Τα κορυφαία δισκογραφικά comeback rock μουσικών θρύλων
Μια μικρή ή εκτεταμένη χλιαρή περίοδος, μέτριες και αποτυχημένες δουλειές, σκάνδαλα ή writer’s block. Όποιοι και να ήταν οι λόγοι που τους απομάκρυναν από το προσκήνιο κι εκεί που όλοι τους είχαν ξεχασμένους, τελειωμένους ή ότι δεν είχαν να δώσουν κάτι ακόμα σπουδαίο, υπήρχαν αυτοί εδώ οι τύποι και οι μπάντες που τράνταξαν τα νερά και ξάφνιασαν τους θαυμαστές τους με απρόσμενες επικές επιστροφές.
Πολλές από αυτές σφυρηλάτησαν την καλλιτεχνική τους υστεροφημία περισσότερο και από την χρυσή τους εποχή.
10. BON JOVI – CRUSH (2000)
Ύστερα από το σπουδαίο Τhese Days (’95), το συγκρότημα έκανε ένα δισκογραφικό διάλειμμα μερικών ετών. Κανείς όμως δεν ήταν σίγουρος για το μετά. Ήδη δύο φορές η μπάντα είχε καταφέρει να προσαρμοστεί στα δεδομένα των εποχών για να είναι επίκαιροι μία στα 80’s και μία στα 90s. Τώρα όμως; Η μουσική βιομηχανία τη νέα χιλιετία είδε δραστικές αλλαγές όσον αφορά το ροκ. Η grunge πέθανε, η alternative εξελίχθηκε. Η ποπ μουσική βασίλευε μαζί με τη δεύτερη έξαρση της hip-hop και πραγματικά ποιος θα έλεγε πως αυτές οι κορεσμένες παλιοσειρές θα έπιαναν ξανά κορυφή;
Κάπου εκεί ανυποψίαστα, σκάει το single του It’s My Life. Η τεράστια επιτυχία του σημαδεύοντας την νέα fanbase για το συγκρότημα. Η νεολαία τους αγκάλιασε, οι παλιοί έμειναν άφωνοι και το συγκρότημα πέρασε δυναμικά στην τρίτη δεκαετία του με μια σειρά, ξανά, από hits…
9. IRON MAIDEN – BRAVE NEW WORLD (2000)
Σημάδεψε την πολυπόθητη τότε για κάθε φαν τους είδους, μεγάλη επιστροφή του frontman Bruce Dickinson που είχε αποχωρήσει άσχημα το 1993. Το συγκρότημα είχε βρει τον αντικαταστάτη στο πρόσωπο του Βlaze Bayley, όμως οι προσδοκίες δεν εκπληρώθηκαν καθώς τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 τους βρήκαν σε οριακή από άποψη εμπορικότητας και αποδοχής.
Ο ηγέτης Steve Harris τα ξαναβρήκε με τον Dickinson όπως και με τον Adrian Smith που είχε αποχωρήσει το 1990, πριν το άλμπουμ No Prayer For The Dying. Όλοι μαζί αναβίωσαν τους αυθεντικούς μεγάλους και τρανούς Irons με έναν δίσκο που πλέον κατατάσσεται στους κλασικούς τους. Σήμανε την αρχή για μία δεύτερη νιότη για τους θρύλους της μέταλ.
Ακολούθησαν γιγαντιαία tours και μια σειρά από δουλειές που σε συνδυασμό με εκείνες των 80’s, τους καθιέρωσαν ως την κορυφαία μέταλ μπάντα στο πλανήτη.
8. DEEP PURPLE – PERFECT STRANGERS (1984)
Το πρώτο άλμπουμ των Deep Purple μετά από…m9 χρόνια!
Όχι μόνο αυτό, καθώς υπήρξε το πρώτο reunion μετά από 11 χρόνια με το θρυλικότερο και σπουδαιότερο line up της μπάντας που κυριάρχησε στα 70’s. Ξανά μαζί όλοι οι μεγάλοι. Ιan Gillan στα φωνητικά, Ritchie Blackmore κιθάρες, Roger Glover στο μπάσο, Jon Lord στα πλήκτρα, και last but of course not least, Ian Paice στα ντραμς! Για να λέμε τη αλήθεια ο δίσκος κατατάσσεται αρκετά μετά από τις πάλαι ποτέ αριστουργηματικές δουλειές τους, όμως μόνο και μόνο με την επανένωση όλων αυτών είναι μια άκρως ενδιαφέρουσα δουλειά, που αν μη τι άλλο μας χάρισε την επιτυχία ‘’Perfect Strangers’’ και μια νέα προσέγγιση στον ήχο τους.
