, έστω και αν η ιστορία είναι 40 και βάλε χρόνια παλιά, πως ένα τραγούδι με τον τίτλο Iron Man, δεν έχει να κάνει με τον Tony Stark και τη στολή του.
Αν και η Marvel έδωσε πνοή σε αυτό τον χαρακτήρα και γενικά το storyline το 1963, όπως δηλώνει ο Geezer Butler, ο μπασίστας των Black Sabbath που έγραψε και τους στίχους του κομματιού το 1970, δεν είχε ιδέα για τον συγκεκριμένο super hero.
«Οι γονείς μου δεν με άφηναν να διαβάσω Αμερικάνικα κόμικ. Ήξερα σαν φήμη τους Batman και Superman (σημ. DC rules) αλλά μέχρι εκεί. Τα μόνα κόμικ που διάβαζα ήταν οι Beano and the Dandy. Οπότε όταν κάποιος με ρωτούσε αν το κομμάτι είναι για τον super herο, απαντούσα: Λυπάμαι, δεν τον έχω ακουστά».
Η κεντρική ιδέα για το κομμάτι που εμφανίζεται στο δεύτερο άλμπουμ των Sabbath, το Paranoid, ανήκει στον Ozzy Osbourne όπως ανακαλεί στη μνήμη του ο Butler που αναφέρει πως αναρωτιόταν γιατί να μην έγραφαν ένα τραγούδι που να ονομάζεται Iron Bloke ή Man. Κάπως άρχισαν να κυλούν στο μυαλό του οι ιδέες για τους στίχους.
Ποια είναι η ιστορία; Θα λέγαμε, μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία σε συνδυασμό με ταξίδι στο χρόνο. Ένας άνθρωπος καταφέρνει και ταξιδεύει στο μέλλον όπου και γίνεται μάρτυρας της αποκάλυψης. Όταν γυρίζει πίσω στην εποχή του, ένα μαγνητικό πεδίο τον μετατρέπει σε ένα μουγγό, ατσαλένιο πλάσμα. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να μιλήσει, συνεχίσει την προσπάθεια αφύπνισης των ανθρώπων για την αποκάλυψη. Κανείς δεν τον ακούει και μάλιστα μπλέκει άσχημα. Έτσι, θυμωμένος και απογοητευμένος από την ανθρωπότητα, προκαλεί ο ίδιος την καταστροφή για την οποία μιλούσε. Ο ήρωας που έγινε villain.
«Με τραβούσε πολύ η επιστημονική φαντασία εκείνη την εποχή. Πολλά πράγματα τα οποία έγραφα, ήταν εμπνευσμένα από τέτοιες ιστορίες. Ήμουν ενθουσιασμένος το να υπολογίζω τι μπορεί να σκέφτεται ένα ανθρώπινο μυαλό εγκλωβισμένο μέσα σε ένα μεταλλικό σώμα. Θα θέλει να κάνει το καλό, όμως το μίσος των ανθρώπων τον στρέφει κατά αυτού που αγαπάει».
Ο ντράμερ των Black Sabbath, Bill Ward αναγνωρίζει πως όσον αφορά τη μουσική του κομματιού, δεν ήταν κάτι που είχαν ξανακάνει.
«Ήταν τόσο διαφορετικό απ’ ότι κάναμε μέχρι τότε. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι για μένα. Το παίξιμο και η ηχογράφηση των τυμπάνων ήταν μια δοκιμασία στο studio. Τα μικρόφωνα που είχαμε στη διάθεση μας το 1970 δεν μπορούσαν να απορροφήσουν τη δύναμη αλλά και το βάθος του ήχου. Θέλαμε ένα δυνατό ήχο μπότας, ωστόσο δεν καταφέραμε να πάρουμε κάτι παραπάνω. Ήταν μια τέλεια παραγωγή για τις υπάρχουσες συνθήκες. Μια μπάντα σήμερα, με όλη αυτή τη τεχνολογία μπορεί να πάρει ό,τι ήχο θελήσει εύκολα».
Φυσικά ο Tony Stark απέδωσε φόρο τιμής τους θρύλους του σκληρού ήχου, φορώντας το T-Shirt του single, στη κουβέντα του με τον Loki, στο Avengers (2012).
Τα χρόνια που πέρασαν, το κομμάτι ξέφυγε από απλά ένα από τα καλύτερα των Black Sabbath και μπήκε στις συνειδήσεις ως ένα σημαντικό κομμάτι για την ιστορία του Heavy Metal. Όπως τονίζει ο Butler, το κομμάτι Iron Man σου δίνει την πλήρη εικόνα των Black Sabbath. Απλό σε πρώτη ακρόαση, με πολύ βάθος αν του δώσεις προσοχή.
Στην Αμερικάνικη rock και όχι μόνο μουσική κουλτούρα, είναι κάτι που έχει ριζώσει. Το ακούς μέχρι και σε αμέτρητα αθλητικά event σαν μουσική υπόκρουση. Δεν είναι πια μια ιδιοκτησία των Sabbath αλλά κοινή κληρονομιά. Μάλιστα το 2008, συμπεριλήφθηκε στην πρώτη ταινία του MCU, Iron Man, κάτι που έδωσε στο κομμάτι ένα boost και σε νεότερες γενιές και φυσικά, αυτό ευχαρίστησε τους δημιουργούς τους (ενώ αύξησε και τις απορίες για το πόσο συνδέονται αυτά τα δύο τελικά).
Οι Black Sabbath κυκλοφόρησαν το Iron Man σε μορφή single το 1971 και παρά το γεγονός ότι έπιασε τη θέση #52 στα charts (#61 ήταν το Paranoid), η αντίστοιχη αγγλική αγορά, δεν συγκινήθηκε καθόλου από τα παιδιά του Birmingham.
