Τα καλύτερα κινηματογραφικά Soundtracks (pt. 1)

[dropcap size=dropcap]Τ[/dropcap]ι θα ήταν το σουβλάκι χωρίς τζατζίκι; Πώς θα ήταν το καλοκαίρι χωρίς ήλιο και θάλασσα; Τα πρωινά χωρίς καφέ; Η ζωή χωρίς ίντερνετ; Όλα αυτά μπορεί να τα φανταστείτε εύκολα, ίσως και να μπορούσατε να τα αντιμετωπίσετε. Αυτό, που κανένας μα κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί είναι μια ταινία χωρίς μουσική. Δεν νοείται ταινία, οποιουδήποτε είδους, χωρίς το κατάλληλο soundtrack. Θα ήταν άδεια, μονόχνοτη, βαρετή.

Ποιος όμως είναι ο ρόλος της μουσικής σε μια ταινία; Ο βασικός, και σκοπός των εκάστοτε soundtrack είναι να ντύσουν κάθε σκηνή στην ταινία και να μεταδώσουν στον θεατή την επιθυμητή ατμόσφαιρα, να του ξυπνήσουν την φαντασία ώστε και ο ίδιος να γίνει μέρος της, να γεννήσει κάποια συναισθήματα. Σε διαφορετική περίπτωση, οι σκηνές θα φάνταζαν γυμνές και η ταινία αδιάφορη…  Πολλές φορές, μια μέτρια σεναριακά ταινία, απογειώθηκε με την ύπαρξη ενός καταπληκτικού soundtrack, όπως και αντίστοιχα, κάποιες ταινίες,  εξαιτίας της μέτριας μουσικής που τις συνόδευε, έμοιαζαν απλά λίγες, μη αρκετές ώστε να σταθούν στα πόδια τους και να αποτυπωθούν στην μνήμη των θεατών. Στο παρών άρθρο, δεν θα ασχοληθούμε με την δεύτερη κατηγορία, αλλά με τις ταινίες που ξεχώρισαν και για το soundtrack τους.

1) Goodfellas (1990)

Κανένας δεν μπορεί να ξεπεράσει τον Scorcese στην χρησιμοποίηση μουσικής κατά την εξιστόρηση μιας ιστορίας. Για την ακρίβεια, είναι αυτός που υιοθέτησε την χρησιμοποίηση έντονης μουσικής σε ταινίες δράσης σε κομβικά σημεία. Αλλά στο κλασικό πλέον, Goodfellas, έχουμε αδιαμφισβήτητα το αποκορύφωμα των μουσικών επενδύσεων του σκηνοθέτη. Οι σκηνές δράσεις εναλλάσσονται με σκηνές αγωνίας και με σκηνές έντονης συναισθηματικής φόρτισης και αντίστοιχα εναλλάσσονται και τα τραγούδια και οι μουσικές ώστε να τις προσδώσουν άλλη βαρύτητα.

Συνθέτες: Πολλοί και διάφοροι. Μια απίστευτη συλλογή τραγουδιών 

[toggler title=”ΕΔΩ” ]”Rags to Riches” – Tony Bennett
“Sincerely” – The Moonglows
“Speedoo” – The Cadillacs
“Stardust” – Billy Ward and His Dominoes
“Look in My Eyes” – The Chantels
“Life Is but a Dream” – The Harptones
“Remember (Walking in the Sand)” – The Shangri-Las
“Baby, I Love You” – Aretha Franklin
“Beyond the Sea” – Bobby Darin “Sunshine of Your Love” – Cream
“Mannish Boy” – Muddy Waters
“Layla (Piano Exit)” – Derek and the Dominos[/toggler]

2) Pulp Fiction (1994)

