Funk Rock Fusion | Δεν ήταν μόδα αλλά παράνομος έρωτας

Από τα σπλάχνα της Funk μουσικής γεννήθηκε ολόκληρη η χιπ-ποπ σκηνή, αλλά αυτός ο παθιασμένος δεσμός του ρυθμού της με την ροκ μουσική που εμφανίστηκε πριν 48 χρόνια, έσπειρε σπόρους για αμέτρητα παρακλάδια, για ένα διάστημα κατέκτησε τον κόσμο και συνεχίζει να μας ενθουσιάζει.

Aυτό που χαρακτηρίζει ένα τραγούδι ή ένα μουσικό ρεύμα ως funk rock, είναι η επιφανής κi εξέχουσα θέση του μπάσου και των ντραμς που ο συγχρονισμένος ρυθμός τους και οι μελωδίες προέρχονται από την funk, συνδυάζονται με την παραμόρφωση στην κιθάρα της ροκ· τα riffs & solo της. Σε πολλές περιπτώσεις φυσικά πρωταγωνιστεί και το αρμόνιο ή το jazz style πιάνο.

Πολλά όργανα μπορούν να συμμετέχουν σε ένα funk ροκ τραγούδι, το οποίο από αυτά έχει κύριο ρόλο στην αίσθηση που αφήνει το κομμάτι και σε συνδυασμό με τις συγχορδίες και το όλο στυλ δημιουργεί και τις υποκατηγορίες, funk metal, synth funk, rap-metal κτλ. ο δικός μου ορισμός είναι το να μη ξέρεις τι να κάνεις· να κωλοχτυπηθεις ή να κάνεις χορευτικές φιγούρες;

Τέλη 60’ς και αρχές των 70’s λοιπόν (συνολικά λίγο πριν και λίγο μετρά, η σπουδαιότερη περίοδος στην μουσική αλλά και στον κινηματογράφο) ο Hendrix ήταν ο πρώτος που εμφανώς τόλμησε τη συνταγή στο Live album Band of Gypsys. Απελευθερωμένος απ’ τα δεσμά του στούντιο, συνδύασε τους funk ρυθμούς με τη hard rock και όσο αυτοσχεδίαζε πάνω στη σκηνή. Δεν ξέρω αν πέρασε απ’τό γεμάτο LSD υπέροχο μυαλό του ότι γέννησε ένα είδος.

Λίγο αργότερα ο θρυλικός George Clinton (αξίζει να μάθετε για αυτόν) δικαίως θεωρείται πλέον ο νονός της funk, ήταν ο αρχηγός των Parliament & Funkadelic δυο συγκροτημάτων (ή ένα; άλλη κουβέντα αυτή) σταθμό στην ιστορία της μουσικής γενικότερα. Με τους Funkadelic δημιούργησαν ένα από τα άλμπουμ που είχαν και έχουν την μεγαλύτερη επιρροή, το Maggot Brain (1971) (το ομώνυμο κομμάτι είναι ΕΠΟΣ) με αυτό στάμπαραν και επίσημα την funk rock (αλλά κ ξεχωριστά την funk σκηνή).

Μεγάλα συγκρότημα της εποχής βρήκαν το ύφος τους μέσα απτό είδος, όπως: Trapeze, Mothers Finest, Eric Burdon and War, Ike and Tina Turner, Grand Funk Railroad μεταξύ άλλων.

Στα μετέπειτα χρόνια η ροκ και η funk συζούσαν αρμονικά. Tεράστια και θρυλικά ονόματα της ροκ σκηνής πειραματίστηκαν επιτυχώς σε ολόκληρα άλμπουμ ή συγκεκριμένα κομμάτια και πρόσθεσαν στην συνταγή τους στοιχεία funk. Ο David Bowie, όσο και αν ο ίδιος απαρνιόταν οτιδήποτε funk πάνω του, τα τραγούδια μιλάγανε από μόνα τους, η επιρροή ήταν εμφανής με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κομματάρα Fame.

Οι Led Zeppelin είπαν να τιμήσουν τον Stevie Wonder στο άκρως πειραματικό άλμπουμ τους Physical Graffiti (’75) με το κομμάτι Trambled Underfoot. Ξεχωρίζει μαζί με το Kashmir στην πρώτη πλευρά του δίσκου. Η έλευση των Glenn Hughes (πρώην Trapeze που αναφέραμε πριν) και David Coverdale στους Deep Purple έφερε έναν αέρα αλλαγής, που εξόργισε τον Ritchie Blackmoore, βασικό κιθαρίστα θρύλο, που όπως είπε αυτή η ”λάμψη” δεν του άρεσε. Tην λάμψη την ακούμε στο Gettin Tighter.

