Οικογένεια Άνταμς (2019) – Κριτική ταινίας

Η ιστορία είναι γνωστή από παλιά. Μια οικογένεια που φέρει το όνομα: Άνταμς και έχει ένα αλλόκοτο παρουσιαστικό. Ζει στην έπαυλή της στην κορυφή του λόφου χωρίς να ενοχλεί, να ενοχλείται ή γενικώς να αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους.

Τα δεδομένα αλλάζουν όταν, σε πλήρη άγνοια, χτίζεται η πόλη «Αφομοίωση» στη γειτονική κοιλάδα. Αποτέλεσμα είναι οι Άνταμς να αναγκαστούν να συναναστραφούν άγνωστους ανθρώπους, οι οποίοι λόγω της goth εμφάνισης τούς αποφεύγουν. Side story, ο μικρός γιος της οικογένειας, Πάσγκλεϊ, ετοιμάζεται να εκτελέσει το Μαζούρκα, μια οικογενειακή παράδοση που αφορά όλα τα αρσενικά μέλη.

Τα μέλη της οικογένειας παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στους αναγνώστες του περιοδικού New Yorker από τον Charles Addams το 1938. Έκτοτε έχουν υπάρξει πολλές εκτελέσεις και εκδοχές, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Αυτή είναι η πρώτη ταινία για τη μεγάλη οθόνη σε animation μορφή.

Αν και το κοινό ανά τα έτη παρήγγελνε από τον Tim Burton να προσφέρει την αισθητική του Corpse Bride στους Άνταμς, το ρόλο να την σκηνοθετήσουν, το απαιτητικό αυτό έργο ανέλαβαν οι Conrad Vernon και Greg Tierman (το δίδυμο του Sausage Party δηλαδή). Στην παραγωγή ήταν οι Gail Berman και Alex Schwartz, ενώ το στούντιο είναι Universal Pictures.

Οι φωνές διαλέχτηκαν από Ruth Lambert και Robert McGee, καθώς αυτοί ανέλαβαν το καστινγκ. Στους κεντρικούς χαρακτήρες ακούγονται οι: Oscar Isaac (Gomez), Charlie Theron (Morticia), Chloe Grace Moretz (Wednesday), Finn Wolfhard (Pugsley), Nick Kroll (Uncle Fester).

Η νέα ταινία των Άνταμς αποτελεί μια εντελώς σύγχρονη εκδοχή. Τα σόσιαλ μίντια είναι πολύ βαθιά ενταγμένα στην καθημερινότητα των πολιτών της Αφομοίωσης. Εξουσιολάγνοι ελέγχουν τη γνώμη των ανθρώπων και καθορίζουν το ποιοι είναι, καταλήγοντας να φαίνονται πρόβατα, ενώ οι σχέσεις μεταξύ τους δείχνουν αποξενωμένες.

Παράλληλα, η ταινία παίζει πολύ με τη διαφορετικότητα και την περιθωριοποίηση λόγω αυτής. Τα πράγματα να πρέπει να γίνουν με «τον σωστό τρόπο», χωρίς να επιτρέπεται η έκφραση. Μέσα από ένα ταξίδι γνωριμίας με τους εαυτούς τους και αφύπνησης, οι χαρακτήρες μαθαίνουν να δέχονται και να κατανοούν.

Τα μηνύματα που περνάει η ταινία είναι ύψιστης σημασίας και είναι σπουδαίο να εξιστορούνται σε παιδιά. Η αντίληψη του περιεχομένου μιας «παιδικής» ταινίας είναι πολλή διαφορετική, ανάλογα με την ηλικία του θεατή. Το πιθανότερο είναι πως οι πιο μικροί δεν θα καταλάβουν το πολιτικό νόημα της ιστορίας, είναι όμως σημαντικό να περαστούν τα μηνύματα υποσυνείδητα μέσω παραδειγμάτων. Είναι ελπιδοφόρο να υπάρχουν ταινίες που αφορούν μικρές ηλικίες και φέρουν μηνύματα όπως η καταπολέμηση του ρατσισμού.

Με βάση τα παραπάνω, θεωρώ ότι η Οικογένεια Άνταμς (2019) είναι μια ταινία που μπορούν να την απολαύσουν μικροί και μεγάλοι.

Το χιούμορ της είναι όσο παιδικό χρειάζεται η μουσική επένδυση μοντέρνα, χωρίς να εξαιρούνται τα κλασικά χτυπήματα στα δάχτυλα που χαρακτηρίζουν τους Άνταμς. Το animation ήταν πολύ χαριτωμένο και χρησιμοποιήθηκαν έντονα χρώματα και πολλές αντιθέσεις, γεγονός που έκανε την αισθητική πολύ ιδιαίτερη.