Είδαμε τους Φύλακες του Γαλαξία | Galaxy, we have a problem

Είδαμε τους Φύλακες του Γαλαξία | Galaxy, we have a problem

Πρώτη ημέρα προβολής του Guardians of the Galaxy vol. 2 στις σκοτεινές αίθουσες. Αφήνουμε τις περιττές εισαγωγές και μπαίνουμε κατευθείαν στο ψητό. Marvel έχουμε εδώ, επιτυχημένο franchise επίσης, όλα καλά λοιπόν για τους Φύλακες του Γαλαξία ! Εχμ, όλα;

Γράφει ο Βαγγέλης Παπαδημητριου

Στόχος της κάθε εισαγωγής είναι να μπει ο αναγνώστης στο κλίμα του θέματος. Ελπίζω οι 32 λέξεις της δικής μου να εκπλήρωσαν τον σκοπό τους και να καταλάβατε πως κάτι δεν πήγε καλά με το sequel της ίσως πιο αλλοπρόσαλλης παρέας. Βασικά, δεν είναι παρέα, είναι οικογένεια, όπως λέγεται και στο φιλμ. Σαν να κοιμάσαι στο Fast and the Furious 8 και να ξυπνάς εδώ. Από τότε που είδα αυτήν την ταινία ειλικρινά σιχάθηκα τον όρο «οικογένεια». Μπορεί να μου έδωσαν πάτημα και οι σημερινοί μας πρωταγωνιστές βέβαια.

Για να αρχίσουμε να αναλύουμε λίγο το στόρι, βρισκόμαστε λίγο καιρό μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας. Ίδιοι οι πρωταγωνιστές μας, με καινούργιο entry τον μπαμπά του Peter Quill aka Star-Lord. Στον ρόλο του άσωτου πατέρα, ο αγαπημένος Kurt Russel (άντε πάλι το Fast and Furious μπροστά μου), ο οποίος να μην τα πολυλογούμε είναι σχεδόν θεός. Βασικά είναι θεός και γενικά έχει στιλ και αέρα Δία. Μόνο που αυτός έχει δικό του πλανήτη, δεν ζει σε ένα βουνό. Που στο κάτω κάτω και σιγά το υψόμετρο. Πάμε πίσω. Εκεί που πρέπει να δώσετε βάση, ενόψει και συνέχειας και αποκορύφωσης, είναι ο κυρ Δίας.

Στην αρχή της ταινίας είχαμε δει και μία νέα βεντέτα που άνοιξαν οι φίλοι μας, με έναν λαό, ανθρωπόμορφο αλλά με πολύ μακιγιάζ. Γενικά, είχαμε πολύ μακιγιάζ, αλλά αυτοί το παράκαναν με το γκλίτερ. Κοπιά από Ξέρξη των 300. Αυτό χωρίς το piercing. Οι βαμμένοι σαν στρίπερς λοιπόν κυνηγούν τους πρωταγωνιστές επειδή ο φίλος Ρόκετ (με διαφορά ο MVP) έκλεψε κάτι πολύτιμες μπαταρίες. Το μόνο που καταφέρνει όλο αυτό είναι να γεμίσει το δίωρο, αλλά και να γεννήσει και μία καινούργια Νέμεσις για τους Φύλακες του Γαλαξία.

Φύλακες του Γαλαξία

Πάμε στο ζουμί. Ο μπαμπάκας, αφού βοηθά το καμάρι του να μάθει τις δυνάμεις του, όντας ημίθεος πλέον, αρχίζει να λέει κάτι κουλά περί κυριαρχίας όλου του Γαλαξία. Για να το κάνει αυτό όμως χρειάζεται και το «αίμα» του. Ο γιόκας του όμως αντιστέκεται, πάντα με την δύναμη της «οικογένειας» και της αγάπης, σαν ένας άλλος Σωτήρας.

Φύλακες του ΓαλαξίαΕν τέλει, το καλό κερδίζει και όλα είναι τέλεια. Προσωπικά, κάτι δεν μου κόλλησε. Ωραίο το οπτικό αποτέλεσμα, πολύ εναλλακτική και chill μουσική (κόλλημα του Quill, που αν είχε ξωμείνει στην Γη, μάλλον αποτυχημένος DJ θα ήταν) και γενικά χιούμορ, που σε κάνει να βλέπεις την ταινία πιο ελκυστική. Όμως η σοβαρή της έλλειψη λέγεται ενδιαφέρον. Το σενάριο (ας πούμε ότι υπάρχει) δεν με κάλυψε και μπορώ να πω πως με έπιασε μία ολίγον τι βαρεμάρα.