7. U2 – ALL THAT YOU CAN’T LEAVE BEHIND (2000)
Ύστερα από μία κάπως χλιαρή δεκαετία του ‘90 για εκείνους, ιδίως προς τα τέλη αυτής και το μέτριας αποδοχής άλμπουμ Pop! (1997), οι πολυδιάστατοι Ιρλανδοί το γύρισαν ξανά στο mainstream και στο κυνήγι της επιτυχίας. Χωρίς αρνητικό πρόσημο αυτό το σχόλιο. Έβαλαν στη συνταγή του δίσκου στοιχεία alternative, new wave & dance επιρροές και το μίγμα πέτυχε για τα καλά! Δέχθηκε θερμής αποδοχής από κριτικούς και κοινό συν μερικά βραβεία Grammy.
Περιέχει τις επιτυχίες: Beautiful Day, Elevation, Walk on & Stuck in a Moment You Can’t Get Out Of. Έβαλε τους Ιρλανδούς ρόκερς δυναμικά σε νέα μουσικά μονοπάτια, νέο κοινό νέα χιλιετία με νέο ήχο…
6. SANTANA – SUPERNATURAL (1999)
Mία από τις μεγαλύτερες εμπορικές φρενίτιδες στην mainstream μουσική. Μετά από μερικές εμπορικές αποτυχίες για το συγκρότημα του θρυλικού βιρτουόζου Carlos Santana στη δεκαετία του ‘80 και ένα διάλειμμα 7 ετών, η μπάντα επαναπροσδιόρισε την μουσική ταυτότητα της, χωρίς όμως να χάσει την αυθεντική της βάση των latin επιρροών.
Μιλάμε για ένα άλμπουμ που ξεπέρασε τις 30 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως! Το υπέροχο single ‘’Smooth’’ (με Rob Thomas στα φωνητικά) παρέμεινε έναν ολόκληρο χρόνο στο νο1 (!) του billboard. Τα εννέα βραβεία Grammy έρχονται να συμπληρώσουν το κάδρο σε ένα από τα πιο εκκωφαντικά comebacks όλων των εποχών. Μεγάλη μαγκιά.
5. BRUCE SPRINGSTEEN – THE RISING (2002)
Μετά από μία σχεδόν αδιάφορη δισκογραφικά δεκαετία του ’90, εννέα χρόνια χωρίς δίσκο και 18 (!) ολόκληρα χρόνια δίχως την συνοδεία της θρυλικής ‘’Ε street band’’ – h όποια απαρτιζόμενη από μουσικούς παγκοσμίου επιπέδου, κάποτε τον συνόδευε στα σπουδαιότερα αριστουργήματα του. Το «αφεντικό» της ροκ βρήκε την χαμένη του έμπνευση από την τραγωδία της 11 Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους και επανένωσε όλα τα μέλη της μπάντας με σκοπό να δώσουν μια παρηγοριά και ελπίδα στον σοκαρισμένο και σε θρήνο αμερικανικό λαό. Ο δίσκος δέχτηκε θερμής αποδοχής από κοινό και κριτικούς που το αγκάλιασαν ως μια από τις δουλειές που επανέφεραν τον σπουδαίο Springsteen των περασμένων δεκαετιών στα γνώριμα επίπεδα.
Πέρα από το εξέχουσας σημασίας θέμα του δίσκου, στέκει και μουσικά μόνο του σαν μια από τις αρτιότερες δουλειές του.
Ξεχωρίζουν τα: Waiting on a sunny day, The rising, Empty sky, Worlds Apart (προσωπικό αγαπημένο) & Lonesome day.
4. GREEN DAY – AMERICAN IDIOT (2004)
Ο δίσκος τους Warning (2000) υπήρξε σκέτη αποτυχία. Γι’ αυτό το θρυλικό αμερικάνικο πανκ-ροκ συγκρότημα αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα για ανασυγκρότηση. Είχαν από τα μέσα των 90’s να ταράξουν τα νερά με κάποια σπουδαία δουλειά. Μπήκαν στο στούντιο με την έμπνευση μιας punk-rock εξιστορηματικής όπερας. Έναν concept δίσκο που ακολουθεί τις ιστορίες του Jesus of Suburbia.
Τα θεματικά άλμπουμ συνήθως αντιμετωπίζονται ως ενιαίες δουλειές και πολλές φορές δεν παράγουν τεράστια hits πέρα από εξαιρέσεις όπως το ‘’The Wall’’ των υπέρτατων Pink Floyd. Ο δίσκος αυτός όμως των πανροκάδων τα διέλυσε όλα: Boulevard of broken dreams, Ηoliday , American Idiot, Wake me Up when September ends όπως ήδη τα ξέρετε. Το κάθε κομμάτι από αυτά θα στεκόταν ως ναυαρχίδα για οποιονδήποτε άλλο δίσκο. Εδώ έκατσαν όλα μαζί. Σε μια δουλειά που ξεχωρίζει για τα αντιπολεμικά μηνύματα της οι Green Day κατέκτησαν τον μουσικό κόσμο και μια θέση στους κορυφαίους δίσκους της δεκαετίας.
3. AC/DC – BACK IN BLACK(1980)
Λίγους μήνες μετά το θρυλικό Ηighway to Hell, ο πρώτος τραγουδιστής της μπάντας Bon Scott, βρέθηκε νεκρός σοκάροντας τον μουσικό κόσμο. Το συγκρότημα έμεινε ξεκρέμαστο και έθεσε εαυτόν στην αναζήτηση νέου frontman. Ύστερα από εκατοντάδες τύπους φυσικά που έκαναν audition, έπιασαν το λαχείο και δεν το ήξεραν όταν τα αδέρφια Young κατέληξαν στον Brian Johnson. O Johnson ανέλαβε ευθύς εξαρχής ρόλο στις συνθέσεις του συγκροτήματος με προσφορά σε στίχους και μουσική και δημιούργησαν έναν από τους πλέον πιο κλασικούς δίσκους όλων των εποχών.
Το πένθιμο Back In Black είναι πλέον το δεύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ όλων των εποχών μετά το Thriller του Michal Jackson. Εnough said νομίζω…
2. OZZY OSBOURNE – BLIZZARD OF OZZ (1981)
Tο 1978 ο πολύς Ozzy εκδιώχθηκε από τους Black Sabbath για παραβατικές συμπεριφορές και για την ακατάπαυστη χρήση ναρκωτικών που έκανε την επικοινωνία μαζί του… ανυπόφορη.
Επικοί τσακωμοί με τον Iommy σημάδεψαν την αποχώρηση. Το συγκρότημα τον αντικατέστησε άμεσα με τον θρύλο και συγχωρεμένο Ronnie James Dio και δημιούργησαν το αριστούργημα Heaven and Hell (1980), αποδεικνύοντας πως το συγκρότημα μπορούσε να σταθεί σε υψηλές πτήσεις και χωρίς τον Ozzy. Εκείνος όμως; Είχε τη δυνατότητα να ξεχωρίσει χωρίς την μπάντα και τον Iommy από πίσω; Ή βασικά, θα μπορούσε να συνεχίσει στο χώρο μετά από την κατρακύλα στα drugs;
Η απάντηση ήρθε εμφατικά! Μέσω της μάνατζερ και γυναίκας του Sharon, ανακάλυψαν ένα από τα πιο σπουδαία ταλέντα στην κιθάρα, τον αδικοχαμένο Randy Rhoads και μαζί δημιούργησαν έναν από τους σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία του μέταλ. Με μπροστάρη τον τρομερό βιρτουόζο Rhoads, ο Ozzy τάραξε τους πάντες στο χώρος της μουσικής βιομηχανίας που τον είχε ξεγραμμένο και θύμα των ναρκωτικών που θα περνούσε στη σφαίρα της νοσταλγίας. Η Sharon όμως ήταν εκεί, την κατάλληλη περίοδο, για να τον σώσει από τον ίδιο του τον εαυτό…
1. JOHNNY CASH – HURT (2002)
Όποτε σκέφτομαι το συγκεκριμένο κομμάτι-διασκευή και την ιστορία από πίσω του ανατριχιάζω. Σαν διασκευή φυσικά, είναι από τις καλύτερες που έχουν γίνει. Σαν βίντεο κλιπ ίσως το πιο συγκινητικό. Σαν σημασία και backround λιώνει και σίδερα. Ο Cash επέλεξε το κομμάτι των Nine Inch Nails, που έμελε να ήταν το κύκνειο άσμα του, διότι βρήκε στους στίχους του τον αντικατοπτρισμό των δικών του δαιμόνων. Της πάλαι ποτέ μάχης του με τα ναρκωτικά, την αποκαθήλωση από το προσκήνιο και τα λόγια, που εκφράζουν τις πιο ζόρικες στιγμές της ζωής του. To πιο αξιοσημείωτο είναι πως την περίοδο των γυρισμάτων του βίντεο κλιπ είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Εξού και το βίντεο κλιπ εμπλουτίστηκε με flashbacks στιγμιότυπα της ζωής του και λίγες μόνο τωρινές τότε λήψεις.
Λίγους μήνες μετά, πρώτα η June Cash, γυναίκα του που συμμετείχε στο κλιπ, έφυγε από την ζωή. Όχι πολύ αργότερα, την ακολούθησε και ο θρύλος Cash. Aυτά τα γεγονότα, συν το πως το σπίτι του που εμφανίζεται στο βίντεο κλιπ κάηκε το 2007, δίνουν στην διασκευή αυτή πολύ σπουδαία και ξεχωριστή σημασία συνοψίζοντας έτσι την καριέρα του, αλλά κυρίως τον άνθρωπο Johnny.
Διότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ακόμα και αν είσαι ο Cash, οι προσωπικοί δαίμονες, η κατάθλιψη και ο πόνος δε κάνουν διακρίσεις…