Νομίζω για το Another One Bites the Dust των Queen δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για την επιρροή στο μπιτ, που σχεδόν πάει για ντίσκο γειτονιά, απ’τά highlight του είδους. Οι Thin Lizzy με το αγαπημένο μου Johnny the fox Meets Jimmy the Weed μας χάρισαν απ’τις ωραιότερες στιγμές. Στα 80’ς γεννήθηκαν πολλά γκρουπ που υιοθετήσαν το στιλ σαν βασικό τους στοιχείο. Ξεχωρίζουν οι Living Colour ένα hard rock γκρουπ με μονό έγχρωμα μέλη (σπάνιο ε;)· λατρεύω το πολύ δυναμικό κομμάτι τους Cult Of Personality.

Ο σπουδαίος και πολυτάλαντος Prince πρέπει να αναφέρεται με χρυσά γράμματα, σε πολλές δουλείες του έχει κάνει αυτή την μίξη ίσως το funk στοιχείο να υπερτερεί του ροκ, αλλά ο τύπος έπαιζε κιθάρα σαν το εξώγαμο του Χέντριξ.

Πάμε στα τέλη 80’ς και αρχές 90’ς που συναντάμε την δεύτερη κορύφωση του είδους στο mainstream επίπεδο με την ανάδειξη δυο θρύλων, τους Rage Agains the Machine & Red Hot Chili Peppers. Οι πρώτοι είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερο κ σημαντικό γκρουπ, συνδυάζουν το ραπ (τραγουδιστής) την χεβι μέταλ, ντυμένα με funk επιρροές στο μπάσο και τα ντραμς, όχι ολοκληρωτικά στις δουλείες τους αλλά σε μεγάλο μέρος αυτών, ο ορισμός του rap metal.

Ενώ οι βασιλιάδες του είδους, ήταν οι καυτερές πιπέριτσες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια ότι το 2ο κι 3ο άλμπουμ τους είναι σε παραγωγή του… μαντέψτε… George Clinton (Parliament/funkadelic). Είναι αυτονόητη λοιπόν η επιρροή του στον ήχο τους. Κατεύνασε την heavy metal ορμή τους και την κούλαρε με μια πεζά funk, έθεσε τις βάσεις ώστε να φτάσουμε στο 5ο άλμπουμ τους το 1991 με τίτλο Blood Sugar Sex Magic. Ο ήχος εμπλουτίστηκε με περισσότερη funk αίσθηση και κοιτάζοντας πονηρά τα ραδιόφωνα δημιούργησαν τα Under the bridge , Live it away, & Suck my kiss μεταξύ άλλων.

Αυτό ήταν λοιπόν η Funk Rock κατέκτησε το κόσμο, η επιτυχία του άλμπουμ ήταν μεγάλη και έβαλε για τα καλά τους Τσιλι Πεπερς στο κόλπο· δεν ξανακοίταξαν πίσω και μέχρι σήμερα κρατάνε ψηλά την σκυτάλη που τους παρέδωσε ο George Clinton στα πρώτα τους βήματα, και συνεχίζουν να γκρουβάρουν με ροκ ματιά. Ο Lenny Kravitz φυσικά δεν μπορεί να λείπει από εδώ, πολύ κοντά στους Red Hot κ αυτός εκτόξευσε το είδος κ συνεχίζει ακόμα στο ίδιο στιλ.

Aυτό το μείγμα εξιτάρει και είναι ονειρικό, φαντάζομαι και για πολύ κόσμο. Ίσως έχουμε όλοι την ίδια απορία:

Γιατί να μην έχουμε περισσότερα πράγματα να αναφερθούμε σε mainstream επίπεδο; Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την ακμή του είδους, λίγοι το κρατάνε ακόμα, αλλά είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα έρθει μια 3η αναγέννηση, μια επιστροφή στα πάρτι και τα ραδιόφωνα γιατί η funk ροκ δεν ήταν, ούτε είναι μόδα (βλ. ντίσκο, dab). Eίναι ένα fusion με πολύ μεγάλη κληρονομιά και σημασία και στα δυο είδη μουσικής.

Χαρακτηριστικά κομμάτια εκτός των προαναφερθέντων:

• Lenny Kravitz – Always on the run, Αmerican woman
• Aerosmith – Last Child, Walk this way
• Rolling Stones – Fingerprint File, Miss you
• Faith No More – We care a lot
• RHCP – Τα περισσότερα χιτς
• Korn – Word Up
• Clash – London Callin΄
• Steve Miller Band – Fly Like An Eagle
• Extreme – Get the funk out