Καλές οι κριτικές για το Conjuring 2

[dropcap size=dropcap]Η[/dropcap] αγωνία για το αν το Conjuring 2 μπορούσε να είναι το ίδιο καλό με το πρώτο μάλλον τελειώνει σιγά-σιγά. Διαβάσαμε δυο-τρεις και σας μεταφέρουμε το ζουμί τους.

Για να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα, η απάντηση είναι ΝΑΙ. Μπορεί να είναι και καλύτερο – ανάλογα τα γούστα πάντα. Αν το κεφάλι σου είναι άδειο και γεμίζει μόνο με splatter-ιές και άκυρα jump scares, ΟΚ, μάλλον δεν θα σου αρέσει το 2 όπως δεν σου άρεσε και το 1 κατά πάσα πιθανότητα.

Εσύ που θες να δεις όμως μια ταινία που παίζει με τις αρχέγονες αισθήσεις σου πως δεν μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα και πως το σκοτάδι κρύβει πράγματα όπως το νερό κρύβει μικροοργανισμούς, ετοιμάσου να πέσεις στο έρεβος.

Ο James Wan είναι μάστορας σε κάτι τέτοια και το έχει αποδείξει. Φυσικά και θα υπάρξουν στιγμές που θα πεταχτείς από τη θέση σου από κάτι ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ. Κάτι πολύ δυνατό που θα έχει όμως το νόημα να βρίσκεται στη συγκεκριμένη στιγμή. Όχι να χούμε να λέμε.

Επίσης το The Conjuring 2 διαρκεί 2 ώρες και 14 λεπτά. Που σημαίνει ότι έχει πλοκή. Έχει στήσιμο της σειρά των γεγονότων και όχι fillers. Έχει πολλές non horror σκηνές στην αρχή αλλά βαδίζει γρήγορα προς το κυρίως θέμα.

Η Lorraine Warren βλέπει συνεχώς οράματα με τον θάνατο του συζύγου της και προσπαθεί να τον πείσει να αποσυρθούν από το κυνήγι δαιμόνων. Φυσικά όμως και δεν μπορούν να αντισταθούν στον πειρασμό για να ερευνήσουν τα πολύ περίεργα περιστατικά στο Einfield, έξω από το Λονδίνο.

Το φιλμ ξεχειλίζει από ενέργεια, δουλεμένους χαρακτήρες και διαλόγους που οδηγούν σε συμπεράσματα και συνέχεια πλοκής.

Με λίγα λόγια, το Conjuring 2 είναι τρομακτικό, είναι μακρύ και ίσως καλύτερο από το πρώτο κάτι που ειδικά στις Horror Movies είναι, όχι απλά σπάνιο, αλλά ανύπαρκτο γεγονός.

Και όλα αυτά έχουν ονοματεπώνυμο. James Wan.

Η πραγματική ιστορία πίσω από την ταινία:

Αυτή η ιστορία είχε τρομάξει ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο και είχε απασχολήσει την αστυνομία, επιστήμονες και φυσικά τους δημοσιογράφους ανά τον κόσμο.

Στο Enfield του 1977, η χωρισμένη Margaret Hodgson έμενε μαζί με τα παιδιά της Peggy (13), Janet (11), Johhny (10).

Όλα ξεκίνησαν όταν τα παιδιά άρχισαν να ακούνε θορύβους και τα κρεβάτια τους να τρέμουν μέσα στη νύχτα. Μετά από τηλεφώνημα της μητέρας τους στην αστυνομία, ένας αστυνομικός ανέφερε στο τμήμα του ότι όντως είδε με τα μάτια του έπιπλα να κινούνται μόνα τους στο σπίτι.

Επιστήμονες μετά από έρευνα αποφάνθηκαν ότι τα παιδιά στον ύπνο τους φέρονταν επιθετικά.