Δεν σου ήρθε η προσωποποιημένη κάρτα του ΟΑΣΑ ακόμα;

Δεν σου ήρθε η προσωποποιημένη κάρτα του ΟΑΣΑ ακόμα;

Να κι ένα άρθρο που δεν περίμενα ποτέ να γράψω από αυτό εδώ το site. Δεν λέω, έχουμε γράψει στο παρελθόν απόψεις για θέμα που Ω ΘΕΟΙ, δεν είναι για τους Iron Maiden, τον Batman και το Silent Hilll (εδώ, εδώ, εδώ), αλλά μια τόσο χρηστική πληροφορία, που θα σε σώσει από το τρελάδικο, όπως πήγε να στείλει εμένα, πρώτη φορά θα το κάνω. Τι πήγε να με στείλει στο τρελάδικο; Όπως έγραψα και στον τίτλο, η προσωποποιημένη κάρτα του ΟΑΣΑ.

Σαν καλός και σύγχρονος πολίτης, ήδη από τις 28 Σεπτεμβρίου είχα ανανεώσει την παλιά, χάρτινη κάρτα απεριόριστων διαδρομών του ΟΑΣΑ για το μήνα Οκτώβριο, οπότε αυτή η απότομη αλλαγή της πολιτικής από την κυβέρνηση και τον οργανισμό, δεν με βρήκε σε πανικό.

Μάλιστα με ικανοποίηση άκουσα τις πρώτες μέρες που σχηματίζονταν οι ουρές, πως σύντομα θα υπήρχε τρόπος να μην σταθείς σε κάποια από αυτές και να βγάλεις την κάρτα σου σαν… άνθρωπος. Έτσι, όταν και στις 16/10 ανακοινώθηκε ο τρόπος του Ανοικτού Φακέλου, δυο μέρες μετά, είχα μαζέψει τα χαρτιά μου και ήμουν στο Σταθμό Μετρό του Συντάγματος και τον παρέδιδα όλο καμάρι.

Η ανησυχία για την έλλειψη ενός παραστατικού ως απόδειξη για έναν φάκελο που είχε τόσα έγγραφα με προσωπικά δεδομένα, ήταν κάτι που προσπαθούσα να θάψω βαθεία μέσα μου.

Καθησύχαζα τον εαυτό μου με λόγια: «Είναι 18/10, σίγουρα θα πάρει και κάποια παράταση το μέτρο, οπότε θα την παραλάβω χαλαρά αρχές Νοέμβρη για να κάνω τη δουλειά μου».

Εδώ να σημειώσω ότι δεν έχω αυτοκίνητο και τα ΜΜΜ είναι η μοναδική διέξοδός μου για να μετακινηθώ στην πόλη και μάλιστα, πολλές φορές μέσα στην ίδια μέρα. Τα 30 ευρώ που κοστίζει η μηνιαία κάρτα, δεν είναι τίποτα μπροστά στα 100-120 εισιτήρια (επί 1,40 ευρώ) που θα έπρεπε να χτυπάω κάθε μήνα συνολικά.

Και οι μέρες περνούσαν. Αρχικά μας τελείωσε ο Οκτώβριος με την ανακοίνωση πως δεν θα έπαιρνε καμία παράταση για όσους δεν είχαν παραλάβει τις κάρτες. Ευτυχώς, αυτό αναιρέθηκε μέσα σε διάστημα λίγων ωρών. Σκεφτόμουν: «Δεν μπορεί, μέχρι τις 15 Νοέμβρη θα έχει έρθει», αναλογιζόμενος τη νέα προθεσμία.

Κάθε μέρα, πρωί και βράδυ, το πρώτο πράγμα που έκανα όταν πήγαινα ή έφευγα από το σπίτι μου, ήταν να εξετάζω την αλληλογραφία σαν μανιακός stalker μπας και είχε παραπέσει πουθενά το χαρτάκι παράδοσης.

Η σιγουριά μετατράπηκε σε αγωνία και αυτή με τη σειρά της σε στεναχώρια. Και να ήθελα, δεν μου περισσεύουν να διαθέσω πολλά παραπάνω για τη μετακίνηση μου. Κι όμως, όπως το έβλεπα, θα το έκανα.

Στις 16 Νοεμβρίου έβγαλα ένα ανώνυμο εισιτήριο για να μην είμαι λαθρεπιβάτης, με την προσφορά 10+1 και το ξόδεψα σε τρεις μέρες. Και μετά, άλλο ένα. Και ακόμα ένα επίσης. Σε 10 μέρες είχα ξοδέψει ήδη 40 ευρώ και η κάρτα ήταν ακόμη άφαντη.

Δεν άντεξα, ψυχολογικά και οικονομικά και έσυρα το κουφάρι μου προς τον σταθμό που παρέδωσα τον φάκελο. Μπήκα στη σειρά που είχε εκεί, με σκοπό να βρω μια λύση με τον εκδότη, όσο κι αν χρειαζόταν να περιμένω.

ΛΑΘΟΣ #1: Εμπιστεύτηκα έναν αστυνομικό.

Ένας μπατσάκος, νεαρός αρκετά, ρωτούσε κάθε έναν από εμάς στην ουρά για τον λόγο που στεκόμασταν εκεί, προσπαθώντας να «εξυπηρετήσει» καλύτερα, καθώς όσοι π.χ. ήθελαν ένα απλό εισιτήριο, τους έστελνε στα μηχανήματα. Έτσι και με μένα, όταν του εξήγησα τι θέλω (να εντοπιστεί ηλεκτρονικά η κάρτα μου και αν είχε εκδοθεί, να την ακυρώσουμε και να βγάλουμε επί τόπου μια νέα, αλλιώς αν για κάποιο λόγο δεν είχε εγκριθεί, πάλι να κινούσαμε την διαδικασία από την αρχή), μου είπε, πως αυτή δεν είναι η δουλειά του εκδότη, με έβγαλε από τη σειρά και με έστειλε να βρω τον σταθμάρχη… που δεν βρήκα ποτέ. Ήταν ήδη 8 το βράδυ, δεν ξέρω πότε αλλάζουν τις βάρδιες, αλλά μετά από μισής ώρας αναμονή, γύρισα πίσω στον εκδότη και είχε εξαφανιστεί κι αυτός.

Γύρισα με νεύρα στο σπίτι και την επόμενη μέρα το πρωί, επικοινώνησα με την ΣΤΑΣΥ. Η υπάλληλος μου υπαγόρευσε τα βήματα που πρέπει να κάνω -στην ουσία ήταν αυτά που με εμπόδισε να πραγματοποιήσω ο μπάτσος.

Η λύση…

Δυο μέρες μετά, καθώς έπεσε Σαββατοκύριακό, βρέθηκα πάλι στον σταθμό, αποφασισμένος να μην με σταματήσει κανείς.

Μετά από 40 λεπτά αναμονή, βρέθηκα στο γκισέ. Χαμογέλασα στον υπάλληλο και του είπα: «Είμαι από αυτούς που δεν έχω λάβει την κάρτα μου». Εκείνος πάγωσε με έκφραση: «Γαμώ την πουτάνα μου, θα μας πρήξει ο μαλάκας».

Και πάλι φέρθηκα σαν κύριος. Ναι, ήθελα να τους κράξω για το πόσο ερασιτέχνες είναι, αλλά η ανάγκη μου για να αποκτήσω την πολύτιμη κάρτα με έκανε να το βουλώσω και να μπω στο θέμα.

«Μπορούμε να τη βρούμε στο σύστημα και να την ακυρώσουμε;» ρωτάω. Εκείνος με κόβει για 5-6 δευτερόλεπτα. «Καλά, θα σε βοηθήσω», είπε.

Ναι, χάρη μου έκανε. Πώς εγώ ο ποταπός πολίτης είχα τολμήσει να πάρω μέρος σε μια διαδικασία που αρχικά με απάλλασσε από την ταλαιπωρία; Όχι, κύριε. Θα την περάσεις την ταλαιπωρία που σου αναλογεί, soon or later. Μεσολλογίτη μαλάκα.

Και έτσι έγινε. Η κάρτα βρέθηκε στο σύστημα, με ένα κλικ την ακύρωσε και με μια webcam (ή έτσι έμοιαζε) με έβγαλε μια νέα φωτογραφία μέσα από το τζάμι του γκισέ για τη νέα κάρτα. Σε 5 λεπτά είχαμε τελειώσει.

Μάλιστα ήμουν τόσο χαρούμενος και απελευθερωμένος, που δεν με ένοιαζε που έχουν γράψει το όνομά μου λάθος. Εκεί μπροστά το είχε κωλό-χαρτο του ΑΜΚΑ και όμως το έγραψε λάθος.

Συνοψίζοντας…

Όπως μου εκμυστηρεύτηκε ψιθυριστά, πολλές από τις κάρτες που δεν έχουν παραδοθεί ήδη, ίσως να μην παραδοθούν και ποτέ. ΆΚΟΥΣΟΝ-ΆΚΟΥΣΟΝ! Αλήθεια, ψέματα; Ποιος ξέρει πραγματικά. Να είναι κάποιος δυσαρεστημένος υπάλληλος που διασπείρει ψευδείς πληροφορίες ή αυτή να είναι η αλήθεια που κανένας δεν θέλει να ξεστομίσει;

Οπότε αν κι εσύ έχεις περάσει αυτόν τον γολγοθά αγωνίας, αναμονής και εξόδων, τράβα τον πισινό σου σε κάποιο σταθμό με εκδοτήρια για ηλεκτρονικά εισιτήρια και μην φύγεις αν δεν κάνεις δουλειά, ακόμα και αν σε τραβήξουν από τα μαλλιά. Αρκεί να θυμάσαι τον κωδικό του QR που είχες κάνει από το σπίτι σου και να έχεις χαρτί ΑΜΚΑ και ταυτότητα πάνω σου.

Υ.Γ. Μπορεί να ήταν προφανές στους πολλούς, αλλά όχι σε μένα αρχικά. Είμαι αργός… Η Athena Card δεν είναι μια νέα μέρα του ΟΑΣΑ με νέες τεχνολογίες, αλλά μια ιδιωτική εταιρία που για λόγου του (του ΟΑΣΑ) θα συλλέγει το κόμιστρο, υποσχόμενη καλύτερη αποτελέσματα από ότι το έκανε ο ίδιος. Δηλαδή δώσαμε τα στοιχεία μας σε τρίτη εταιρία που θα βγάλει σε λίγες μέρες τους δικούς της, ιδιωτικόμπατσους για έλεγχο των εισιτηρίων.

Μάλιστα…

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *