Ναι ή όχι; Το δημοψήφισμα που θα ορίσει τη γενιά μας….

[dropcap size=dropcap]Ε[/dropcap]δώ στο School of Rock, μας αρέσει να ασχολούμαστε με όλα τα θέματα της κοινωνίας μας. Καλές οι ταινίες και οι σειρές αλλά οφείλουμε να έχουμε την προσοχή μας στραμμένη παντού. Τις τελευταίες μέρες φίλοι μου ζούμε τις πιο δραματικές αλλά και τις πιο ιστορικές στιγμές της νεότερης ιστορίας της χώρας μας.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να δώσει τον λόγο στον Ελληνικό λαό για την επίτευξη μιας συμφωνίας με τους θεσμούς-δανειστές-τοκογλύφους-τραπεζίτες ή όχι.

Τι είναι το δημοψήφισμα

Το δημοψήφισμα, σύμφωνα με το λεξικό της Ελληνικής γλώσσας είναι ο θεσμός κατά τον οποίο το εκλογικό σώμα καλείται να εκφραστεί με ένα ΝΑΙ η ΟΧΙ σε κάποιο σημαντικό εθνικό ζήτημα, που θέτει η εκτελεστική εξουσία. Δηλαδή με απλά λόγια, κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα βάσει τους Συντάγματος να αποφασίσει για το μέλλον του και η εξουσία να σεβαστεί το όποιο αποτέλεσμα.

Τα δημοψηφίσματα στην Ελλάδα

Οι Αρχαίοι Έλληνες ως γνωστόν, πραγματοποιούσαν συχνά δημοψηφίσματα. Στην νεότερη ιστορία μας έχουν γίνει συνολικά πέντε, με το φετινό αν και εφόσον γίνει θα φτάσουμε τα έξι. Από το 1920 μέχρι το 1974 ο ντόρος γινόταν για την βασιλευόμενη δημοκρατία και την αβασίλευτη. Τρεις φορές είχαμε «νικήτρια» την βασιλευόμενη δημοκρατία και δύο την αβασίλευτη.

Η διαφορά της Ισλανδίας με την Ελλάδα

Υπάρχουν και άλλες χώρες που πραγματοποίησαν δημοψήφισμα και πέτυχαν. Πολλοί Έλληνες φέρνουν ως παράδειγμα την Ισλανδία που το 2012 «σκότωσε» την Ευρωπαϊκή Ένωση και βρήκε την ελευθερία της ενώ είχε ύφεση. Μόνο που εδώ υπάρχει μια διαφορά.

Οι Ισλανδοί κλήθηκαν να απαντήσουν σε 6 ερωτήματα και όχι σε ένα ξερό για την συνέχεια ενός προγράμματος. Δεν πέρασε καν στην κυβέρνηση η ιδέα να ρωτήσει τους πολίτες αν συμφωνούν με τις προτάσεις κάποιων δανειστών. (Διαβάστε τα ΕΔΩ)

Ο λόγος ήταν το «χέρι» που ήθελε να βάλει η ΕΕ στην αλιεία ψαριών, ως γνωστόν ένα μεγάλο μέρος των πολιτών της Ισλανδίας ασχολούνται με αυτόν τον κλάδο που φέρνει αρκετά κέρδη αφού υπάρχουν εξαγωγές. Επίσης η Ισλανδία δεν ήταν ποτέ μέλος της ΕΕ και απλά είχε ζητήσει να γίνει μέλος το 2009, ένα χρόνο αφού είχε υποστεί τα αποτελέσματα μιας από τις χειρότερες χρηματιστικές κρίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι χαρακτηριστικές δηλώσεις του πρωθυπουργού της Ισλανδίας από το Euronews.com το καλοκαίρι του 2013: «Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη πότε θα γίνει το δημοψήφισμα. Τα επόμενα βήματα της διαδικασίας είναι εκείνα που περιέγραψα νωρίτερα. Οι εκθέσεις που θα τεθούν στο Κοινοβούλιο το φθινόπωρο και οι συζητήσεις που θα προκύψουν» δήλωσε ο Πρωθυπουργός Σιγκμουντούρ Γκουνλάουγκσον. Οι διαπραγματεύσεις ένταξης στην ΕΕ ξεκίνησαν το 2010.

Ωστόσο, δεν έχουν αγγίξει το θέμα της αλιείας που αντιπροσωπεύει το 70% των εξαγωγών της χώρας. Η αρμόδια επίτροπος Μαρία Δαμανάκη ανακοίνωσε μάλιστα τη Δευτέρα ότι θα επιβληθούν κυρώσεις μέχρι το τέλος του μήνα στην Ισλανδία εάν δεν υπάρξει συμφωνία για τις ποσοστώσεις.

«Η εξασφάλιση της βιωσιμότητας της αλίευσης ψαριών όπως το σκουμπρί είναι βασική και πιστεύουμε ότι το απόθεμα βρίσκεται σε κίνδυνο. Η Κομισιόν θα διερευνήσει όλα τα πιθανά μέτρα για να βρει μία ισορροπημένη λύση και να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα. Θέλουμε μία συμφωνία μετά τη διαπραγμάτευση και επομένως δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε μονομερείς δράσεις από τους εταίρους μας»

Το αποτέλεσμα, ήταν να τερματιστεί ύφεση στην Ισλανδία χάρη στα κέρδη της Αλιείας παρά την υποτίμηση του νομίσματος. Το τραπεζικό σύστημα παρόλα αυτά ελέγχεται αυστηρά με capital controls. Η Ελλάδα ως γνωστόν δεν παράγει προϊόντα πρώτης διαλογής στο εξωτερικό που είναι κερδοφόρα ώστε να προβεί σε μια τέτοια κίνηση.

Γιατί δεν μας παίρνει να κάνουμε μαγκιές

Ο Έλληνας σε όλη του την ιστορία, ήταν θαρραλέος. Τόσο θαρραλέος ώστε να μην υπολογίζει τους κινδύνους που εγκυμονούσαν στην διάρκεια κάθε πολέμου. Πέρσες, Τούρκοι, Ιταλοί και Γερμανοί έχουν πάρει μια γεύση για το τι μπορεί να κάνει αυτός ο λαός.

Τα πράγματα όμως σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία που ανήκει στο παρελθόν. Σαφώς δεν μας «σκιάζει» φοβέρα καμιά αλλά αυτός δεν είναι ένας πόλεμος που ο εχθρός σου έρχεται με τα όπλα και ζητάει να σε κατακτήσει και του πετάς ένα «This is Sparta». Είναι οικονομικός πόλεμος.

Στον οικονομικό πόλεμο πρέπει να παίξεις τα χαρτιά σου σωστά για να κερδίσεις. Αυτή την στιγμή το χαρτί του δημοψηφίσματος δεν είναι και η πιο σοφή επιλογή όσο δημοκρατική και αν είναι.

Ο ίδιος Έλληνας που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και την Νέα Δημοκρατία τόσα χρόνια θέλει να γίνει ξαφνικά «τσολιάς» της επανάστασης με τις ευλογίες του Συριζα; Ο ίδιος Έλληνας που πίστεψε το «λεφτά υπάρχουν» και έκραζε τον Γιώργο Παπανδρέου για το δημοψήφισμα ξαφνικά αποθεώνει μια κυβέρνηση που πράττει το ίδιο; Ο ίδιος λαός που κάνει νούμερα υψηλής τηλεθέασης στη Μενεγάκη;

Αυτός ο λαός τα τελευταία 50 τουλάχιστον χρόνια κάνει συνεχώς λάθος επιλογές, γιατί τώρα να κάνει την σωστή; Την σωστή επιλογή έπρεπε να την είχε κάνει πολλά έτη πριν αλλά επειδή ζούσε στην καλοπέραση με λεφτά ξένα δεν τον ενδιέφερε… Τώρα ξύπνησε ξαφνικά το αίσθημα της πατρίδας μέσα του.

Αν χάσουν την υπομονή τους οι εκπρόσωποι των άλλων χωρών και οι εταίροι θα έρθουν τα χειρότερα. Ακόμα και εκτός Ευρώπης να βγει η Ελλάδα (που είναι πολύ δύσκολο) τα χρέη παραμένουν χρέη, ακόμα και νόμισμα να αλλάξει (που είναι μια επιλογή όπως λέγεται) δεν σβήνονται. Δεν είναι ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρία μια χώρα να πέσει Γ εθνική και να σβηστούν τα οποιαδήποτε χρέη.

Σε ένα δημοψήφισμα επίσης καλό θα είναι να γνωρίζουμε τι πάμε να ψηφίσουμε, εγώ και πολλοί ακόμα δεν έχουν καταλάβει πιστεύω ποιο είναι το ερώτημα της κυβέρνησης. Καλό θα είναι κάποιος να μας ενημερώσει αναλυτικά με στοιχεία για το ποια είναι αυτή η πρόταση των θεσμών.

Έχει δοθεί εντολή από τον Ιανουάριο

Τέλος καταλαβαίνω ότι πολλοί πιστεύουν ότι με το να πάνε να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα εξασφαλίζουν ένα καλύτερο μέλλον για την χώρα. Η εντολή όμως στην κυβέρνηση έχει δοθεί από τον Ιανουάριο που πήρε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφού έτσι και αλλιώς η κυβέρνηση διατυμπανίζει στο λαό να ψηφίσει αρνητικά γιατί δεν πάει μόνη της να το πει face to face στους δανειστές.

Το να ρίχνεις την ευθύνη σε έναν απλό άνθρωπο σαν πρωθυπουργός της χώρας δεν δείχνει ανδρισμό. Αν δηλαδή ο πολίτης πέσει στην φάκα, θα υπάρχει μια πολύ ωραία δικαιολογία για αποποίηση ευθυνών.