Quentin Tarantino. Άλλος ένας εξαιρετικός και πραγματικά ξεχωριστός σκηνοθέτης. Κανένας δεν μπορεί να σου βγάλει αυτή την συγκαλυμμένη απειλή, αυτόν τον μόνιμο παραλογισμό, αυτή την σεξουαλική διαστροφή όπως ο Tarantino. Επίσης , δεν υπάρχει άλλος που να επαναφέρει παμπάλαια τραγούδια στο προσκήνιο με τρελέ διασκευές όπως αυτός. Και το Pulp Fiction είναι η επιτομή όλου αυτού, του αρρωστημένου concept. Η “Μισυρλού”, το “You Never Can Tell” , το “Surf Rider”  που ακούγονται στην ταινία, πραγματικά σε υποδέχονται σε μια φρικιαστική ερωτική τελετή. Τέλος, το “Girl, You ‘ll be a Woman Soon ”, δεν θα ακουστεί ποτέ ξανά χωρίς να μας έρχεται η εικόνα της Uma Therman να το τραγουδά, ρουφώντας ηρωίνη και να πέφτει νεκρή.

Συνθέτες: Πολλοί. Πατήστε [toggler title=”ΕΔΩ” ] 1. “Pumpkin and Honey Bunny/Misirlou” Quentin Tarantino/Fred Wise, Milton Leeds, S. K. Russell, Nicholas Roubanis
2. “Royale with Cheese (dialogue)” Tarantino
3. “Jungle Boogie” Ronald Bell, Kool & the Gang
4. “Let’s Stay Together” Al Green, Al Jackson, Jr., Willie Mitchell
5. “Bustin’ Surfboards” Norman Sanders, Leonard Delaney
6. “Lonesome Town” Baker Knight
7. “Son of a Preacher Man” John Hurley, Ronnie Wilkins
8. “Zed’s Dead, Baby/Bullwinkle Part II” Tarantino/Dennis Rose, Ernest Furrow
9. “Jack Rabbit Slims Twist Contest/You Never Can Tell” Tarantino/Chuck Berry
10. “Girl, You’ll Be a Woman Soon” Neil Diamond
11. “If Love Is a Red Dress (Hang Me in Rags)” Maria McKee
12. “Bring Out the Gimp/Comanche” Tarantino/Robert Hafner (sax solo by James Gordon)
13. “Flowers on the Wall” Lewis C. DeWitt
14. “Personality Goes a Long Way” Tarantino
15. “Surf Rider” Bob Bogle, Nole “Nokie” Edwards, Don Wilson[/toggler]

3) Saturday Night Fever (1977)

Λίγα soundtracks έχουν καθορίσει ένα ολόκληρο είδος μουσικής, και η συγκεκριμένη τα κατάφερε πολύ καλά. Κυκλοφόρησε το 1977, όταν η μουσική disco ήταν στο απόγειό της κι έπεφτε τρελή διαφήμιση στο συγκεκριμένο είδος.  Συνέβαλλε βέβαια τα μέγιστα και η ταινία αυτή, καθώς προσέφερε τεράστιες επιτυχίες στο είδος, όπως το “Stayin’alive” και το  “More than a woman”, ενώ το cd με το soundtrack της ταινίας, πούλησε πάνω από 15 εκατομμύρια αντίτυπα, καθιστώντας το , το πιο επιτυχημένο σε πωλήσεις sountracks της μέχρι τότε ιστορίας, μέχρι να το ξεπεράσει το “Bodyguard” το 1992.

Συνθέτες: [toggler title=”ΕΔΩ” ] 1. “Stayin’ Alive” (Bee Gees) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
2. “How Deep Is Your Love” (Bee Gees) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
3. “Night Fever” (Bee Gees) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
4. “More Than a Woman” (Bee Gees) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
5. “If I Can’t Have You” (Yvonne Elliman) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
6. “A Fifth of Beethoven” (Walter Murphy) Murphy (based on Beethoven’s Fifth Symphony)
7. “More Than a Woman” (Tavares) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
8. “Manhattan Skyline” (David Shire) Shire
9. “Calypso Breakdown” (Ralph MacDonald) William Eaton
10. “Night on Disco Mountain” (David Shire) Modest Mussorgsky (arranged by Shire)
11. “Open Sesame” (Kool & the Gang) Robert Bell
12. “Jive Talkin'” (Bee Gees) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
13. “You Should Be Dancing” (Bee Gees) Barry Gibb, Robin Gibb & Maurice Gibb
14. “Boogie Shoes” (KC and the Sunshine Band) Harry Wayne
15. “Salsation” (David Shire) Shir
16. “K-Jee” (MFSB) Charlie Hearndon & Harvey Fuqua
17. “Disco Inferno” (The Trammps) Leroy Green & Ron Kersey[/toggler]

4) Apocalypse Now (1979)

Υπάρχουν σκηνοθέτες που αναθέτουν σε μουσικούς την σύνθεση μουσικής για τις ταινίες τους και υπάρχουν και αυτοί που χρησιμοποιούν ήδη υπάρχουσες μουσικές. O Francis Ford Coppola ανήκει στην δεύτερη κατηγορία και πραγματικά σε αυτήν την αριστουργηματική ταινία ( ίσως την καλύτερη πολεμική που έχει βγει ποτέ) απλά κάνει παπάδες. Τι να πούμε πραγματικά; Απλά δημιουργεί μια φοβερή ατμόσφαιρα, και η κάθε σκηνή είναι πιο δυνατή από την προηγούμενη. Άλλωστε, ποιος δεν έχει ανατριχιάσει όταν ο βάρβαρος βομβαρδισμός γίνεται υπό τους εκλεπτυσμένους ήχους του “Ride of the Valkyrie” του κλασικού Wagner; Ποιος δεν έχει νιώσει την αγωνία του πολέμου ακούγοντας  το “The End” των Doors , στο οποίο παρουσιάζεται όλος ο τρόμος του στρατιώτη που πολεμά απέναντι στον αόρατο εχθρό του, που είναι ο ίδιος ο πόλεμος; Το αποτέλεσμα, σε κάνει να αισθάνεσαι μικρός. Αριστούργημα από κάθε άποψη.

Συνθέτες:

[toggler title=”ΕΔΩ” ] The End by The Doors
(I Can’t Get No) Satisfaction Written by Mick Jagger and Keith Richards
Love Me, And Let Me Love You by Robert Duvall
The Ride of the Valkyries Composed by Richard Wagner
Let The Good Times Roll Written by Shirley Goodman and Leonard Lee
Suzie Q By Dale Hawkins, S. J. Lewis, E. Broadwater
Surfin’ Safari Brian Wilson and Mike Love[/toggler]

5) Moon (2009)

Καταρχάς μιλάμε για μια ταινιάρα. Μιλάμε για μια κατά βάση σιωπηλή ταινία, αργή, όπου δεν δίνεται έμφαση στους διαλόγους – οι οποίοι είναι λίγοι ούτως ή άλλως-  αλλά οι δυνατές σκηνές, το κλειστοφοβικό τοπίο και μια διαρκής αίσθηση μοναξιάς και απέραντου χάους είναι αυτά που την διακατέχουν. Σε όλη αυτή την αίσθηση, έρχεται να βοηθήσει ένα από τα καλύτερα soundtracks που έχουν γραφτεί ποτέ, από τον Clint Mansell, ο οποίος είναι εκπληκτικός συνθέτης . Κατάφερε άλλωστε να δώσει μεγαλειώδη διάσταση, σε μια ταινία, η οποία θα ήταν πολύ κατώτερη και ίσως βαρετή χωρίς την συγκεκριμένη μουσική επένδυση.

Συνθέτης: Clint Mansell

6)  Interstellar (2014)

Πώς θα μπορούσε να λείπει ο Hans Zimmer από την λίστα μας; Επέλεξα από τον συγκεκριμένο συνθέτη αυτή την ταινία λόγω είδους και επίσης επειδή σε έναν βαθμό διαμόρφωσε και την ίδια την ταινία. Και εξηγώ. Αρχικά, έχουμε μια ταινία κατά βάση γυρισμένη στο διάστημα, σε ένα ολοκληρωτικά σιωπηλό περιβάλλον. Το γεγονός αυτό καθιστά πολύ μεγάλη πρόκληση για κάθε συνθέτη , να τραβήξει με την μουσική του το κοινό του, ενώ ταυτόχρονα παραμένει αυθεντικός. Ολόκληρη η παραγωγή του soundtrack ήταν εντελώς διαφορετική από το καθιερωμένο. Ενώ φυσιολογικά, πρώτα γυρίζεται η ταινία και το soundtrack γράφεται μετά από τον συνθέτη, ο οποίος γνωρίζει τι πρόκειται να συνοδεύσει μουσικά, στο Interstellar ο Nolan, στράφηκε στον Zimmer 2 χρόνια πριν την κυκλοφορία της ταινίας, αναφέροντάς του περίπου με τι είχε να κάνει η ταινία, που επρόκειτο να γυρίσει. Αυτό που δημιούργησε ο Zimmer, δεν ήταν απλά ένα επιβλητικό και μεγαλειώδες soundtrack , αλλά άλλαξε όλη την ιδιοσυγκρασία της ταινίας , καθώς ήταν αυτό που έδωσε έμφαση στην καρδιά της ταινίας από συναισθηματικής πλευράς, δηλαδή την σχέση πατέρα – κόρης.

Συνθέτης: Hans Zimmer

7) Lord of the Rings ( 2001-2003)

Φυσικά και θα ανήκε και αυτή στη λίστα. Άλλωστε πρόκειται για ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα soundtracks όλων των εποχών. Τι ιδιαίτερο έχει αυτό το soundtrack; Αρχικά είναι επιβλητικότατο, όπως βέβαια και άλλα soundtracks της λίστας μας. Όμως , τόσο διαφορετική μουσική καθ’ όλη τη διάρκεια των ταινιών, ανάλογα με τη σκηνή, το τοπίο, την φάση δύσκολα βρίσκεις… Επιπλέον, ο Howard Shore,ο συνθέτης του soundtrack, μπορεί πλέον να μπει στο πάνθεο των κλασικών. Άλλωστε πολλές συμφωνικές ανά τον κόσμο έχουν εκτελέσει  πολλές από τις μουσικές της τριλογίας.  Άλλωστε και ο συνδυασμός τοπίων και μουσικής στις ταινίες αυτές δίνουν ένα μεγαλειώδες αποτέλεσμα και σε βάζουν στο πνεύμα για να ζήσεις το δικό σου έπος μαζί με τους πρωταγωνιστές της ταινίας.

Συνθέτης: Howard Shore

8) A Space Odyssey  (1968)

Αν ακούσεις το “The Blue Danube” χωρίς να σου έρθουν κατευθείαν στο μυαλό διαστημόπλοια να κάνουν τα κοσμικά τους ταξίδια, και ένα φόντο από γαλαξίες και πλανήτες, τότε είτε δεν έχετε δει την ταινία, είτε απλά έχετε μαγικές δυνάμεις. Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είμαι γενικά λάτρης της συγκεκριμένης ταινίας. Όταν την είχα παρακολουθήσει πριν κάμποσα χρόνια, είχα βαρεθεί υπερβολικά πολύ. Δεν μπορώ όμως να μην παραδεχτώ την εξαιρετική δουλειά του Stanley Kubrick, ο οποίος πάντρεψε άψογα την κλασική μουσική του 18ου αιώνα με την οπτική και τα γραφικά του 20ου αιώνα.  Το soundtrack με την εικόνα δένουν άψογα και συνθέτουν ένα φαντασμαγορικό και μεγαλειώδες αποτέλεσμα.

Συνθέτες:

[toggler title=”ΕΔΩ” ] 1. “Also sprach Zarathustra (Strauss) – Richard Strauss, The Vienna Philharmonic, Herbert von Karajan”
2. “Requiem for Soprano, Mezzo-Soprano, 2 Mixed Choirs and Orchestra – György Ligeti, The Bavarian Radio Orchestra, Francis Travis”
3. “Lux Aeterna – György Ligeti, The Stuttgart Schola Cantorum, Clytus Gottwald”
4. “The Blue Danube – Johann Strauss II, The Berlin Philharmonic Orchestra, Herbert von Karajan”
5. “Gayane Ballet Suite (Adagio) – Aram Khachaturian, The Leningrad Philharmonic Orchestra, Gennadi Rozhdestvensky”
6. “Atmosphères – György Ligeti, South West German Radio Orchestra, Ernest Bour”
7. “The Blue Danube – Johann Strauss II, The Berlin Philharmonic Orchestra, Herbert von Karajan”
8. “Also sprach Zarathustra – Richard Strauss, The Vienna Philharmonic, Herbert von Karajan” [/toggler]

9) Psycho (1960)

Σύμφωνα με τον συνθέτη του soundtrack της συγκεκριμένης ταινίας, οι οδηγίες του Alfred Hitchcock ήταν σαφείς:  «Κάνε ό,τι νομίζεις αλλά ένα και μοναδικό πράγμα θα σου ζητήσω. Μην γράψεις τίποτα για την σκηνή του φόνου στην ντουζιέρα. Αυτή η σκηνή πρέπει να μείνει χωρίς μουσική!» Ευτυχώς, ο συνθέτης (Bernard Hermann) αποδείχτηκε άμεμπτος κι έτσι οι διαπεραστικές στριγγλιές των βιολιών, όμοιες με τραγούδι των άρπυιων, συνοδεύουν την σκηνή του φόνου, προκαλώντας τεράστια αγωνία και τρόμο στους θεατές. Χωρίς ίχνος υπερβολής, αυτή η πρωτοπορία του Herrmann άλλαξε την τέχνη του soundtrack όσο άλλαξε και η ταινία την ιστορία του κινηματογράφου. Αλλά και σαν απόδειξη του μεγαλείου και της ιδιοφυούς σύνθεσης, απλά ακούστε την μουσική στην σκηνή νωρίτερα, που ξεφεύγει η ηρωίδα. Δεν είναι τόσο λυπημένη απλά. Είναι πένθιμη, σχεδόν προμηνύει την τύχη της ηρωίδας που κατευθύνεται προς το μοιραίο.

Συνθέτης: Bernard Hermann

[embedvideo id=”4Xc89DN8gl8″ website=”youtube”]

10) Last of the Mohicans (1992)

Για το τέλος άφησα το αγαπημένο μου. Για όποιον δεν έχει ακόμα ανακαλύψει τι συναισθήματα μπορεί να προκαλέσει η ορχηστική επική μουσική, η συγκεκριμένη ταινία είναι η ιδανική για να ξεκινήσει το ταξίδι προς εκεί. Το συγκεκριμένο soundtrack δεν είναι απλά μουσική του background. Είναι από μόνη της τέχνη. Πραγματικά σε συμβουλεύω να δεις την ταινία με την ένταση δυνατά, και θα δεις ότι το βάθος, το μεγαλείο, το συναίσθημα της μουσικής θα σε συντρίψει. Θα νιώσεις πολύ μικρός απέναντί της. Ένα τίποτα μπροστά σε κάτι που θα μείνει στους αιώνες. Δεν περιγράφω άλλο…

Συνθέτες: Trevor Jones – Randy Edelman

Αυτή ήταν η πρώτη μου λίστα με κάποια αξιομνημόνευτα soundtracks, την οποία ελπίζω να ευχαριστηθήκατε. Θα υπάρξουν κι άλλες , καθώς δεν μπορούν να περιοριστούν σε μια δεκάδα. Το Star Wars , θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στην λίστα, αλλά με τις τόσες αναφορές αυτές τις μέρες, έχω ξεράσει. Οπότε στην επόμενη λίστα.. Οπότε stay alert… Συνεχίζεται…