«Βαρεμάρα; Σε ταινία Marvel;» σας ακούω να ψελλίζετε και ναι δεν ντρέπομαι να το πω. Δεν είμαστε εδώ για να χαϊδεύουμε τα αυτάκια των fanboys. Μου θύμισε εποχές Civil War. Ναι, ναι και εκεί είχα βαρεθεί. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί προσπαθείτε να το συγκρίνετε με το έπος που λέγεται Winter Soldier. Στα δικά μας όμως.

Αν και οι προσδοκίες για το Guardians of the Galaxy 2 δεν χτύπησαν κόκκινο, θα έλεγα πως εξήλθα από την αίθουσα με μία τρόπο τινά απογοήτευση. Ίσως να μη είχα το κατάλληλο mood, ίσως να έχει αρχίσει να με κουράζει η όλη φάση με το χιούμορ πάνω στο χιούμορ, όμως το δεύτερο μέρος δεν πιάνει στο ελάχιστο το πρώτο. Όλη αυτή η ανάλυση των χαρακτήρων ίσως είναι καλή στο Avengers όταν βλέπαμε την Black Widow να γίνεται πράκτορας σε μικρή ηλικία, στο Age Of Ultron, αλλά σε μια ταινία που βασίζεται στο fun… κατά τη γνώμη μου ήταν too much να ασχοληθεί πέρα από τον Peter Quill.

Προφανώς και να πάτε να την δείτε, τα έχουμε ξαναπεί, τέτοιες ταινίες συνδυάζονται μόνο με το πανί του σινεμά. Να έχετε κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού σας πως πέρα από ωραίες ατάκες, τον Ρόκετ και τον διαολεμένα συμπαθή Γκρουτ (baby version), δύσκολα θα ξεχωρίσετε κάτι άλλο.Φύλακες του Γαλαξία

Παρόλα αυτά, τιμή και δόξα σε ένα διασκεδαστικό παρεάκι. Γιατί την ιστορία την γράφουν οι παρέες. Ορίστε, μέχρι και οι παρέες γράφουν κάτι, εσείς κύριε σεναριογράφε, τι γράψατε;

Υ.Γ.1: Η απογοήτευση διογκώθηκε με τις 5 (!) after credit scenes. Πέντε ρε φίλε και το μόνο που πήραμε είναι ότι οι Ξέρξηδες θέλουν εκδίκηση. Τα υπόλοιπα πλακίτσα. Και μάλιστα γλυκανάλατη. Μετά από αυτά και εγώ θέλω να εκδικηθώ την Marvel. Το μόνο που σκέφτομαι είναι να γράψω κάτι καλό για την Wonder Woman. Τραβηγμένο, ξέρω.

Υ.Γ.2: Μπορεί να χρειαζόταν μία «αδιάφορη» ταινία, μιας και αναμένεται μεγάλο πανηγύρι τα επόμενα χρόνια, ξεκινώντας από το Thor: Ragnarok. Διάολε, το trailer ήταν τόσο καλό, που μυρίζει τεράστια επιτυχία. Μπορεί να γίνομαι ιερόσυλος, αλλά ίσως το Νοέμβρη να έχουμε τη νέα ταινία, που θα μπει στην κορυφή του Μαρβελοσύμπαντος. Αναμένουμε.

Υ.Γ.3: Ορμόμενος από τον μεγάλο villain Thanos, στο πρώτο ποστ σχετικό με την ταινία που θα δω στο 9gag, θα σχολιάσω πως στην χώρα μου, το όνομα αυτό υπάρχει κανονικά και με το νόμο. Τα αμερικανάκια geeks σίγουρα θα τρελαθούν.

Υ.Γ.4: Μεγάλε Σιλβέστερ Σταλόνε. Καλός, αλλά λίγος. ΤΕΡΑΣΤΙΕ ΝΤΕΙΒΙΝΤ θα πω εγώ. Το απόλυτο highlight της βραδιάς!

  • Καλά εφέ, καλή δράση αλλά... Κολλούσε συχνά σε βαρετά πράγματα.
3.8

Related post

1 Comment

  • Τίμιο review και συμφωνώ απόλυτα με πολλά απο αυτά που είπες

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *